Valencia (stad)

**Valencia**
Gemeente in Spanje
	;
Situering
Autonome regio	Valencia
Provincie	Valencia
Coördinaten	39° 29′ NB, 0° 22′ WL
Algemeen
Oppervlakte	139,31 km²
Inwoners ; (1 januari 2016)	790.201 ; (5672 inw./km²)
Burgemeester	Joan Ribó i Canut (Compromís)
Overig
Postcode(s)	46000 – 46080
Provincie- en; gemeentecode	46.250
	www.valencia.es
Portaal	Spanje

Valencia (Spaans: Valencia [ba'lenθja]; Valenciaans: València [va'ɫensia]) is een gemeente en de op twee na grootste stad van Spanje. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en van de autonome regio. De stad heeft een inwonertal van 786.424 (2014) en in de agglomeratie van de stad wonen 1.832.274 mensen.

Valencia ligt aan de Costa del Azahar aan de Middellandse Zee en aan de rivier de Turia. De stad werd gesticht in het jaar 138 v.Chr. door de Romeinen en geldt als geboorteplaats van de paella, een van de bekendste gerechten uit de Spaanse keuken. De stad wordt ook wel sinaasappelstad genoemd.

De burgemeester van de stad is Joan Ribó i Canut. Valencia is vandaag de dag de derde economische motor van Spanje, na Madrid en Barcelona.

Geschiedenis

Valencia werd gesticht in het jaar 138 v.Chr. onder de naam Valentia Edetanorum, door de Romeinse leider Decimus Junius Brutus Callaicus. In het jaar 75 voor Chr. werd de stad verwoest door de strijd tussen Pompeius en Quintus Sertorius. De stad werd daarna deels hersteld, rondom het jaar 50 van de 1e eeuw kreeg de stad een eigen Romeins circus, een forum en de beroemde torens “Torres de Serranos”.

In de 4e eeuw, na de vervolging en marteling van Vincentius van Zaragoza, ontstond de eerste katholieke samenleving van de stad en begon de transformatie van Romeinse tempels in christelijke gebedshuizen. Deze periode van religieuze verandering valt samen met de komst van de Germaanse Visigoten. Vervolgens werd het zuidoosten van het Iberisch Schiereiland veroverd door de Byzantijnen, zij werden in het jaar 625 het land uitgezet en van die periode en de daaropvolgende eeuwen is over Valencia vrijwel geen documentatie gevonden.

Moorse tijd

In het jaar 711 wordt Valencia veroverd door de Moren en begint de stad voor het eerst sinds jaren weer te groeien. De regionale leider in die periode was Abd al-Allah en van hem kreeg de stad de Arabische naam "Balansiya". De Moorse verovering verliep in dit geval opvallend vreedzaam en bestond in eerste instantie vooral uit het samenwerken van de Moorse en de oorspronkelijke bevolking. Valencia maakte nu deel uit van een van de taifarijken en groeide uit tot een belangrijke stad in de wijde omgeving. Aan het eind van de 11e eeuw werd de stad aangevallen door al-Mundir en later door de graaf van Barcelona, Berenguer II. Pas in 1093 kwam de stad daadwerkelijk in andermans handen, na de verovering van Rodrigo Diaz de Vivar (bijnaam: El Cid). Hij veranderde de moskeeën van Valencia in katholieke kerken en stelde de Franse monnik Jerôme aan als nieuwe aartsbisschop. El Cid sloot zich aan bij Koning Pedro I van Aragón en Graaf Ramón Berenguer III van Barcelona om zo de opkomst van de Arabische Almoraviden tegen te gaan. El Cid overleed in 1099, waarna zijn vrouw Doña Ximena de macht over Valencia gedurende drie jaar overnam, totdat de stad in 1102 uiteindelijk werd veroverd door de Almoraviden.

De 13e t/m de 18e eeuw

Op 28 september 1238 werd Valencia wederom uit Arabische handen afgepakt, ditmaal door Jaime de Veroveraar en zijn leger dat bestond uit onder anderen Italiaanse en Duitse soldaten. Meer dan 50.000 Almoraviden ontvluchtten de stad en op 9 oktober werd Valencia de hoofdstad van het nieuwe "Rijk van Valencia", onderdeel van het Koninkrijk Aragón. In 1348 werd de bevolking van de stad geteisterd door een grote pestepidemie en men begon zich te verzetten tegen de koning tijdens de zogenaamde "Oorlog van de Unie". In 1363 en 1364 verdedigde Valencia zich met succes tegen het leger van het Koninkrijk Castilië.

Rond het jaar 1400 braken stabielere tijden aan voor Valencia, de 15e eeuw staat dan ook wel bekend als de “Gouden Eeuw van Valencia”. In die periode groeide de stad zowel economisch als cultureel als nooit tevoren en was in 1483 de grootste stad van het Koninkrijk Aragón met ongeveer 75.000 inwoners. Er werd een groot aantal paleizen en kerken gebouwd waaronder “El Miguelete” en La Lonja de la Seda. Die laatste groeide uit tot de grootste markt van Europa en trok handelaren van het gehele continent aan, met name voor de koop en verkoop van zijde.

Ook werd het eerste boek van heel Spanje gedrukt in Valencia, in het jaar 1478. De literatuur in de stad bloeide als nooit tevoren en bekende schrijvers uit die tijd zijn Joanot Martorell en Ausiàs March. In het jaar 1502 werd tevens de Universiteit van Valencia geopend.

Tijdens de Spaanse Successieoorlog in de 18e eeuw koos Valencia de kant van Karel van Oostenrijk. Op 24 januari 1706 kwam de stad onder het Britse gezag van Graaf Charles Mondaunt. Zijn macht duurde echter maar 16 maanden, want op 17 april 1707 werd de stad wederom terugveroverd door de Spaanse koningen na de Slag bij Almansa.

Tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog aan het begin van de 19e eeuw werd Valencia opnieuw aangevallen en in bezit genomen, ditmaal door de Franse Generaal Suchet in 1811, maar ook die gezagsperiode was van zeer korte duur en de macht werd wederom overgenomen door de koninkrijken van Castilië en Aragón.

De 20e eeuw

In 1900 werd de “Banco de Valencia” opgericht en was de stad geografisch gezien behoorlijk uitgebreid door het afbreken van de oude stadsmuren en de bouw van het stadsdistrict ‘Ensanche’. Valencia had in dat jaar een inwonertal van 213.550, wat een eeuw later, in het jaar 2000, ruim is verdrievoudigd tot 739.014. In de jaren 10 van de 20e eeuw werden de twee grote overdekte markten van de stad gebouwd en kreeg het haar eigen treinstation, het ‘Estació del Nord’. Deze groeiperiode werd ernstig verstoord door het begin van de Spaanse Burgeroorlog in 1936. Tijdens de drie jaar dat het land in oorlog verkeerde, werd Valencia de hoofdstad van het Republikeinse Spaanse Rijk en leed mede daardoor onder de hevige gevechten tussen het oude Spanje en het leger van Francisco Franco. De daaropvolgende dictatuur was een zwarte periode in de geschiedenis van de stad. De Valenciaanse taal werd compleet verboden, dat druiste namelijk in tegen de Spaanse moraal van de dictator en er heerste zeer strenge censuur tot en met zijn dood in 1975. In 1957 werd Valencia geteisterd door een ernstige overstroming van de rivier Turia, het water stond in sommige straten meer dan twee meter hoog, een economische catastrofe voor de stad. Hierdoor is in die tijd de rivier omgeleid en stroomt deze nu aan de westkant van de stad. In de jaren 80 werd begonnen aan de aanleg van de Metro van Valencia. In 2006 vond de zeilwedstrijd Port America's Cup plaats in Valencia, waarvoor een kanaal, haven en paviljoens, zoals het Veles e Vents-gebouw, werden aangelegd. Van 2008 tot en met 2012 werd de Grand Prix Formule 1 van Europa, op een stratencircuit binnen Valencia verreden.

