Wereldkampioenschap snooker 1980

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Embassy wereldkampioenschap snooker 1980 vond plaats van 22 april tot en met 5 mei 1980 in het Crucible Theatre in Sheffield, Engeland. Terry Griffiths was de titelverdediger. Cliff Thorburn won zijn eerste en enige wereldtitel.

Prijzenpot[bewerken | brontekst bewerken]

  • Winnaar: £ 15.000,-
  • Finalist: £ 8.000,-
  • Halvefinalist: £ 4.000,-
  • Kwartfinalist: £ 2.000,-
  • Laatste 16: £ 1.500,-
  • Laatste 32: £ 750,-
  • Hoogste break: £ 1.000,-
  • Maximumbreak: £ 10.000,-

Hoofdtoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

  eerste ronde
best of 19 frames
tweede ronde
best of 25 frames
kwartfinale
best of 25 frames
halve finale
best of 31 frames
finale
best of 35 frames
                                               
 Vlag van Wales Terry Griffiths (1)  
 bye  
   Vlag van Wales Terry Griffiths (1) 10  
   Vlag van Engeland Steve Davis 13  
 Vlag van Engeland Steve Davis 10
 Vlag van Ierland Patsy Fagan 6  
   Vlag van Engeland Steve Davis 9  
   Vlag van Noord-Ierland Alex Higgins 13  
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Perrie Mans (8)  
 bye  
   Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Perrie Mans (8) 6
   Vlag van Noord-Ierland Alex Higgins 13  
 Vlag van Noord-Ierland Alex Higgins 10
 Vlag van Engeland Tony Meo 9  
   Vlag van Noord-Ierland Alex Higgins 16  
   Vlag van Canada Kirk Stevens 13  
 Vlag van Engeland John Spencer (5)  
 bye  
   Vlag van Engeland John Spencer (5) 8
   Vlag van Canada Kirk Stevens 13  
 Vlag van Canada Kirk Stevens 10
 Vlag van Engeland Graham Miles 3  
   Vlag van Canada Kirk Stevens 13
   Vlag van Australië Eddie Charlton (4) 7  
 Vlag van Australië Eddie Charlton (4)  
 bye  
   Vlag van Australië Eddie Charlton (4) 13
   Vlag van Engeland John Virgo 12  
 Vlag van Engeland John Virgo 10
 Vlag van Engeland Jim Meadowcroft 2  
 Vlag van Noord-Ierland Alex Higgins 16
 Vlag van Canada Cliff Thorburn (3) 18
 Vlag van Canada Cliff Thorburn (3)  
 bye  
   Vlag van Canada Cliff Thorburn (3) 13  
   Vlag van Wales Doug Mountjoy 10  
 Vlag van Wales Doug Mountjoy 10
 Vlag van Wales Cliff Wilson 6  
   Vlag van Canada Cliff Thorburn (3) 13  
   Vlag van Canada Jim Wych 6  
 Vlag van Noord-Ierland Dennis Taylor (6)  
 bye  
   Vlag van Noord-Ierland Dennis Taylor (6) 10
   Vlag van Canada Jim Wych 13  
 Vlag van Canada Jim Wych 10
 Vlag van Engeland John Pulman 5  
   Vlag van Canada Cliff Thorburn (3) 16
   Vlag van Engeland David Taylor 7  
 Vlag van Engeland Fred Davis (7)  
 bye  
   Vlag van Engeland Fred Davis (7) 5
   Vlag van Engeland David Taylor 13  
 Vlag van Engeland David Taylor 10
 Vlag van Engeland Ray Edmonds 3  
   Vlag van Engeland David Taylor 13
   Vlag van Wales Ray Reardon (2) 11  
 Vlag van Wales Ray Reardon (2)  
 bye  
   Vlag van Wales Ray Reardon (2) 13
   Vlag van Canada Bill Werbeniuk 6  
 Vlag van Canada Bill Werbeniuk 10
 Vlag van Engeland Willie Thorne 9  

Century breaks[bewerken | brontekst bewerken]

Opvallendheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het deelnemersveld bestond tijdens het wereldkampioenschap snooker van 1980 voor het eerst uit 24 in plaats van 16 spelers. Dit gebeurde door zestien ongeplaatste spelers de eerste ronde te laten spelen, waarna de winnaars van die wedstrijden in de tweede ronde uitkwamen tegen acht instromende geplaatste spelers.
  • Het wereldkampioenschap snooker 1980 was het eerste waarop de eerste ronde een wedstrijd tot 10 gewonnen frames was, de tweede ronde en kwartfinale tot 13, de halve finale tot 16 en de finale tot 18. Voordien bestond het WK uit vier rondes die draaiden om het winnen van achtereenvolgens 13, 13, 19 en 24 gewonnen frames.
  • Tony Meo, Cliff Wilson en Ray Edmonds maakten tijdens het wereldkampioenschap snooker van 1980 hun WK-debuut.
  • Achtvoudig winnaar van verschillende WK's snooker 'oude stijl' John Pulman verscheen in 1980 voor het laatst op het WK.
  • Winnaar Cliff Thorburn bereikte voor 1980 één keer eerder de WK-finale, tijdens het WK van 1977. Hij verloor die van John Spencer. Zijn derde en laatste WK-finale bereikte hij op het WK van 1983. Deze verloor hij van Steve Davis.
  • Verliezend finalist Alex Higgins speelde in 1983 zijn derde WK-finale. Eerder won hij die van het WK 1972 en verloor hij die van het WK 1976. Higgins haalde op het WK 1982 voor de vierde en laatste keer de WK-finale en werd daarbij voor de tweede keer wereldkampioen.