Wouter Deprez

Wouter Deprez
	Wouter Deprez (2006)
Geboren	14 februari 1975;
Opgegroeid te	Geluwe
Medium	comedy
Nationaliteit	Belg
Jaren actief	2003 - heden
Invloeden	Woody Allen, Alex Agnew, Hans Teeuwen, Wim Helsen,
Bekendste werk	Bloemen, Bijen en Borstbollen, Slijk, Hier is wat ik denk, Eelt
	Website
Portaal	Kunst & Cultuur

Wouter Wilfried Deprez (Geluwe, 14 februari 1975) is een Vlaams komiek en cabaretier.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Deprez deed na zijn secundair in het Sint-Aloysiuscollege van Menen de kandidatuur politieke en sociale wetenschappen, en het licentiaat vergelijkende cultuurwetenschappen. Hierna studeerde hij toneel aan het conservatorium.

Hij werd vooral bekend in Vlaanderen als panellid van het Canvas-programma De Rechtvaardige Rechters.

In 2002 schreef hij voor de 700e verjaardag van de Guldensporenslag de theatertekst "De weliswaar lichtelijk ongelooflijke doch volledig waargebeurde historie van Verlorenbrood".

In 2003 won hij Humo's Comedy Cup.

In 2005 won hij de finale van de televisiequiz De Slimste Mens ter Wereld van Erik Van Looy.

In 2012 nam hij een sabbatjaar in het Zuid-Afrikaanse Plettenberg. Elementen hiervan komen terug in zijn show Hier is wat ik denk.

Deprez' grote voorbeelden zijn Woody Allen, Alex Agnew, Hans Teeuwen, Wim Helsen, Neveneffecten, ... Jacques Brel en Johnny Cash bevallen hem ook.^[bron?] Hij schreef bewerkingen in het West-Vlaams van Brels "Ne me quitte pas" ("Meug nie weggoan nie") en "A boy named Sue" van Johnny Cash ("Ne jongne genoamd An").

In 2015 kwam hij veelvuldig in de media met kritiek op het beleid van Vlaams minister van Natuur Joke Schauvliege. Hij hekelde de manier waarop ze een kapvergunning wou verschaffen aan een transportbedrijf en leverde kritiek op het beheer van een fonds om bossen aan te planten.^[1]^[2]^[3]