Geografie

Valencia ligt aan de oostkust van Spanje, aan de Costa del Azahar aan de Middellandse Zee.

Afstanden naar andere steden:

Alicante: 179 kilometer
Almería: 443 kilometer
Barcelona: 362 kilometer
Bilbao: 747 kilometer
Castellón de la Plana: 76 kilometer
Madrid: 356 kilometer
Málaga: 622 kilometer
Murcia: 232 kilometer
Sevilla: 747 kilometer
Zaragoza: 326 kilometer

Klimaat

Valencia heeft een mediterraan klimaat met warme zomers en zeer milde winters. Het klimaat is iets warmer dan dat van Barcelona, met veel minder extremen dan steden zoals Madrid en Córdoba in het hete binnenland. De gemiddelde jaartemperatuur is 17,8 graden Celsius. Zoals in de grafiek valt te zien, is de gemiddelde maximumtemperatuur in januari 16,1 graden en in augustus 29,6 graden. Er valt per jaar slechts 454 millimeter neerslag, maar dat gebeurt, typisch mediterraans, zeer geconcentreerd, met name in de maand oktober, wanneer zware regenbuien in sommige gevallen zelfs voor overstromingen zorgen.

Economie

Vlak na het ontstaan van Valencia was de stad een van de vele handelscentra binnen het Romeinse Rijk. Nadat de stad in bezit was genomen door de Moren, werden een groot aantal installaties aangelegd voor het besproeien en oogsten van het platteland. In die tijd veranderde Valencia dan ook in een stad te midden van groentegewassen en andere landbouw. Valencia werd net als Toledo een van de belangrijkste handelssteden van het Iberisch Schiereiland, aangezien het op de grens tussen de twee toenmalig heersende rijken lag, het Rijk van Castilië en het Rijk van Aragón. Tegenwoordig is Valencia een belangrijke stad op het gebied van onder andere de textielsector, ambachtelijke producten en toerisme. Het is de derde economische motor van Spanje, ook al staat de economische positie van Valencia nog op behoorlijke afstand van de metropolen Madrid en Barcelona. Desondanks groeit de stad economisch gezien op een gezonde manier, onder meer doordat Valencia zich steeds meer op de wereldkaart zet. Ook haar gunstige ligging in het Middellandse Zeegebied zorgt ervoor dat steeds meer investeerders zich aangetrokken voelen tot de stad. Dit alles volgens het jaarlijkse rapport “European Cities Monitor 2006”.

Bestuurlijke indeling

Valencia is onder te verdelen in 16 districten en de daarbinnen gelegen buurten. In de tabel vindt men in de linkerkolom de districten en rechts, de verschillende wijken waar het district uit bestaat.

District	Wijken
Ciutat Vella	La Seu, La Xerea, El Carme, El Pilar, El Mercat, Sant Francesc
L'Eixample	Russafa, El Pla Del Remei, Gran Vía
Extramurs	El Botànic, La Roqueta, La Petxina, Arrancapins
Campanar	Campanar, Les Tendetes, El Calvari, Sant Pau
La Saïdia	Marxalenes, Morvedre, Trinitat, Tormos, Sant Antoni
El Pla del Real	Exposició, Mestalla, Jaume Roig, Ciutat Universitària
L'Olivereta	Nou Moles, Soternes, Tres Forques, La Fontsanta, La Llum
Patraix	Patraix, Sant Isidre, Vara De Quart, Safranar, Favara
Jesús	La Raiosa, L'Hort De Senabre, La Creu Coberta, Sant Marcel.lí, Camí Real
Quatre Carreres	Montolivet, En Corts, Malilla, Fonteta Sant Lluís, Na Rovella, La Punta, Ciutat de les Arts i les Ciències
Poblats Maritims	El Grau, El Cabanyal, El Canyamelar, La Malva-rosa, Beteró, Natzaret
Camins Al Grau	Aiora, Albors, La Creu Del Grau, Camí Fondo, Penya-roja
Algirós	L'Illa perduda, Ciutat Jardí, L'Amistat, La Bega Baixa, La Carrasca
Benimaclet	Benimaclet, Camí De Vera
Rascanya	Orriols, Torrefiel, Sant Llorenç
Benicalap	Benicalap, Ciutat Fallera

Demografische ontwikkeling

Bron: INE; 1857-2011: volkstellingen

Opm: Bevolkingscijfers in duizendtallen; aanhechting van Benimaclet, Patraix, Ruzafa (1877), Benimamet, Orriols (1887), Borbotó, Campanar, Mahuella, Pueblo Nuevo del Mar, Villanueva del Grao (1897), Benifaraig, Carpesa en Masarrochos (1900)

Bezienswaardigheden

In de stad vindt men onder andere het mooie Parque Natural de la Albufera en het park “Dehesa del Saler”. Ook de 200 jaar oude “Jardín Botánico” oftewel de Botanische Tuin is een mooie bezienswaardigheid. Op de plek waar vroeger, voor de overstromingen van 1957, de rivier Turia stroomde, vindt men nu onder andere het befaamde “Ciudad de las Artes y Ciencias” oftewel de Stad van kunsten en wetenschappen. Dit culturele centrum El Museu de les Ciències Príncipe Felipe bestaat uit een wetenschapsmuseum, een IMAX-theater, het grootste aquarium van Europa, vele exposities, sportvoorzieningen en parken.

Valencia heeft een zeer gevarieerd stadsbeeld door de vele culturen die in de stad hebben geleefd. Een van de mooiste gotische gebouwen van de stad is de La Lonja de la Seda, met daarnaast de Mercado Central en de kerk Iglesia de los Santos Juanes. Andere emblematische gebouwen zijn de Mercado de Colón en het station Estación del Norte.

De wijk die bekendstaat als Eixample (niet te verwarren met het Eixample van Barcelona) lijkt een echt openluchtmuseum vol met art nouveau-architectuur. De wijk bestaat uit weidse straten met mooie tuinen, een overzichtelijke structuur die in de rest van de stad niet te vinden is. Een ander interessant gebouw is het station “Estación de la Alameda”, gemaakt door de Valenciaan Santiago Calatrava, dat staat onder de brug ontworpen door dezelfde architect.

Van de muur die tot de 19e eeuw de historische stad beschermde is niet meer over dan de “Torres de Quart” en de “Torres de Serranos”. De Torres de Serranos werd niet afgebroken toen de stadsmuur werd weggehaald, omdat het dienst deed als een gevangenis. De Torres de Quart had een defensieve functie. Napoleon kwam de stad binnen door deze poort. In deze poort zie je nog de gaten van de kanonskogels die zijn veroorzaakt door de Franse troepen.

Op het plein Plaza de la Vírgen, vindt men het Palau de la Generalitat, de Basílica de la Virgen de los Desamparados en de Kathedraal van Valencia met de klokkentoren die bekendstaat als “El Miguelete”.

De stad heeft veel parken en tuinen, waaronder Jardín de Monforte.

