World Professional Darts Championship 1992

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1992 was de 15e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 3 januari 1992 tot en met 11 januari 1992 in het Engelse Frimley Green.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £119.500,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £28.000
Runner-up £14.000
Halvefinalist £7.000
Kwartfinalist £3.500
2e ronde £2.600
1e ronde £1.600
Niet-gekwalificeerden £400

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.500:

  • onbekend

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Per Skau Vlag van Denemarken Denemarken - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden 3 - 1
Martin Phillips Vlag van Wales Wales - Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland 3 - 0
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Jann Hoffmann Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 0
Graham Miller Vlag van Engeland Engeland - Frans Devooght Vlag van België België 3 - 1
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Ronnie Baxter Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 3 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Oyvind Aasland Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 - 0
Chris Johns Vlag van Wales Wales - Steve Beaton Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland - Wayne Weening Vlag van Australië Australië 3 - 1
Rod Harrington Vlag van Engeland Engeland - Stefan Nagy Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
Keith Sullivan Vlag van Australië Australië - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Jamie Harvey Vlag van Schotland Schotland - Heikki Hermunen Vlag van Finland Finland 3 - 0
Kevin Kenny Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 3 - 1
Alan Warriner Vlag van Engeland Engeland - Alex Lister Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Dennis Priestley Vlag van Engeland Engeland - Larry Butler Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Per Skau Vlag van Denemarken Denemarken - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Martin Phillips Vlag van Wales Wales - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Graham Miller Vlag van Engeland Engeland - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Chris Johns Vlag van Wales Wales - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Rod Harrington Vlag van Engeland Engeland - Keith Sullivan Vlag van Australië Australië 3 - 2
Jamie Harvey Vlag van Schotland Schotland - Kevin Kenny Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Alan Warriner Vlag van Engeland Engeland - Dennis Priestley Vlag van Engeland Engeland 3 - 2

Kwartfinale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Martin Phillips Vlag van Wales Wales 4 - 0
Graham Miller Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 3 - 4
Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland - Rod Harrington Vlag van Engeland Engeland 4 - 3
Kevin Kenny Vlag van Engeland Engeland - Alan Warriner Vlag van Engeland Engeland 4 - 0

Halve finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 5 - 4
Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland - Kevin Kenny Vlag van Engeland Engeland 5 - 3

Finale (best of 11 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 6 - 5