Virgil van Dijk

Virgil van Dijk
	Van Dijk bij het Nederlands elftal in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Virgil van Dijk
Bijnaam	Big Virg
Geboortedatum	8 juli 1991
Geboorteplaats	Breda, Nederland
Lengte	195 cm
Been	Rechts
Positie	Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club	Liverpool
Rugnummer	4
Contract tot	30 juni 2025
Jeugd
1997–2001; 2001–2009; 2009; 2009–2010; 2010–2011	WDS'19; Willem II; RJO Willem II/RKC; Willem II; FC Groningen
Senioren *
Interlands **
	* Bijgewerkt op 11 september 2023
	** Bijgewerkt op 26 maart 2024
Portaal	Voetbal

Virgil van Dijk (Breda, 8 juli 1991) is een Nederlands profvoetballer die doorgaans als verdediger speelt. Hij verruilde Southampton in januari 2018 voor Liverpool, dat ongeveer 84,5 miljoen euro voor hem betaalde. Hiermee werd hij op dat moment de op een na duurste verdediger ter wereld. Van Dijk debuteerde in oktober 2015 in het Nederlands elftal, waarvan hij in maart 2018 aanvoerder werd. Van Dijk is op 29 augustus 2019 verkozen tot Europees voetballer van het jaar.^[3]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk heeft een Nederlandse vader, een televisieinstallateur en een Surinaamse moeder, een politievrouw en groeide met zijn broer en zusje op in de wijk Haagse Beemden aan de rand van Breda. Door de scheiding van zijn ouders voedde hun moeder het gezin op.^[4]^[5]

Hij begon met voetballen in de jeugd bij WDS'19 en vanaf de D-jeugd in de jeugdopleiding van Willem II. Nadat in 2010 bleek dat hoofdtrainer Andries Jonker hem niet naar het eerste elftal wilde halen en de club hem hierom geen contract wilde aanbieden, vertrok hij op 19-jarige leeftijd naar FC Groningen, waar hij begon in het beloftenelftal.^[6] Halverwege het seizoen 2010/11 selecteerde Pieter Huistra hem een paar keer voor het eerste elftal.

FC Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk debuteerde op 1 mei 2011 in het profvoetbal (als aanvaller) toen hij met het eerste elftal van FC Groningen uit aantrad tegen ADO Den Haag. Op 29 mei stond hij voor de eerste keer in de basis, in een play-offwedstrijd thuis tegen ditzelfde ADO. Die wedstrijd maakte hij zijn eerste twee doelpunten voor FC Groningen. In de voorbereiding op het seizoen 2011/12 speelde Van Dijk regelmatig mee in oefenwedstrijden. Vanaf een uitwedstrijd tegen sc Heerenveen kreeg hij een basisplaats centraal achterin. Dit ging ten koste van Jonas Ivens. Op 30 oktober 2011 scoorde hij zijn eerste competitiedoelpunt in een met 6-0 gewonnen wedstrijd tegen Feyenoord.^[7] Van Dijk kende een sterk eerste seizoen, maar werd begin april 2012 met spoed naar het Martini Ziekenhuis gebracht, waar een vergevorderde blindedarmontsteking, buikvliesontsteking en niervergiftiging werden geconstateerd en Van Dijk moest vechten voor zijn leven. De kwalen werden eerder door de medische staf van FC Groningen en het Universitair Medisch Centrum Groningen niet herkend. Hij werd met spoed geopereerd en zijn herstel duurde lang.^[8]

In de zomer van 2012 sloot hij weer aan bij de selectie, waar ondertussen Robert Maaskant het trainersstokje had overgenomen van Huistra. Ondanks dat de club een wisselvallig seizoen kende, blonk Van Dijk, die samen met routinier Kees Kwakman in het centrum van de verdediging speelde, uit. Er kwam interesse van andere clubs, maar na een dramatische wedstrijd van Jong Oranje tegen Jong Italië bleek geen van de partijen te willen doorpakken.^[8] Zo was Van Dijk in de zomer van 2013 kandidaat om de verdediging van PSV te komen versterken, maar de club koos uiteindelijk voor Jeffrey Bruma als nieuwe centrale verdediger.^[9] Een transfer naar Brighton & Hove Albion FC of FK Krasnodar, die beiden wilden voldoen aan de vraagprijs van FC Groningen-directeur Hans Nijland werden door Van Dijk zelf van de hand gewezen. Van Dijk, die eigenlijk een overstap naar een Nederlandse topclub prefereerde, nam via directeur Nijland en zijn zaakwaarnemer zelf contact op met Marc Overmars om een eventuele overstap naar AFC Ajax te bespreken. De club, die op dat moment op de markt was voor een nieuwe centrale verdediger, besloot echter niet op de avances van Van Dijk in te gaan en trok uiteindelijk Mike van der Hoorn aan van FC Utrecht.^[8]