Musea

Ciutat de les Arts i les Ciències met onder andere Museu de les Ciències Príncipe Felipe
Galería del Tossal
Institut Valencià d'Art Modern (IVAM) met onder andere het Centro Julio González
L'Oceanogràfic: Zeeaquarium
Museo Casa de las Rocas
Museo del Arroz: Rijstmuseum
Museo de Bellas Artes de Valencia: Museum van de schone kunsten
Museo de Ciencias Naturales: Museum voor natuurwetenschappen
Museo de Informática: Informatica-museum
Museo de la Asociación Valenciana de Arte y Tecnología Eléctrica - ARTTEL
Museo de la Catedral: Museum van de Kathedraal
Museo de la Ciudad: Stadsmuseum
Museo de Prehistoria de Valencia
Museo Fallero
Museo de Historia de Valencia
Museo Municipal de Ciencias Naturales
Museo Valenciano de Historia Natural
MUVIM - Museo Valenciano de la Ilustración y la Modernidad

Stranden

Valencia heeft net als Barcelona haar eigen stadsstranden. In totaal gaat het om bijna 15 kilometer strand, in en rondom het Albufera. De kustlijn van de stad is onderverdeeld in 6 verschillende stranden, die overigens overlopen in de stranden van nabijgelegen stadjes als Cullera:

Playa de las Arenas
Playa de la Malvarrosa
Playa de Pinedo
Playa del Saler
Playa de la Devesa
Playa Recatí

Cultuur

Evenementen

Festival Las Fallas

Valenciaanse cultuur

Valencia is, net als de gehele regio Valencia, officieel tweetalig, men spreekt er zowel Spaans als Valenciaans. Het Valenciaans is zeer sterk verwant aan het Catalaans. In Valencia is Spaans daarentegen veruit de meest gesproken taal, in tegenstelling tot Catalonië waar beide talen even belangrijk zijn en het Catalaans soms belangrijker is dan het Spaans. Desondanks is het Valenciaans in Valencia zichtbaar, bijvoorbeeld op de borden van de metrostations en de straatnaambordjes. Ook hebben de vele verschillende delicatessen die uit de stad komen Valenciaanse namen. Valencia heeft, net als alle andere Spaanse steden, een druk en actief nachtleven. De meeste bars en nachtclubs zijn geconcentreerd rondom de buurt “Carmen” en de omgeving van de universiteiten.

Feestdagen

Buiten de Spaanse nationale feestdagen heeft Valencia nog een groot aantal officiële lokale feestdagen, waarvan Las Fallas de belangrijkste is.

januari: San Antonio Abad, San Vicente Mártir
maart: Las Fallas (San José)
april: San Vicente Ferrer
mei: Las Cruces de Mayo, La Vírgen de los Desamparados, Corpus Christi
juni: San Juan
juli: De beurs van juli
oktober: Dag van de “Comunidad Valenciana”

Las Fallas

Zie fallas (feest) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Las Fallas (Catalaans: Les Falles) is in Spanje een nationaal bekend festival, dat 19 dagen duurt. Traditioneel wordt het feest afgesloten in de nacht van 19 maart ter ere van Sint-Jozefsdag en trekt honderdduizenden mensen uit heel Spanje. Elke buurt van de stad heeft haar eigen ‘festivalorganisatie’, de zogenaamde “Casal Faller”. De verschillende "Casal Fallers” zamelen het gehele jaar door geld in, door het houden van feesten en verschillende soorten paella-diners, ook al is diner in dit geval een erg groot woord. Met het geld maakt elke “Casal Faller” uiteindelijk een ‘falla’, die bestaat uit een enorme pop van piepschuim (de kleintjes van papier maché) op een enorm stuk karton of hout volgehangen met vuurwerk. Al deze ‘fallas’ vormen eerst een grote parade en worden daarna massaal afgebrand door het afsteken van het vuurwerk, wat een spektakel en enorm veel lawaai oplevert. Het feest mag dan heel traditioneel zijn, in 2005 waren onder meer George W. Bush en Shrek twee van de fallas. Vanaf 1 maart tot en met 19 maart wordt elke dag om 14.00u bij plein waar het stadhuis staat de zogenaamde mascleta's aangestoken. Dit is voornamelijk knalvuurwerk. Op meerdere avonden worden vuurwerkshows gegeven, die als de grootste ter wereld gerekend kunnen worden. Vooral de 'Nit del Foc' (de nacht van het vuur), het klapstuk van alle vuurwerkshows, trekt ieder jaar weer honderdduizenden toeristen naar Valencia.

Gastronomie

De gastronomie van Valencia is typisch mediterraans en een reflectie van de cultuur van de stad en haar omgeving. Er worden veel mediterrane groenten, fruit, vis en schaaldieren gegeten en erg weinig vlees. Het hoofdbestanddeel van de Valenciaanse keuken is rijst, het bekendste voorbeeld daarvan is natuurlijk de paella, die overigens op honderden manieren kan worden bereid. Een ander Valenciaans rijstgerecht is ‘arros al forn’, rijst uit de oven met tomaten, longaniza (een mediterraanse worst), morcilla (een Noord-Spaanse worst), aardappels, varkensribben en kikkererwten. De ‘arros a banda’ bestaat uit gegrilde rijst met verschillende soorten vis en groenten en ‘arros amb fesols i naps’ is een soepachtig rijstgerecht met witte bonen en koolraap.

Eveneens typisch Valenciaans is horchata, deze drank bestaat uit een melkachtige substantie gemaakt van (aard)amandelen, water en suiker.

Daarnaast is er ook het traditionele Valenciaanse drankje: Agua de Valencia, een mix van sinaasappelsap, cava (Spaanse mousserende wijn) en Cointreau. Dit alles is te proeven in een van de vele bars en cafés die de stad rijk is.

Een overblijfsel van de Moorse cultuur in Valencia is de enorme hoeveelheid zoetigheden die er worden gemaakt, waarvan de hoofdbestanddelen meestal honing, amandelen en suiker zijn. De “turrón”, een soort noga die in tientallen varianten te verkrijgen is, komt ook uit de regio van Valencia, oorspronkelijk eigenlijk uit Alicante. Deze worden in heel Spanje massaal gegeten tijdens de dagen rondom kerst.

Nachtleven

Valencia heeft net als andere Spaanse steden een omvangrijk nachtleven en de etenstijden zijn er voor Europese begrippen laat, rond 22:00. Het nachtleven in de stad speelt zich af in drie zones: de Barrio del Carmen, Cánovas en Woody. De jonge Valencianen vermaken zich in de verscheidenheid aan bars, die meestal tot diep in de nacht geopend zijn. Een van de traditionele drankjes is agua de Valencia, een mix van sinaasappelsap en cava (Catalaanse champagne) en soms gin of Cointreau. Een ander nationaal bekend drankje uit Valencia is de horchata (Valenciaans: orxata), een ijskoud en zoet melkachtig drankje dat vooral in de zomer wordt gedronken. Het wordt gemaakt van “chufas” oftewel aardamandelen.

Sport

De grootste sport in Valencia is voetbal. De stad heeft twee voetbalclubs die uitkomen in de Primera División, de hoogste Spaanse voetbaldivisie. De grootste voetbalclub in Valencia is Valencia C.F. Los Ché speelt zijn thuiswedstrijden in het Estadio Mestalla. Op dit moment is er een nieuw stadion in aanbouw voor Valencia C.F., het Nou Mestalla. De tweede voetbalclub in Valencia is Levante UD. De Las Granotas spelen zijn thuiswedstrijden in het Estadi Ciutat de Valencia. Ondanks dat beide voetbalclubs rivalen zijn van elkaar is er een goede band tussen beide clubs en zijn er gezamenlijke projecten.

Buiten de voetbal vinden er ook andere sportevenementen plaats in Valencia. Valencia is jarenlang het toneel geweest van de Grote Prijs van Europa. Tussen 2008 en 2012 werd deze gereden op het Valencia Street Circuit. Het circuit loopt door de haven en straten van Valencia. In het nabijgelegen plaatsje Cheste is het Circuit Ricardo Tormo gelegen. Op dit racecircuit wordt jaarlijks een race gehouden voor het MotoGP-kampioenschap.

