Whitbread Round the World 1981-1982

De Whitbread Round the World 1981-1982 was de derde editie van de zeilwedstrijd om de wereld die tegenwoordig de "Volvo Ocean Race" heet. De race werd voor de tweede keer op rij gewonnen door de Nederlandse schipper Conny van Rietschoten, dit keer met een nieuwe versie van de "Flyer". Opvallend was dat van Rietschoten tijdens de tweede etappe een hartaanval kreeg, maar toch kon doorvaren.

Route[bewerken | brontekst bewerken]

Net als vier jaar geleden werden vier etappes gevaren. De havenplaatsen waren dezelfde als bij de vorige editie, behalve dat het Argentijnse Mar del Plata in plaats van het Braziliaanse Rio de Janeiro werd aangedaan. Op 8 augustus 1981 zijn 29 boten gestart vanuit Portsmouth.

Etappe	Start	Finish	Afstand	Datum start	Snelste schip	Winnaar na correctie
1	Portsmouth	Kaapstad	6.650 Nm	8 augustus 1981	Flyer	Kriter IX
2	Kaapstad	Auckland	7.300 Nm	30 september 1981	Flyer	Ceramco NZ
3	Auckland	Mar del Plata	6.175 Nm	26 december 1981	Flyer	Mor Bihan
4	Mar del Plata	Portsmouth	5.970 Nm	27 februari 1982	Flyer	Ceramco NZ

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de derde editie deden 29 teams mee. Twintig haalden de finish.

Scoringssysteem[bewerken | brontekst bewerken]

Van elke etappe werd de gevaren tijden volgens het handicapsysteem gecorrigeerd. De gecorrigeerde tijden voor elke etappe werden bij elkaar opgeteld. Het team met de snelste tijd won de race was de winnaar. Opvallend was dat de Nederlandse Flyer zowel de totale afstand het snelste aflegde als ook het klassement na correctie won.

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Opvallend was de prestatie van de Ceramco, gevaren door schipper Peter Blake. Tijdens de eerste etappe brak de hoofdmast waardoor hij 11 dagen na de Flyer binnenkwam. Wel wist hij de tweede en vierde etappe te winnen, en zijn achterstand haalde hij nog 3 dagen af. Blake zou later de editie 1989-1990 winnen.

Positie	Team	Land	Schipper(s)	Gecorrigeerde tijd
1	Flyer	Nederland	Conny van Rietschoten	119 dagen en 1 uur
2	Charles Heidsieck III	Frankrijk	Alain Gabbay	120 dagen en 7 uur
3	Kriter Xi	Frankrijk	André Viant	120 dagen en 10 uur
4	Disque d'Or III	Zwitserland	Pierre Fehlmann	123 dagen en 11 uur
5	Outward Bound	Nieuw-Zeeland	Digby Taylor	124 dagen en 11 uur
6	Xargo III	Zuid-Afrika	Padda Kuttel	124 dagen en 19 uur
7	Mor Bihan	Frankrijk	Phillipe Poupon	125 dagen en 15 uur
8	Berge Viking	Noorwegen	Peder Lunde	125 dagen en 16 uur
9	Alaska Eagle	Verenigde Staten	Skip Novak, Neil Bergt	126 dagen en 10 uur
10	Euromarche	Frankrijk	Eric Tabarly	126 dagen en 23 uur
11	Ceramco New Zealand	Nieuw-Zeeland	Peter Blake	127 dagen en 17 uur
12	Skopbank Of Finland	Finland	Kenneth Gahmberg	128 dagen en 15 uur
13	Rollygo	Italië	Giorgio Falck	129 dagen en 20 uur
14	Traité de Rome	Europese Unie	Antonio Chioatto	130 dagen en 23 uur
15	Croky	België	Gustaaf Versluys	133 dagen en 23 uur
16	Fcf Challenger	Verenigd Koninkrijk	Leslie Williams	138 dagen en 15 uur
17	United Friendly	Verenigd Koninkrijk	Chay Blyth	141 dagen en 10 uur
18	Walross III Berlin	Duitsland	E.Hahn, O.Michel, C.Reichardt	143 dagen en 19 uur
19	Licor 43	Spanje	Joaquin Coello	160 dagen en 2 uur
20	Ilgagomma	Italië	Roberto Vianello	160 dagen en 9 uur
Dnf	European Uni. Belgium	België	Jean Blondiau	-
Dnf	33 Export	Frankrijk	Phillipe Schaff	-
Dnf	Gauloises III	Frankrijk	Eric Loizeau	-
Dnf	La Barca Laboratorio	Italië	Claudio Stampi	-
Dnf	Save Venice	Italië	Doi Malingri	-
Dnf	Vivanapoli	Italië	Beppe Panada	-
Dnf	Scandinavian	Zweden	Reino Engqvist	-
Dnf	Swedish Entry	Zweden	Mogens Bugge	-
Dnf	Bubblegum	Verenigd Koninkrijk	Iain Mcgown-Fyfe	-

Dnf: niet gefinisht

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Volvo Ocean Race - Officiële site

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Volvo Ocean Race History op www.gregorysports.com^{[dode link]}