Wereldkampioenschap softbal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Wereldkampioenschap softbal is een softbaltoernooi voor nationale landenteams, een voor mannen en een voor vrouwen, dat vanaf 2013 onder auspiciën van de World Baseball Softball Confederation (WBSC) wordt georganiseerd. Tot 2013 was de Internationale Softbal Federatie (ISF) de verantwoordelijke sportbond.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap softbal mannen
Sport Softbal
Regio Wereldkampioenschap
Bond/organisator WBSC
Eerste editie 1966 in Mexico-Stad, Mexico
Regerend kampioen Argentinië (2019)
Recordkampioen Nieuw-Zeeland met 7 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het mannenkampioenschap vond zestien keer plaats. Het eerste toernooi was in 1966 in Mexico-Stad, Mexico. De volgende veertien vonden plaats in Canada (4x), de Filipijnen (2x), Nieuw-Zeeland (3x), de Verenigde Staten (4x) en Zuid-Afrika (1x). In 2019 was voor het eerst een Europees land gastheer voor dit kampioenschap, de zestiende editie vond plaats in de steden Praag en Havlíčkův Brod in Tsjechië.

Na de tweede editie in 1968 werd het een vierjaarlijks toernooi, met een jaar extra tussen 2004 en 2009. Vanaf 2013 is het een tweejaarlijks toernooi geworden.

In 1976 werden drie landen (Canada, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten) als wereldkampioen aangewezen omdat vanwege regen op de slotdag de plaatsingswedstrijden niet gespeeld konden worden. Recordkampioen is Nieuw-Zeeland met zeven titels, de Verenigde Staten met vijf en Canada met vier. De beide overige titels werd door Argentinië en Australië gewonnen.

In totaal namen er 44 leden van de WBSC (voorheen ISF) een of meerdere keren deel aan deze kampioenschappen. Het Nederlands softbalteam (of, volgens recente benaming, “Team Kingdom of the Netherlands”) eindigde bij hun zeven deelnames tweemaal op de dertiende plaats (1996 en 2019), de hoogst bereikte eindpositie. Het softbalteam van de Nederlandse Antillen werden bij hun enige deelname (1984) elfde.

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Gaststad, Land AD Wereldkampioen Uitslag
finale
2e plaats 3e plaats
1966 Mexico-Stad, Mexico 11 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 6-0 Vlag van Mexico Mexico Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1968 Oklahoma City, Verenigde Staten 10 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4-0 Vlag van Canada Canada Vlag van Mexico Mexico
1972 Manilla, Filipijnen 10 Vlag van Canada Canada 1-0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1976 Lower Hutt, Nieuw-Zeeland 7
Vlag van Canada Canada, Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten *
1980 Tacoma, Verenigde Staten 14 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3-0 Vlag van Canada Canada Vlag van Bahama's Bahamas
1984 Midland, Verenigde Staten 16 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 3-1 Vlag van Canada Canada Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
1988 Saskatoon, Canada 14 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4-0 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Canada Canada
1992 Manilla, Filipijnen 17 Vlag van Canada Canada 5-3 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
1996 Midland, Verenigde Staten 22 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 4-0 Vlag van Canada Canada Vlag van Japan Japan
2000 Oost-Londen, Zuid-Afrika 16 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2-1 Vlag van Japan Japan Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2004 Christchurch, Nieuw-Zeeland 15 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 9-5 Vlag van Canada Canada Vlag van Australië Australië
2009 Saskatoon, Canada 16 Vlag van Australië Australië 5-0 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Canada Canada
2013 Auckland, Nieuw-Zeeland 16 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 4-1 Vlag van Venezuela Venezuela Vlag van Australië Australië
2015 Saskatoon, Canada 15 Vlag van Canada Canada 10-5 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Venezuela Venezuela [1]
2017 Whitehorse, Canada 16 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 6-4 Vlag van Australië Australië Vlag van Canada Canada [2]
2019 Praag + Havlíčkův Brod, Tsjechië 16 Vlag van Argentinië Argentinië 3-2 (10) Vlag van Japan Japan Vlag van Canada Canada [3]
* Finaledag verregend, drie landen tot wereldkampioen verklaard.[1][2][3]

Statistiek[bewerken | brontekst bewerken]

Op de zestien kampioenschappen veroverden negen landen ten minste een keer een medaille.