Ook heeft Valencia een basketbalclub op het hoogste niveau. Valencia BC speelt zijn thuiswedstrijden in het Pabellón Fuente San Luis voor 9.000 toeschouwers.

Het nabijgelegen dorpje Bunyol trekt elk jaar duizenden bezoekers voor “La Tomatina”, een groot tomatengevecht.

Transport

Openbaar vervoer

Sinds 8 oktober 1988 heeft Valencia haar eigen metro- en tramnetwerk, simpelweg genaamd Metrovalencia. Het werd de derde stad van Spanje, na Madrid en Barcelona, die over een metro beschikte. Het netwerk bestaat uit vier ondergrondse lijnen en één tramlijn. De nieuwste metrolijn verbindt het vliegveld van Valencia met het centrum. Het metronetwerk is ontstaan uit een regionaal lijnennet van metersporige lokaalspoorwegen die gemoderniseerd werden en met tunnels in de stad aan elkaar gekoppeld werden.

Scheepvaart

De haven van Valencia, ten oosten van de stad gelegen, is naar hoeveelheid verscheepte goederen gemeten de tweede zeehaven van Spanje.

Vliegveld

Het vliegveld van Valencia verbindt de stad met vrijwel alle grote Spaanse steden en een groot aantal Europese steden waaronder Brussel, Charleroi, Parijs, Düsseldorf, Rome, Londen, Milaan, Eindhoven en Amsterdam. In 2005 maakten iets meer dan 4 miljoen passagiers gebruik van het vliegveld. Het vliegveld van Valencia is de thuisbasis van de luchtvaartmaatschappij Air Nostrum, dochterbedrijf van Iberia. Het vliegveld is gelegen in het westen van Valencia (Manises) en is gemakkelijk bereikbaar vanaf de snelweg (A-7) en sinds 2007 ook met de metro.

Partnersteden

Geboren

Damián Forment (1480-1540), beeldhouwer van retabels (renaissance)
Juan Luis Vives (1492 of 1493-1540), geleerde (humanisme)die vrijwel zijn hele actieve leven in de Nederlanden woonde
Salvador Giner y Vidal (1832-1911), componist en muziekpedagoog
Mariano Benlliure (1862-1947), beeldhouwer
Vicente Blasco Ibáñez (1867-1928), schrijver, journalist en politicus
Francisco Cuesta Gómez (1890-1921), componist
Luis Berlanga (1921-2010), cineast
Andreu Alfaro (1929-2012), beeldhouwer en kunstenaar
Santiago Calatrava (1951), architect
Ferrer Ferrán (1966), componist, muziekpedagoog, dirigent, pianist en slagwerker
Juan Carlos Garrido (1969), voetbaltrainer
José Francisco Molina (1970), voetbaldoelman
Miguel Gálvez-Taroncher (1974), componist
Javi Navarro (1974), voetballer
David Albelda (1977), voetballer
Vicente Rodríguez (1981), voetballer
Mercedes Peris (1985), zwemster
Raúl Albiol (1985), voetballer
Daniel Gimeno Traver (1985), tennisser
Roberto Soldado (1985), voetballer
José Enrique (1986), voetballer
Jaume Costa (1988), voetballer
Héctor Rodas (1988), voetballer
Carles Gil (1992), voetballer
Iván López Mendoza (1993), voetballer
Robert Ibáñez (1993), voetballer
Rubén García (1993), voetballer
Tropi (1995), voetballer
Pedro Chirivella (1997), voetballer
Fran Villalba (1998), voetballer

Overleden

Joanot Martorell (±1413-1468), schrijver, auteur van een van de eerste moderne West-Europese romans: Tirant lo Blanc

Zie ook

Externe links

Officiële website van de stad Valencia

Zie de categorie Valencia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Wikivoyage heeft een reisgids over dit onderwerp: Valencia (stad).