Wereldbeker mountainbike 1993

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker mountainbike 1993
3e editie
Organisator Internationale Wielerunie (UCI)
Wedstrijden 10 (XCO), 6 (DH)
Eindklassementen
XCO mannen Vlag van Zwitserland Thomas Frischknecht
XCO vrouwen Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
Navigatie
<<< 1992     1994 >>>
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Wereldbeker mountainbike 1993 was de derde editie van deze internationale wedstrijdcyclus voor mountainbikers. Er werd gestreden in twee disciplines: cross-country (XC) en downhill (DH). De strijd bij de cross country-mountainbikers bestond uit tien wedstrijden. De cyclus eindigde met een wedstrijd in de Duitse hoofdstad Berlijn. Bij de vrouwen won de Amerikaanse Juli Furtado negen van de tien wedstrijden. Het onderdeel downhill stond voor het eerst op het programma van de wereldbeker.

Cross Country[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Locatie Winnaar Winnares
#1 25/04 Vlag van Spanje Barcelona, Spanje Vlag van Zwitserland Thomas Frischknecht Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#2 02/05 Vlag van Italië Bassano del Grappa, Italië Vlag van Duitsland Mike Kluge Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#3 09/05 Vlag van België Houffalize, België Vlag van Duitsland Mike Kluge Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#4 20/06 Vlag van Verenigde Staten Mount Snow, Verenigde Staten Vlag van Zwitserland Thomas Frischknecht Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#5 27/06 Vlag van Canada Mont-Sainte-Anne, Canada Vlag van Verenigde Staten David Juarez Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#6 04/07 Vlag van Canada Bromont, Canada Vlag van Oostenrijk Gerhard Zadrobilek Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#7 11/07 Vlag van Verenigde Staten Vail, Verenigde Staten Vlag van Zwitserland Beat Wabel Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#8 25/07 Vlag van Verenigde Staten Mammoth Lakes, Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten David Wiens Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
#9 29/08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Plymouth, Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk David Baker Vlag van Verenigde Staten Ruthie Matthes
#10 04/09 Vlag van Duitsland Berlijn, Duitsland Vlag van Denemarken Henrik Djernis Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado


Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen Elite
Plaats Naam Ploeg Punten
Goud Vlag van Zwitserland Thomas Frischknecht
Zilver Vlag van Verenigde Staten John Tomac
Brons Vlag van Tsjechië Peter Hric
Vrouwen Elite
Plaats Naam Ploeg Punten
Goud Vlag van Verenigde Staten Juli Furtado
Zilver Vlag van Verenigde Staten Ruthie Matthes
Brons Vlag van Canada Alison Sydor


Downhill[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Locatie Winnaar Winnares
#1 06/06 Vlag van Frankrijk Cap-d'Ail, Frankrijk Vlag van Frankrijk Nicolas Vouilloz Vlag van Italië Giovanna Bonazzi
#2 13/06 Vlag van Noorwegen Lillehammer, Noorwegen Vlag van Noorwegen Rune Høydahl Vlag van Duitsland Regina Stiefl
#3 27/06 Vlag van Canada Mont-Sainte-Anne, Canada Vlag van Verenigde Staten John Tomac Vlag van Verenigde Staten Missy Giove
#4 10/07 Vlag van Verenigde Staten Vail, Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Dave Cullinan Vlag van Verenigde Staten Missy Giove
#5 ??/?? Vlag van Verenigde Staten Hunter Mountain, Verenigde Staten Vlag van Duitsland Jürgen Beneke Vlag van Duitsland Regina Stiefl
#6 ??/?? Vlag van Oostenrijk Kaprun, Oostenrijk Vlag van Duitsland Jürgen Beneke Vlag van Duitsland Regina Stiefl


Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen Elite
Plaats Naam Ploeg Punten
Goud Vlag van Duitsland Jürgen Beneke
Zilver Vlag van Verenigde Staten John Tomac
Brons Vlag van Italië Stefano Migliorini
Vrouwen Elite
Plaats Naam Ploeg Punten
Goud Vlag van Duitsland Regina Stiefl
Zilver Vlag van Italië Giovanna Bonazzi
Brons Vlag van Verenigde Staten Missy Giove