Celtic[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk verruilde FC Groningen op 22 juni 2013 voor Celtic, dat zo'n drie miljoen euro voor hem betaalde.^[10] De Schotse club was op dat moment net voor de tweede keer op rij landskampioen geworden en door het faillissement van de klassieke titelconcurrent Glasgow Rangers een jaar eerder, alleenheerser in de Scottish Premier League geworden. Van Dijk won in de twee jaar die volgden zowel voor het eerst als voor de tweede keer een landskampioenschap, met achtereenvolgens 29 en 17 punten voorsprong op de dichtstbijzijnde concurrent.

Southampton[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk tekende in september 2015 een contract tot medio 2020 bij het Southampton van trainers Ronald en Erwin Koeman. The Saints betaalden circa € 15.675.000,- voor hem aan Celtic, een bedrag dat door bonussen zou kunnen oplopen tot rond de achttien miljoen euro.^[11]^[12] Dit maakte hem de duurste Nederlandse verdediger sinds Jaap Stam, die in 2001 voor ruim vijfentwintig miljoen euro van Manchester United naar Lazio ging. Van Dijk maakte op 12 september 2015 zijn debuut voor Southampton tijdens een in 0-0 geëindigde competitiewedstrijd uit tegen West Bromwich Albion. Hij begon in de basis en speelde de hele wedstrijd uit. Zijn eerste doelpunt voor Southampton volgde op 26 september 2015. Die dag maakte hij de 1-0 in een met 3-1 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen Swansea City. In zijn eerste seizoen werd hij door zowel zijn teamgenoten als door de fans van Southampton uitgeroepen tot de speler van het jaar. Bovendien verlengde hij zijn contract tot de zomer van 2022.

Na een sterk tweede seizoen waarin hij, tijdens de winterstop, door het vertrek van José Fonte naar West Ham United benoemd werd tot nieuwe aanvoerder van Southampton, genoot hij veel belangstelling van Engelse topclubs. Onder meer Chelsea en Liverpool waren geïnteresseerd. Laatstgenoemde club moest echter excuses aanbieden toen het Van Dijk op illegale wijze had proberen te benaderen. In de zomer van 2017 stuurde Van Dijk aan op een vertrek.^[13] Op 7 augustus diende Van Dijk zelf een transferverzoek in, maar door de extreem hoge vraagprijs van rond de 50 miljoen die Southampton op hem had geplakt, kwam het niet tot een transfer, waardoor hij na het sluiten van de transferperiode weer terugkeerde bij Southampton. Hier had hij ondertussen echter zijn krediet verspeeld en belandde op de bank. In de eerste competitiehelft kwam hij slechts tot 12 wedstrijden.

Liverpool[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk tekende op 27 december 2017 een contract bij Liverpool. Dat betaalde circa 84,5 miljoen euro voor hem, waarmee hij zowel de duurste verdediger als de duurste Nederlandse voetballer ooit werd. Hij verdubbelde hiermee ruim het voorgaande record dat op naam stond van Marc Overmars, die voor ongeveer 40 miljoen euro van Arsenal naar FC Barcelona verhuisde.^[14] Hij tekende een contract voor 5,5 jaar tot de zomer van 2023, waarmee hij omgerekend ongeveer 55 miljoen euro kon verdienen.^[15] Hij kreeg bij Liverpool zijn favoriete rugnummer 4 toegewezen. Daarmee speelde hij ook bij FC Groningen en Celtic.^[16] Trainer Jürgen Klopp gaf aan dat hij Van Dijk rustig wilde brengen en hield hem buiten de wedstrijdselectie voor een thuiswedstrijd tegen Burnley FC op nieuwjaarsdag.^[17] Hij maakte op 5 januari 2018 alsnog zijn debuut voor Liverpool. Hij kreeg die dag een basisplaats toegewezen in een wedstrijd in het toernooi om de FA Cup, thuis op Anfield tegen stadsrivaal Everton. Van Dijk kreeg, samen met Joel Matip, de voorkeur boven het vaste centrale verdedigingsduo Ragnar Klavan en Dejan Lovren, die met kleine blessures kampten en rust kregen.^[18] Van Dijk wist in de 84e minuut de winnende goal (2–1) in te koppen.^[19] Hij maakte zijn Premier League-debuut voor Liverpool op maandag 22 januari in de uitwedstrijd tegen hekkensluiter Swansea City. Op 14 februari 2018 speelde hij zijn Champions League-debuut voor Liverpool. In die wedstrijd werd met 5-0 gewonnen van FC Porto. Liverpool haalde de finale van de Champions League. Daarin werd met 3-1 verloren van Real Madrid. In de Premier League eindigden 'The Reds' vierde.

