Wereldkampioenschap voetbal 1982 (Groep 4) Oostenrijk - Noord-Ierland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal 1982

Vlag van Oostenrijk

Vlag van Noord-Ierland
AUT NIR
2 2

Het duel tussen Oostenrijk en Noord-Ierland was voor de Noord-Ieren de eerste wedstrijd in de tweede ronde bij het WK voetbal 1982 in Spanje. Het duel uit groep 4 werd gespeeld op donderdag 1 juli 1982 (aanvangstijdstip 17:15 uur lokale tijd) in het Estadio Vicente Calderón in Madrid, de thuishaven van de Spaanse voetbalclub Atlético Madrid.

Het was de eerste ontmoeting ooit tussen beide landen, die elkaar ruim drie maanden later opnieuw zouden treffen in een EK-kwalificatiewedstrijd in Wenen. Oostenrijk zou dat duel, gespeeld op 13 oktober 1982, met 2-0 winnen door twee treffers van aanvaller Walter Schachner.

Het WK-duel in Spanje, bijgewoond door 22.000 toeschouwers, stond onder leiding van scheidsrechter Adolf Prokop uit Oost-Duitsland, die werd geassisteerd door lijnrechters Erik Fredriksson (Zweden) en Walter Eschweiler (West-Duitsland). De wedstrijd eindigde in een 2-2 gelijkspel, waardoor Oostenrijk uitgeschakeld was voor een plaats in de halve finales na de 1-0 nederlaag, drie dagen eerder, tegen Frankrijk.

Het duel betekende het achtste en laatste onder leiding van het Oostenrijkse coaching duo Felix Latzke-Georg Schmidt, dat afzwaaide na 99 dagen, vijf overwinningen, één gelijkspel en twee nederlagen. Het tweetal werd opgevolgd door Erich Hof.

Wedstrijdgegevens[bewerken | brontekst bewerken]

Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Bruno Pezzey Goal 51'
Reinhold Hintermaier Goal 68'
goals Goal 28' Billy Hamilton
Goal 75' Billy Hamilton
Felix Latzke en Georg Schmidt Vlag van Oostenrijk bondscoach Vlag van Noord-Ierland Billy Bingham
Friedrich Koncilia
Bernd Krauss
Erich Obermayer Aanvoerder
Bruno Pezzey
Ernst Baumeister
Herbert Prohaska
Johann Pregersbauer Werd na 46 minuten van het veld gehaald 46'
Anton Pichler
Walter Schachner
Maximilian Hagmayr Werd na 46 minuten van het veld gehaald 46'
Gernot Jurtin
opstellingen Jim Platt
James Nicholl
Chris Nicholl
Samuel McIlroy
Sammy Nelson
Aanvoerder Martin O'Neill
John McClelland
Gerald Armstrong
Billy Hamilton
Werd na 68 minuten van het veld gehaald 68' Norman Whiteside
David McCreery
Reinhold Hintermaier Werd na 46 minuten in het veld gebracht 46'
Kurt Welzl Werd na 46 minuten in het veld gebracht 46'
wissels Werd na 68 minuten in het veld gebracht 68' Noel Brotherston
Anton Pichler Kreeg in de 86e minuut geel 86' gele kaarten
rode kaarten

Overzicht van wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde
Groep A Groep B Groep C
Italië – Polen
Kameroen – Peru
Italië – Peru
Kameroen – Polen
Polen – Peru
Italië – Kameroen
West-Duitsland – Algerije
Chili – Oostenrijk
West-Duitsland – Chili
Oostenrijk – Algerije
Algerije – Chili
West-Duitsland – Oostenrijk
Argentinië – België
Hongarije – El Salvador
Argentinië – Hongarije
België – El Salvador
België – Hongarije
Argentinië – El Salvador
Groep D Groep E Groep F
Engeland – Frankrijk
Tsjecho-Slowakije – Koeweit
Engeland – Tsjecho-Slowakije
Frankrijk – Koeweit
Frankrijk – Tsjecho-Slowakije
Engeland – Koeweit
Spanje – Honduras
Joegoslavië – Noord-Ierland
Spanje – Joegoslavië
Honduras – Noord-Ierland
Honduras – Joegoslavië
Spanje – Noord-Ierland
Brazilië – Sovjet-Unie
Schotland – Nieuw-Zeeland
Brazilië – Schotland
Sovjet-Unie – Nieuw-Zeeland
Sovjet-Unie – Schotland
Brazilië – Nieuw-Zeeland
Tweede ronde
Groep 1 Groep 2 Groep 3 Groep 4
België – Polen
België – Sovjet-Unie
Polen – Sovjet-Unie
Engeland – West-Duitsland
West-Duitsland – Spanje
Engeland – Spanje
Italië – Argentinië
Brazilië – Argentinië
Italië – Brazilië
Frankrijk – Oostenrijk
Oostenrijk – Noord-Ierland
Noord-Ierland – Frankrijk
Halve finales
Polen – Italië West-Duitsland – Frankrijk
Troostfinale
Frankrijk – Polen
Finale
Italië – West-Duitsland

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]