Arbeidsbureau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interieur van het nieuwe gewestelijke arbeidsbureau in de Nederlandse stad Den Haag in 1985

Een Arbeidsbureau is een overheidsinstelling die werklozen hielp bij het vinden van betaald werk.

In Nederland werden de gewestelijke arbeidsbureaus ingevoerd in 1940, ter vervanging van de arbeidsbeurzen in de grotere steden. Ze waren tijdens de Duitse Bezetting 1940-1945 tevens belast met het oproepen van arbeidskrachten die tewerk zouden worden gesteld in Nazi-Duitsland. Na 1945 bleven deze gewestelijke arbeidsbureaus bestaan. Ze zouden een belangrijke rol gaan spelen in het zich verder ontwikkelend sociaal bestel en de allocatie van de productiefactor arbeid tijdens de Wederopbouw. Thans wordt de eigenlijke hoofdtaak in Nederland uitgevoerd door UWV WERKbedrijf (voorheen Centrum voor Werk en Inkomen, daarvoor Arbeidsbureau (deze laatste tot 1 januari 2002)).

In Vlaanderen is er de VDAB, Vlaamse dienst voor arbeidsbemiddeling.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het Gewestelijk Arbeidsbureau was de voortzetting en uitbreiding van de gemeentelijke arbeidsbeurzen, zoals die sinds 1902 in een aantal grotere steden waren opgezet. In de loop van de jaren hadden die een nationale vereniging opgericht en districten gevormd, om ook een streekfunctie te kunnen vervullen. Tijdens de bezetting was dit systeem vervangen door een Rijksdienst, en de arbeidsbeurzen werden hernoemd in gewestelijk arbeidsbureau.