Land Goud Zilver Brons Totaal
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 7 4 2 13
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 5 1 3 9
Vlag van Canada Canada 4 5 4 13
Vlag van Australië Australië 1 1 2 4
Vlag van Argentinië Argentinië 1 0 0 1
Vlag van Japan Japan 0 2 1 3
Vlag van Mexico Mexico 0 1 1 2
Vlag van Venezuela Venezuela 0 1 1 2
Vlag van Bahama's Bahamas 0 0 1 1

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap softbal vrouwen
Sport Softbal
Regio Wereldkampioenschap
Bond/organisator WBSC
Eerste editie 1965 in Melbourne, Australië
Regerend kampioen Verenigde Staten (2018)
Recordkampioen Verenigde Staten met 11 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het vrouwenkampioenschap vond zestien keer plaats. Het is, na het olympisch softbaltoernooi (met toernooien in 1996, 2000, 2004, 2008 en 2020), het belangrijkste toernooi voor vrouwenlandenteams in softbal.

Het eerste toernooi vond plaats in 1965 in Melbourne, Australië. Voor de volgende toernooien waren negen landen gastheer. In Canada vonden vier kampioenschappen plaats, in Japan drie en in de Verenigde Staten twee. Respectievelijk El Salvador, Taiwan, Nieuw-Zeeland, China, Venezuela en Nederland waren eenmaal organisator. Na de tweede editie in 1970 werd het een vierjaarlijks toernooi. Vanaf 2010 is er overgeschakeld naar een tweejaarlijkse cyclus.

Aan de eerste editie namen vijf landen deel. Op het speelschema van 2016 stond een record aantal van 31 landen vermeld, drie meer dan in 1994.

Het Nederlands softbalteam (of, volgens recente benaming, “Team Kingdom of the Netherlands”) eindigde bij hun twaalf deelnames eenmaal als vierde (2016), een keer als vijfde (1974) en tweemaal als zesde (2012 en 2014) als hoogste eindklasseringen.

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Gaststad, Land AD Wereldkampioen Uitslag
finale
2e plaats 3e plaats
1965 Melbourne, Australië 5 Vlag van Australië Australië 1-0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Japan Japan
1970 Osaka, Japan 10 Vlag van Japan Japan 1-0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Filipijnen Filipijnen
1974 Stratford, Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3-0 Vlag van Japan Japan Vlag van Australië Australië
1978 San Salvador, El Salvador Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4-0 Vlag van Canada Canada Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1982 Taipei, Taiwan Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2-0 Vlag van Taiwan Taiwan Vlag van Australië Australië
1986 Auckland, Nieuw-Zeeland 12 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 2-0 Vlag van China China Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1990 Normal, Verenigde Staten 20 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten * Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van China China
1994 St. John's, Canada 28 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 6-0 Vlag van China China Vlag van Taiwan Taiwan
1998 Fujinomiya, Japan 17 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1-0 Vlag van Australië Australië Vlag van Japan Japan
2002 Saskatoon, Canada 16 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1-0 Vlag van Japan Japan Vlag van Taiwan Taiwan
2006 Peking, China 16 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3-0 Vlag van Japan Japan Vlag van Australië Australië
2010 Caracas, Venezuela 16 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 7-0 (5) Vlag van Japan Japan Vlag van Canada Canada
2012 Whitehorse, Canada 16 Vlag van Japan Japan 2-1 (10) Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Australië Australië
2014 Haarlem, Nederland 16 Vlag van Japan Japan 4-1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Australië Australië
2016 Surrey, Canada 31 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 7-3 Vlag van Japan Japan Vlag van Canada Canada [4]
2018 Chiba, Japan 16 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 7-6 (10) Vlag van Japan Japan Vlag van Canada Canada [5]
* 1990: Vanwege regen werd de grote finale niet gespeeld. De Verenigde Staten werd als wereldkampioen aangewezen op basis van hun eerste plaats in de groepsfase (door middel van een halve competitie gespeeld).

Statistiek[bewerken | brontekst bewerken]

Op de zestien kampioenschappen veroverden acht landen ten minste een keer een medaille.

Land Goud Zilver Brons Totaal
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 11 4 0 15
Vlag van Japan Japan 3 6 2 11
Vlag van Australië Australië 1 1 5 7
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 1 1 2 4
Vlag van China China 0 2 1 3
Vlag van Canada Canada 0 1 3 4
Vlag van Taiwan Taiwan 0 1 2 3
Vlag van Filipijnen Filipijnen 0 0 1 1