Wereld Supercup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het toernooi om de Wereld Supercup, ook wel de Intercontinental Champions's Supercup of de Intercontinental Supercup genoemd, was een voetbaltoernooi waarin winnaars van de eerder gespeelde wereldbekers tegen elkaar streden. Het toernooi dat voor het eerst werd georganiseerd bleek geen succes want alleen in 1968 en 1969 vond het toernooi doorgang. In 1970 kon het toernooi vanwege desinteresse bij de Europese teams geen doorgang vinden. In 1971, toen het toernooibestuur ging overwegen of er nog toekomst was voor een opzet als deze, moest men concluderen dat er geen nieuwe toernooien georganiseerd hoefden te worden. Dit kwam vooral omdat er weinig animo was vanuit Europese zijde. Door het stopzetten van het toernooi besloot de UEFA om een jaar later in 1972 te starten met de Europese Supercup.

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Team Jaar van winst Jaar van mogelijke deelname Jaar van deelname
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Real Madrid 1960 1968, 1969, 1970 Geen deelname
Vlag van Uruguay Peñarol 1961 1968, 1969, 1970 1968, 1969
Vlag van Brazilië (1960-1968) Santos 1962 1968, 1969, 1970 1968, 1969
Vlag van Brazilië (1960-1968) Santos 1963 1968, 1969, 1970 1968
Vlag van Italië Internazionale 1964 1968, 1969, 1970 1968
Vlag van Italië Internazionale 1965 1968, 1969, 1970 1968
Vlag van Uruguay Peñarol 1966 1968, 1969, 1970 1968, 1969
Vlag van Argentinië Racing Club 1967 1968, 1969, 1970 1968, 1969
Vlag van Argentinië Estudiantes 1968 1968, 1969, 1970 1969
Vlag van Italië AC Milan 1969 1969, 1970 Geen deelname
Vlag van Nederland Feyenoord 1970 1970 Geen deelname

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Tweede Uitslag
1968 Vlag van Brazilië (1960-1968) Santos Vlag van Italië Internazionale 1–0
1969 Vlag van Uruguay Peñarol Vlag van Argentinië Racing Club Geen finale gespeeld
  • In de editie van 1969 verzamelde Peñarol de meeste punten in de Zuid-Amerikaanse groep en werd daarom gekroond tot kampioen van de competitie.
    De ploeg speelde in totaal zes wedstrijden in een dubbel round-robin-formaat tegen Estudiantes, Racing Club en Santos. Er deden geen Europese clubs mee aan het kampioenschap.