WGC Matchplay

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WGC-Matchplay
Plaats Vlag van Verenigde Staten San Francisco, Verenigde Staten
Oprichting 1999
Golfbaan The Golf Club at Dove Mountain (1999-2014)
TPC Harding Park (2015)
Par 72
Lengte 7124 m
Tour(s) Amerikaanse PGA Tour
Europese PGA Tour
Japan Golf Tour
Datum februari
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het WGC - Matchplay Kampioenschap is een golftoernooi van de World Golf Championships.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het toernooi begon in 1995 als een onofficieel matchplay toernooi, waaraan 32 spelers meededen. Het stond bekend als de Andersen Consulting World Championship of Golf.

Het toernooi werd opgericht in 1999 en werd sindsdien jaarlijks in de maand januari of februari gespeeld. Later werd het toernooi georganiseerd onder de naam WGC-Accenture Match Play Championship en werd anno 1999 gespeeld op de The Golf Club at Dove Mountain in de Amerikaanse stad Marana, Arizona. In 1999 was het toernooi een van de drie toernooien waarmee de World Golf Championships begon. Aan de start verschenen de 64 spelers, die aan de top van de wereldranglijst stonden. Zij werden volgens een vast systeem volgens die rangorde ingedeeld. Het toernooi werd in single matchplay gespeeld. Per ronde moesten alle 18 holes worden gespeeld.

Vanaf 2015 is de sponsor Cadillac.[1] De naam wijzigde in WGC-Cadillac Match Play Championship en het toernooi verschoof van januari of februari, naar het eerste weekend in mei. In 2015 werd het na 6 jaar in Marana, Arizona, gehouden op het TPC Harding Park in San Francisco, Californië, met gewijzigde spelregels. Van 2016 tot 2019 is het de bedoeling dat het toernooi op de Austin Country Club wordt gehouden, te Austin (Texas), in de laatste week van maart.

Formule[bewerken | brontekst bewerken]

Het verloop van het kampioenschap was als volgt (t/m 2014):

  • 64 spelers spelen op woensdag de eerste ronde
  • 32 spelers spelen op donderdag de tweede ronde
  • 16 spelers spelen op vrijdag de derde ronde
  • 8 spelers spelen op zaterdagochtend de kwartfinale, 's middags spelen de 4 overgebleven spelers.
  • de twee winnaars van zaterdagmiddag moeten op zondag 36 holes spelen om uit te maken wie het toernooi wint. De twee verliezers van zaterdagmiddag spelen 18 holes om de derde en vierde plaats.

Het prijzengeld telt voor de Order of Merits van de Amerikaanse- en Europese PGA Tour en de Japan Golf Tour. Behalve geld krijgt de winnaar ook de Walter Hagen Cup.

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Baan Stad Winnaar Finalist Score 1ste prijs ($) Totaal prijzengeld
WGC-Andersen Consulting Match Play Championship
1999 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van Verenigde Staten Jeff Maggert Vlag van Verenigde Staten Andrew Magee 38 holes 1.000.000 5.000.000
2000 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van Noord-Ierland Darren Clarke Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods 4 & 3 1.000.000 5.000.000
WGC-Accenture Match Play Championship
2001 Metropolitan Golf Club Vlag van Australië Victoria Vlag van Verenigde Staten Steve Stricker Vlag van Zweden Pierre Fulke 2 & 1 1.000.000 5.000.000
2002 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van Verenigde Staten Kevin Sutherland Vlag van Verenigde Staten Scott McCarron 1 up 1.000.000 5.500.000
2003 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods Vlag van Verenigde Staten David Toms 2 & 1 1.050.000 6.000.000
2004 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 3 & 2 1.200.000 7.000.000
2005 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van Verenigde Staten David Toms Vlag van Verenigde Staten Chris DiMarco 6 & 5 1.300.000 7.500.000
2006 La Costa Resort & Spa Vlag van Verenigde Staten Carlsbad Vlag van AustraliëGeoff Ogilvy Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 3 & 2 1.300.000 7.500.000
2007 The Gallery Golf Club Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Zweden Henrik Stenson Vlag van Australië Geoff Ogilvy 2 & 1 1.350.000 8.000.000
2008 The Gallery Golf Club Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods Vlag van Verenigde Staten Stewart Cink 8 & 7 1.350.000 8.000.000
2009 Ritz-Carlton Golf Club Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Australië Geoff Ogilvy Vlag van Engeland Paul Casey 4 & 3 1.400.000 8.500.000
2010 Ritz-Carlton Golf Club Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Engeland Ian Poulter Vlag van Engeland Paul Casey
1 up
1.400.000 8.500.000
2011 Ritz-Carlton Golf Club Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Engeland Luke Donald Vlag van Duitsland Martin Kaymer
3 & 2
1.400.000 8.500.000
2012 Ritz-Carlton Golf Club Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy
2 & 1
1.400.000 8.500.000
2013 The Golf Club at Dove Mountain Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan
2 & 1
1.500.000 8.750.000
2014 The Golf Club at Dove Mountain Vlag van Verenigde Staten Marana Vlag van Australië Jason Day Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson 23 holes 1.600.000 9.000.000
2015 TPC Harding Park Vlag van Verenigde Staten San Francisco Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy Vlag van Verenigde Staten Gary Woodland 4&2 1.600.000 9.000.000
Toernooirecord

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]