William Whitehouse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
William Whitehouse
Volledige naam William Edward Whitehouse
Geboren 20 mei 1859
Overleden 12 januari 1935
Geboorteland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Beroep(en) cellist
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

William Whitehouse (Londen, 20 mei 1859- 12 januari 1935) was een Brits cellist.

William Edward Whitehouse begon echter als elfjarige op de viool bij Adolphe Griesbach. Op zijn dertiende koos hij voor de cello met lessen bij Walter Petit. In 1877 begon zijn studie aan de Royal Academy of Music en later een jaar bij Alfredo Patti. Hij was tevens tijdens concerten remplaçant voor Piatti, wanneer die verhinderd was. Whitehouse zelf werd in 1882 assistent-professor (een jaar later professor) aan de Royal Academy of Music, de Royal College of Music en het King’s College. Onder zijn leerlingen bevonden zich Felix Salmond en Beatrice Harrison. Zij waren op hun beurt weer bevriend met Edward Elgar, de componist, waarvan het celloconcert wordt beschouwd als een van de mooiste in de celloliteratuur. Whitehouse maakte enige tijd deel uit van kamermuziekensembles rond Joseph Joachim en was cellist in het “London Trio” met violist Achille Simonetti en pianiste Amina Goodwin. Hij bespeelde gedurende langere tijd een Francisco Ruggeriuscello.

Whitehouse was betrokken bij de eerste publieke uitvoering van de Cellosonate van Edward Grieg in Engeland, Alma Haas zat toen achter de piano.

Zelf schreef Whitehoude Scale and arpeggio album for the violencello bestaande uit oefeningen. Hij paste de Caprices van Piatti zodanig aan, zodat ze gespeeld kon worden zoals zijn leraar voor ogen had. Ook een de cellosonate in C majeur van Pietro Giuseppe Gaetano Boni werd door hem voorzien van een vingerzetting.