World Professional Darts Championship 1990

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1990 was de 13e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 5 januari 1990 tot en met 13 januari 1990 in het Engelse Frimley Green.

Voor het eerst op de World Professional Darts Championship werd er een 9-darter gegooid; Paul Lim gooide een perfecte leg in zijn 2e ronde tegen de Ier Jack McKenna. Paul Lim vertegenwoordigde vanaf dit jaar de Verenigde Staten in plaats van zijn geboorteland Singapore. Omdat darts daar bekender was, kon hij meer wedstrijden spelen.

Phil Taylor won de titel bij zijn debuut op de Embassy, mede door in de finale dartlegende Eric Bristow met 6-1 te verslaan. Des te opmerkelijker was het dat The Power bij aanvang van het toernooi bij de bookmakers 125-1 stond genoteerd en hij slechts vier sets afstond gedurende het kampioenschap in Frimley Green.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £102.200,- (plus £52.000 voor een 9-darter (gewonnen door Paul Lim)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £24.600
Runner-up £12.000
Halvefinalist £6.000
Kwartfinalist £3.000
2e ronde £2.200
1e ronde £1.400
Niet-gekwalificeerden £300

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.000:

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Steve Gittins Vlag van Engeland Engeland - Wayne Weening Vlag van Australië Australië 3 - 0
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 3 - 0
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Antero Rantala Vlag van Finland Finland 3 - 0
Brian Cairns Vlag van Wales Wales - Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Mitchell Crooks Union Jack Noord-Ierland 3 - 1
Leo Laurens Vlag van België België - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 3 - 2
Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland - Alan Warriner Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland 3 - 2
Jann Hoffmann Vlag van Denemarken Denemarken - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - Ray Battye Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Denis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 1
Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Russell Stewart Vlag van Australië Australië 3 - 1
Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland - Kim Jensen Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Albert Anstey Vlag van Canada Canada 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Steve Gittins Vlag van Engeland Engeland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Brian Cairns Vlag van Wales Wales 3 - 0
Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 2 - 3
Leo Laurens Vlag van België België - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Jann Hoffmann Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 0
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland 3 - 2 Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA gooit 9 darter
Denis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 3 - 2

Kwartfinale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden 4 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 3 - 4
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA 4 - 0
Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland 4 - 2

Halve finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 5 - 2
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 0 - 5

Finale (best of 11 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 1 - 6
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Professional_Darts_Championship_1990&oldid=59666293"