Op 24 oktober stond van Dijk voor het eerst als aanvoerder op het veld van die club, later die week werd bekend dat hij derde aanvoerder werd achter Jordan Henderson en James Milner.^[20] In december 2018 was hij op positie 24 de hoogste nieuwe binnenkomer in de lijst van 100 beste voetballers in de wereld, opgesteld door The Guardian.^[21] Op 28 april 2019 werd Van Dijk gekozen als Speler van het Jaar in de Premier League. Hij werd de vierde Nederlander en de vijfde verdediger die deze prijs in ontvangst mocht nemen.^[22] Van Dijk won op 1 juni 2019 met zijn ploeg de Champions League door in de finale met 0-2 te winnen van Tottenham Hotspur. Na de wedstrijd werd hij uitgeroepen tot Man of the Match.

In augustus 2019 werd Van Dijk door de UEFA gekozen tot Europees voetballer van het jaar. In september eindigde hij na Lionel Messi als tweede in de verkiezing voor The Best FIFA Men's Player.^[23] In december eindigde hij ook bij de verkiezing voor de Ballon d'Or als tweede, met een klein verschil in punten net achter Messi.^[24] In december plaatst The Guardian Van Dijk eveneens op positie 2 in de lijst van 100 beste mannelijke voetballers in de wereld.^[25]

Tijdens het seizoen 2020/21 liep Van Dijk op 17 oktober een heftige blessure op in de derby tegen Everton. Keeper Jordan Pickford kwam met gestrekt been in en schopte Van Dijk uit de wedstrijd. Later bleek dat Van Dijk de voorste kruisband in de rechterknie had gescheurd. Hierdoor was hij de rest van het seizoen uitgeschakeld, en miste hij het EK 2021 met Nederland. Aan het begin van seizoen 2021/22 was hij hersteld van zijn knieblessure. Hij was hersteld na bijna een jaar er uitgelegen te hebben na een zware tackle. Hij speelde 51 wedstrijden dat seizoen, waaronder de met 1-0 verloren Champions League-finale tegen Real Madrid en de gewonnen FA Cup- en EFL Cup-finales, beide tegen Chelsea.

Op 25 februari 2024 besliste Van Dijk als aanvoerder de EFL Cup-finale tegen Chelsea met het enige doelpunt van de wedstrijd in de een-na-laatste minuut van de verlenging.^[26]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
Seizoen	Club	Competitie	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2010/11	FC Groningen	Eredivisie	2	0	0	0	—		3	2	5	2
2011/12			23	3	1	0	—		0	0	24	3
2012/13			32	2	3	0	—		2	0	37	2
Club totaal			57	5	4	0	0	0	5	2	66	7
2013/14	Celtic	Scottish Premiership	36	5	3	0	8	0	0	0	47	5
2014/15			35	4	9	4	14	2	0	0	58	10
2015/16			5	0	0	0	5	0	0	0	10	0
Club totaal			76	9	12	4	27	2	0	0	115	15
2015/16	Southampton	Premier League	34	3	4	0	0	0	0	0	38	3
2016/17			21	1	3	1	6	2	0	0	30	4
2017/18			12	0	0	0	—		0	0	12	0
Club totaal			67	4	7	1	6	2	0	0	80	7
2017/18	Liverpool	Premier League	14	0	2	1	6	0	0	0	22	1
2018/19			38	4	0	0	12	2	0	0	50	6
2019/20			38	5	2	0	8	0	2	0	50	5
2020/21			5	1	3	0	0	0	0	0	8	1
2021/22			34	3	8	0	9	0	0	0	51	3
2022/23			32	3	0	0	8	0	1	0	41	3
2023/24			26	2	7	2	3	0	0	0	36	4
Club totaal			186	17	22	3	46	2	3	0	232	19
Totaal			387	35	45	8	79	6	8	2	519	51
Bijgewerkt tot 18 maart 2024

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland –19

Op 12 mei 2010 debuteerde Van Dijk voor Nederland –19, in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zuid-Korea –19 (1-0).

Interlands van Virgil van Dijk^[27]
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij FC Groningen
1.	12 mei 2010	Nederland – Zuid-Korea	1 – 0	Vriendschappelijk	0

Nederland –21

Op 14 november 2011 debuteerde Van Dijk voor Nederland –21, in een kwalificatiewedstrijd tegen Schotland –21 (1-2).

Interlands van Virgil van Dijk^[28]
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij FC Groningen
1.	14 november 2011	Nederland – Schotland	1 – 2	Kwalificatie EK 2013	0
2.	15 augustus 2012	Nederland – Italië	0 – 3	Vriendschappelijk	0
3.	5 februari 2013	Kroatië – Nederland	1 – 2	Vriendschappelijk	0

Nederlands elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk behoorde in 2014 driemaal tot de selectie, maar debuteerde dat jaar nog niet. Op zaterdag 10 oktober 2015 debuteerde Van Dijk in het Nederlands elftal, in een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Kazachstan (1-2). Andere debutanten in die wedstrijd onder leiding van bondscoach Danny Blind waren Anwar El Ghazi, Kenny Tete (beiden Ajax) en Jeroen Zoet (PSV). Drie dagen later speelde Van Dijk ook in de verloren thuiswedstrijd tegen Tsjechië (2-3) en liepen hij en het Nederlands Elftal definitief kwalificatie mis voor het EK 2016 in Frankrijk.

Door een blessure miste hij de helft van de in 2016 en 2017 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor het WK 2018. Nederland kwalificeerde zich niet voor het dit WK.

Vanaf november 2017 werd Matthijs de Ligt zijn vaste partner in de centrale verdediging. Bondscoach Ronald Koeman wees Van Dijk in maart 2018 aan als nieuwe aanvoerder van het Nederlands elftal.^[29] Hij maakte op 26 maart zijn eerste interlanddoelpunt, tijdens een met 0–3 gewonnen oefenwedstrijd tegen Portugal.

Op 19 november 2018, tijdens de Nations League wedstrijd tegen Duitsland kreeg hij tijdens de wedstrijd per briefje van de bondscoach instructies om 'voorin te blijven hangen', uiteindelijk maakte hij de belangrijke gelijkmaker en plaatste het Nederlands elftal zich bij de laatste 4 in dit toernooi. In 2019 speelde hij ook de finale van dit toernooi.

Van Dijk miste het naar 2021 uitgestelde EK 2020 door een zware knieblessure.

Van Dijk werd geselecteerd voor deelname aan het WK 2022. Dit betekende dat hij op 31-jarige leeftijd alsnog zijn debuut maakte op de eindronde van een groot toernooi. Tijdens dit toernooi was hij basispeler als middelste van drie centrale verdedigers, tussen Nathan Aké en (meestal) Jurriën Timber. Tijdens de beslissende strafschoppenserie in de kwartfinale tegen Argentinië miste hij de eerste strafschop.^[30]

Interlands van Virgil van Dijk^[31]
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten

