Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1950
De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1950 werden gevormd door drie toernooien die door de Internationale Schaatsunie werden georganiseerd.
Voor de mannen was het de 41 editie, voor de vrouwen de 31 editie en voor de paren de 29e editie. De kampioenschappen vonden plaats van 6 tot en met 8 maart in de Wembley Arena te Londen, Verenigd Koninkrijk. Londen was voor de zesde maal gaststad, de kampioenschappen van 1898, 1902 en 1929 (mannen), in 1928 (vrouwen en paren) en in 1937 (vrouwen) vonden hier ook plaats. Het Verenigd Koninkrijk was voor de achtste keer gastland, in 1912 en 1924 vonden de kampioenschappen voor mannen en paren in Manchester plaats. De mannen streden voor de vijfde keer om de wereldtitel in Londen, de vrouwen voor de derde keer en de paren voor de tweede keer.
Deelname[bewerken | brontekst bewerken]
Er namen deelnemers uit elf landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 35 startplaatsen in.
Uit België namen de schaatsparen Suzanne Gheldolf / Jacques Rénard en Liliane De Becker / Edmond Verbustel deel.
- (Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen in de drie toernooien.)
.svg){kind=small} Verenigde Staten (9).svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk (8).svg){kind=small} Canada (4) Tsjecho-Slowakije (3)
|
.svg){kind=small} België (2) Frankrijk (2) .svg){kind=small} Hongarije (2) Oostenrijk (2)
|
 Australië (1) Denemarken (1).svg){kind=small} Zwitserland (1)
|
Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de mannen prolongeerde Richard Button de wereldtitel, het was de derde titel oprij. Het was zijn vierde medaille, in 1947 won hij brons. Net als in 1949 veroverde Ede Király de zilveren medaille, het was zijn derde medaille. In 1948 werd hij derde. Hayes Alan Jenkins eindigde als derde, het was de eerste bronzen medaille voor de Verenigde Staten bij de mannen.
Bij de vrouwen stonden dezelfde drie vrouwen als in 1949 op het erepodium. Alena Vrzáňová prolongeerde de wereldtitel. De nummers twee en drie wisselden dit jaar van plaats. Jeannette Altwegg veroverde zilver en Yvonne Sherman brons. Voor alle drie de vrouwen was het hun tweede medaille.
Bij de paren stonden drie broer-zus paren op het erepodium. Karol en Peter Kennedy veroverden als dertiende paar de wereldtitel. Het was de eerste wereldtitel voor de Verenigde Staten bij de paren, voor hen had alleen Richard Button (1948, 1949 en ook dit jaar) bij de mannen een wereldtitel in het kunstschaatsen veroverd. Voor broer en zus Kennedy was het hun derde medaille, in 1947 en 1949 werden ze beide keren tweede. Voor zowel Jennifer en John Nicks die de zilveren medaille wonnen als Marianne en László Nagy die de bronzen medaille wonnen was het hun eerste medaille.
| Discipline |  |
 |
|
|---|---|---|---|
| Mannen | Richard Button |
Ede Király |
Hayes Alan Jenkins
|
| Vrouwen | Alena Vrzáňová |
Jeannette Altwegg |
Yvonne Sherman
|
| Paren | Karol Kennedy / Peter Kennedy |
Jennifer Nicks / John Nicks |
Marianne Nagy / László Nagy
|
Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]
Mannen[bewerken | brontekst bewerken]Er deden negen mannen uit zeven landen mee, waaronder drie debutanten. Na het debuut van Australië in 1947 met de deelname van Patricia Molony bij de vrouwen nam dit jaar voor het eerst een vertegenwoordiger bij het mannentoernooi deel.
|
Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]Veertien deelneemsters uit vijf landen hadden zich ingeschreven voor dit kampioenschap, waaronder twee debutanten. Debutante Marlene Smith nam dit jaar ook deel bij de paren.
|
Paren[bewerken | brontekst bewerken]Er deden twaalf paren uit acht landen mee, waaronder vijf debuterende paren. Hiervan nam de Belg Edmond Verbustel in 1947 deel met Suzanne Diskeuve.
|
· 
· 
| Bronnen, noten en/of referenties |