Wereldkampioenschappen zwemmen 2009 - 400 meter vrije slag mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zwemmen op de
WK zwemsporten 2009
Vrije slag
50 mmannenvrouwen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
Rugslag
50 mmannenvrouwen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
Schoolslag
50 mmannenvrouwen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
Vlinderslag
50 mmannenvrouwen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
Wisselslag
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
Vrije slag estafette
4×100 mmannenvrouwen
4×200 mmannenvrouwen
Wisselslag estafette
4×100 mmannenvrouwen

De 400 meter vrije slag mannen op de Wereldkampioenschappen zwemmen 2009 vond plaats op 26 juli 2009, series en finale. Op dit onderdeel mogen de zwemmers zelf bepalen in welke slag ze de wedstrijd zwemmen (in tegenstelling tot de rugslag-, schoolslag- en vlinderslagnummers), bijna alle zwemmers maken gebruik van de borstcrawl. Omdat het zwembad waarin de wedstrijd gehouden werd 50 meter lang is, bestond de race uit acht baantjes. Na afloop van de series kwalificeren de acht snelste zwemmers zich voor de finale. Titelverdediger is de Zuid-Koreaan Park Tae-Hwan.

Podium[bewerken | brontekst bewerken]

Goud Zilver Brons
Paul Biedermann Vlag van Duitsland GER Oussama Mellouli Vlag van Tunesië TUN Zhang Lin Vlag van China CHN

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Voorafgaand aan het toernooi waren dit het wereldrecord en het kampioenschapsrecord

Wereldrecord Vlag van Australië Ian Thorpe 3.40,08 Manchester, Groot-Brittannië 30 juli 2002
Kampioenschapsrecord Vlag van Australië Ian Thorpe 3.40,17 Fukuoka, Japan 22 juli 2001

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Series[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Serie Baan Naam Nationaliteit Tijd Bijz.
1 9 2 Paul Biedermann Vlag van Duitsland Duitsland 3.43,01 Q, ER
2 9 4 Zhang Lin Vlag van China China 3.43,58 Q
3 8 4 Oussama Mellouli Vlag van Tunesië Tunesië 3.43,78 Q
4 8 3 Mads Glæsner Vlag van Denemarken Denemarken 3.44,59 Q
5 10 5 Peter Vanderkaay Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3.45,49 Q
6 9 3 David Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 3.45,43 Q
7 8 5 Ryan Cochrane Vlag van Canada Canada 3.45,52 Q
8 8 6 Gergő Kis Vlag van Hongarije Hongarije 3.45,68 Q
9 9 7 Daniel Madwed Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3.45,95
10 9 5 Nikita Lobintsev Vlag van Rusland Rusland 3.45,97
11 10 2 Robert Hurley Vlag van Australië Australië 3.46,01
12 10 4 Park Tae-Hwan Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 3.46,04
13 10 8 Jean Basson Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 3.46,64
14 9 0 Robert Renwick Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 3.46,75
15 10 3 Takeshi Matsuda Vlag van Japan Japan 3.46,95
16 10 6 Massimiliano Rosolino Vlag van Italië Italië 3.47,05
17 8 7 Cesare Sciocchetti Vlag van Italië Italië 3.47,40
18 10 0 Sun Yang Vlag van China China 3.47,51
19 9 8 David Brandl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3.47,61
20 10 7 Ahmed Mathlouthi Vlag van Tunesië Tunesië 3.47,83
21 10 1 Ryan Napoleon Vlag van Australië Australië 3.47,98
22 8 1 Pal Joensen Vlag van Faeröer Faeröer 3.48,93
23 10 9 Jon Rud Vlag van Denemarken Denemarken 3.49,17
24 7 4 Peter Bernek Vlag van Hongarije Hongarije 3.49,43

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Baan Naam Nationaliteit Tijd Bijz.
Goud 4 Paul Biedermann Vlag van Duitsland Duitsland 3.40,07 WR
Zilver 3 Oussama Mellouli Vlag van Tunesië Tunesië 3.41,11
Brons 5 Zhang Lin Vlag van China China 3.41,35
4 2 Peter Vanderkaay Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3.43,20
5 6 Mads Glæsner Vlag van Denemarken Denemarken 3.44,40
6 8 Gergő Kis Vlag van Hongarije Hongarije 3.46,30
7 1 Ryan Cochrane Vlag van Canada Canada 3.46,60
8 7 David Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 3.47,02

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]