Als speler bij Southampton					0
1.	10 oktober 2015	Kazachstan – Nederland	1 – 2	Kwalificatie EK 2016
2.	13 oktober 2015	Nederland – Tsjechië	2 – 3	Kwalificatie EK 2016
3.	13 november 2015	Wales – Nederland	2 – 3	Vriendschappelijk
4.	25 maart 2016	Nederland – Frankrijk	2 – 3
5.	27 mei 2016	Ierland – Nederland	1 – 1
6.	1 juni 2016	Polen – Nederland	1 – 2
7.	4 juni 2016	Oostenrijk – Nederland	0 – 2
8.	6 september 2016	Zweden – Nederland	1 – 1	Kwalificatie WK 2018
9.	7 oktober 2016	Nederland – Wit-Rusland	4 – 1
10.	10 oktober 2016	Nederland – Frankrijk	0 – 1
11.	9 november 2016	Nederland - België	1 – 1	Vriendschappelijk
12.	13 november 2016	Luxemburg – Nederland	1 – 3	Kwalificatie WK 2018
13.	7 oktober 2017	Wit-Rusland – Nederland	1 – 3
14.	10 oktober 2017	Nederland – Zweden	2 – 0
15.	9 november 2017	Schotland – Nederland	0 – 1	Vriendschappelijk
16.	14 november 2017	Roemenië – Nederland	0 – 3	Vriendschappelijk
Als speler bij Liverpool					7
17.	23 maart 2018	Nederland – Engeland	0 – 1	Vriendschappelijk
18.	26 maart 2018	Portugal – Nederland	0 – 3		1
19.	4 juni 2018	Italië – Nederland	1 – 1
20.	6 september 2018	Nederland - Peru	2 – 1
21.	9 september 2018	Frankrijk - Nederland	2 – 1	UEFA Nations League 2018/19
22.	13 oktober 2018	Nederland - Duitsland	3 – 0		1
23.	16 november 2018	Nederland - Frankrijk	2 – 0
24.	19 november 2018	Duitsland - Nederland	2 – 2		1
25.	21 maart 2019	Nederland - Wit-Rusland	4 – 0	EK-kwalificatie 2020	1
26.	24 maart 2019	Nederland - Duitsland	2 – 3	EK-kwalificatie 2020
27.	6 juni 2019	Nederland – Engeland	3 – 1	UEFA Nations League 2018/19
28.	9 juni 2019	Portugal – Nederland	1 – 0	UEFA Nations League 2018/19
29.	6 september 2019	Duitsland – Nederland	2 – 4	EK-kwalificatie 2020
30.	9 september 2019	Estland – Nederland	0 – 4
31.	10 oktober 2019	Nederland – Noord-Ierland	3 – 1
32.	13 oktober 2019	Wit-Rusland – Nederland	1 – 2
33.	16 november 2019	Noord-Ierland – Nederland	0 – 0
34.	4 september 2020	Nederland – Polen	1 – 0	UEFA Nations League 2020/21
35.	7 september 2020	Nederland – Italië	0 – 1	UEFA Nations League 2020/21
36.	7 oktober 2020	Nederland – Mexico	0 – 1	Vriendschappelijk
37.	11 oktober 2020	Bosnië en Herzegovina – Nederland	0 – 0	UEFA Nations League 2020/21
38.	14 oktober 2020	Italië – Nederland	1 – 1	UEFA Nations League 2020/21
39.	1 september 2021	Noorwegen – Nederland	1 – 1	Kwalificatie WK 2022
40.	7 september 2021	Nederland – Turkije	6 – 1
41.	8 oktober 2021	Letland – Nederland	0 – 1
42.	11 oktober 2021	Nederland – Gibraltar	6 – 0		1
43.	13 november 2021	Montenegro – Nederland	2 – 2
44.	16 november 2021	Nederland – Noorwegen	2 – 0
45.	26 maart 2022	Nederland – Denemarken	4 – 2	Vriendschappelijk
46.	29 maart 2022	Nederland – Duitsland	1 – 1	Vriendschappelijk
47.	3 juni 2022	België – Nederland	1 – 4	UEFA Nations League 2022/23
48.	22 september 2022	Polen – Nederland	0 – 2
49.	25 september 2022	Nederland – België	1 – 0
50.	21 november 2022	Senegal – Nederland	0 – 2	Groepsfase WK 2022
51.	25 november 2022	Nederland – Ecuador	1 – 1
52.	29 november 2022	Nederland – Qatar	2 – 0
53.	3 december 2022	Nederland – Verenigde Staten	3 – 1	Achtste finale WK 2022
54.	9 december 2022	Nederland – Argentinië	2 – 2	Kwartfinale WK 2022
55.	24 maart 2023	Frankrijk – Nederland	4 – 0	Kwalificatie EK 2024
56.	27 maart 2023	Nederland – Gibraltar	3 – 0	Kwalificatie EK 2024
57.	14 juni 2023	Nederland – Kroatië	2 – 4	UEFA Nations League 2022/23
58.	18 juni 2023	Nederland – Italië	2 – 3	UEFA Nations League 2022/23
59.	7 september 2023	Nederland – Griekenland	3 – 0	Kwalificatie EK 2024
60.	10 september 2023	Ierland – Nederland	1 – 2
61.	13 oktober 2023	Nederland – Frankrijk	1 – 2
62.	16 oktober 2023	Griekenland – Nederland	0 – 1		1
63.	18 november 2023	Nederland – Ierland	1 – 0
64.	21 November 2023	Gibraltar - Nederland	0 – 6
65.	22 maart 2024	Nederland – Schotland	4 – 0	Vriendschappelijk
66.	26 maart 2024	Duitsland – Nederland	2 – 1	Vriendschappelijk