Zinknitraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zinknitraat
Structuurformule en molecuulmodel
zinknitraat hexahydraat poeder
Algemeen
Molecuulformule Zn(NO3)2
IUPAC-naam zinknitraat
Molmassa 297,49 g/mol
CAS-nummer 10196-18-6
Wikidata Q204863
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OxiderendSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H272 - H302 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P220 - P261 - P305+P351+P338
EG-Index-nummer 231-943-8
Fysische eigenschappen
Dichtheid 2,065 g/cm³
Smeltpunt (hexahydraat) 36 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zinknitraat is het zout van zink en salpeterzuur. Het vindt toepassing als bleekmiddel en als beitsmiddel en ook als grondstof voor bereiding van andere zinkverbindingen. Een voorbeeld vormt de neerslag van zinkcarbonaat door inwerking van natriumcarbonaat

Er bestaan van zinknitraat vormen met verschillende hoeveelheiden kristalwater. Het meest komt de vorm met zes moleculen water per molecule zinknitraat voor: hexahydraat, maar er zijn ook hydraten bekend met twee (dihydraat), vier (tetrahydraat) en negen (nonahydraat) moleculen water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Zinknitraat-hexahydraat vormt zich bij inwerking van salpeterzuur op zink:

Watervrij zinknitraat ontstaat door inwerking van distikstoftetraoxide op zink: