Zilveroxalaat
| Zilveroxalaat | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Zilveroxalaat
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C2Ag2O4 | |||
| IUPAC-naam | (di)zilverethaandioaat | |||
| Molmassa | 303,7554 g/mol | |||
| SMILES | C(=O)(C(=O)[O-])[O-].[Ag+].[Ag+]
| |||
| InChI | 1/C2H2O4.2Ag/c3-1(4)2(5)6;;/h(H,3,4)(H,5,6);;/q;2*+1/p-2/fC2O4.2Ag/q-2;2m
| |||
| CAS-nummer | 533-51-7 | |||
| EG-nummer | 208-568-3 | |||
| PubChem | 62364 | |||
| Wikidata | Q1982705 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Dichtheid | 5 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | (ontleedt) 140 °C | |||
| Oplosbaarheid in water | 0,03270 g/L | |||
| Onoplosbaar in | water | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Zilveroxalaat, Ag2(C2O4), wordt in de experimentele petrologie gebruikt om koolstofdioxide in een monster te brengen, omdat de stof onder geologische omstandigheden ontleedt in zilver en CO2.[1] De stof is explosief en gevoelig voor wrijving en schokken.[2]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties |