Vlierveengronden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlierveengrond
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Orde Veengronden
Suborde Rauwveengronden
Groep Gewone rauwveengronden
Subgroep Vlierveengronden
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Een vlierveengrond is een bodemtype binnen het Nederlandse systeem van bodemclassificatie dat behoort tot de rauwveengronden. Het zijn veengronden zonder bodemvorming en zonder een minerale bovenlaag van zavel, klei of zand. De grond is echter niet slap en nat zoals vlietveengronden. Bij een veraarde bovengrond is er sprake van een eerdveengrond.

Vlierveengronden worden voornamelijk aangetroffen in niet-afgegraven, ontwaterd hoogveen in Zuidoost-Drenthe, in de Engbertsdijksvenen en in De Peel.

Etymologie[bewerken | brontekst bewerken]

De naam 'vlierveengronden' is afgeleid van vlier of vledder, een Noord-Nederlands toponiem voor slecht ontwaterd grasland.

Schematische profielbeschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De onderstaande tabel omvat een schematische uiteenzetting van het bodemprofiel van een vlierveengrond.

Horizont Diepte Omschrijving
Ah 0–5 cm heideplag
Cu1 5–60 cm bolster; donkerbruin geoxideerd, niet-veraard jong veenmosveen
Cu2 > 60 cm zwart, geoxideerd, iets verweerd oud veenmosveen, naar onderen steeds meer gereduceerd; op circa 1,80 m bevindt zich dekzand