Vaticaanse tuinen
De Vaticaanse tuinen (Italiaans: Giardini Vaticani) liggen achter de Vaticaanse musea in Vaticaanstad. Ze zijn circa 23 ha (230.000 m²) groot. De Vaticaanse tuinen nemen meer dan de helft van het Vaticaans grondgebied in beslag. De tuinen liggen 60 meter boven zeeniveau en liggen voor een groot deel op de Vaticaanse heuvel. In de tuinen staan ook bijgebouwen, zoals een gebouw van Radio Vaticaan. De noord-, west- en zuidkant zijn ommuurd terwijl de Vaticaanse Musea de oostkant begrenzen.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Volgens de legende zou de grond van de tuinen uit Golgotha komen om het bloed van de christenen te symboliseren, die stierven tijdens de christenvervolging van keizer Nero. De tuinen zijn in de middeleeuwen aangelegd, toen de boom- en wijngaarden naar het Apostolisch Paleis werden uitgebreid. Toen Paus Nicolaas III naar het Apostolisch Paleis verhuisde liet hij Vaticaanstad met muren omringen. Binnen de muren werd legde hij een boomgaard, een tuin en een gazon aan. Tijdens het pausdom van Julius II werd het landschap helemaal veranderd. Het oorspronkelijke ontwerp werd opgesplitst in drie binnenplaatsen, de Cortili del Belvedere, de della Biblioteca en de della Pigna. Ook kwam er een lijnrechte verdedigingsmuur.
Tegenwoordig zijn er in de tuinen verschillende bijgebouwen, van de 9de eeuw tot heden. Ook zijn er fonteinen voor verkoeling, beelden en levendige bloemperken. Zelfs is er een grot gebouwd in de tuin gewijd aan de Onze Lieve Vrouw van Lourdes en er staat een palmboom in de tuin die is geschonken door de regering van Israël.
Galerij[bewerken | brontekst bewerken]
-
Een deel van de tuinen. -
Een ander deel van de tuinen. -
De Fontana dell'Aquilone. -
Het Paleis van het Vaticaanse Gouvernaat.
