Volksuniejongeren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Volksuniejongeren
Algemene gegevens
Actief in Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Vlag België België
Hoofdkantoor Barricadenplein 12
1000 Brussel
Vlag van België België
Ideologie · Geschiedenis
Richting Centrum
Ideologie Vlaams-nationalisme
Federalisme
Liberalisme
Oprichting 23 augustus 1957
Opheffing 2001
Verwante organisaties
Moederpartij Volksunie
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De Volksuniejongeren (VUJO) was de politieke jongerenorganisatie van de Vlaamse politieke partij Volksunie (VU).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De jongerenorganisatie werd opgericht door het hoofdbestuur van de Volksunie op 23 augustus 1957, met Jules van Boxelaer als eerste nationaal voorzitter.

De organisatie stelde evenwel niet veel voor, en de Antwerpse provinciaal VUJO-voorzitter Karel Dillen verklaarde eind 1957 dat er helemaal geen werking bestond. De feitelijke oprichting van de VUJO dateert van 1968, met als eerste nationale actie de deelname aan de anti-atoommars.

De VUJO bleef lange tijd zonder enige invloed binnen de partij. In 1974 verscheen voor het eerst hun eigen blad Wij-Jongeren en vanaf 1976 kreeg de VUJO drie vertegenwoordigers in de partijraad. Onder het voorzitterschap van Johan Sauwens organiseerde men de eerste Vredesfietseling, een fietstocht van Voeren naar Diksmuide, om naar eigen zeggen de boodschap van de IJzerbedevaart uit te dragen.

In de jaren zeventig werd bij de Volksuniejongeren (VUJO) het idee gelanceerd van integraal federalisme, wat later een van de ideologische pijlers van Spirit zou worden.[1][2] Later pleitte VUJO ook voor een republiek Vlaanderen, waarmee ze verder gingen dan het federalisme van de VU. Ze waren voorstander voor meer sociale accenten in het programma van de partij en wezen een louter communautaire vereniging af.[3][4]

Op 13 oktober 2001 viel de Volksunie bij een intern referendum uit elkaar in drie groepen: Vlaams-Nationaal rond Geert Bourgeois (47,18%), de Toekomstgroep rond Bert Anciaux (22,63 %) en Niet Splitsen, de middengroep rond Johan Sauwens en Nelly Maes (30,18 %). Na het referendum werd bij de Volksuniejongeren met grote meerderheid beslist integraal op te gaan in de structuren van de Toekomstgroep.

Voorzitters[bewerken | brontekst bewerken]

Voorzitter(s) Periode
Jules van Boxelaer 1957-1968
Nic Van Bruggen 1968-1969
Nelly Maes 1969-1974
Hugo Coveliers 1974-1976
Johan Sauwens 1976-1979
Freddy Seghers 1979-1982
Joris Roets 1982-1984
Bart De Nijn 1984-1985
Bart Tommelein 1985-1989
Walter Muls 1989-1992
Geert Lambert 1992-1995
Sigurd Vangermeersch 1995-1999
Kristin De Winter 1999-2000
Klaas Van Audenhove 2001-2003