Cylindriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cylindriet
Cylindriet uit Bolivia.
Mineraal
Chemische formule Pb3Sn4FeSb2S14
Kleur Grijs tot zwart
Streepkleur Zwart
Hardheid 2,5
Gemiddelde dichtheid 5,43 - 5,49 g/cm³
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Splijting Afwezig
Habitus Massief (cilindrisch)
Kristaloptiek
Kristalstelsel Triklien
Ruimtegroep P1
Pleochroïsme Zwak
Overige eigenschappen
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal cylindriet is een lood-tin-ijzer-antimoon-sulfide met de chemische formule Pb3Sn4FeSb2S14.

Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]

De naam is afgeleid van het Griekse kulindros (ύλινδρος), dat cilinder betekent. Dit verwijst naar de unieke habitus ervan. Het mineraal werd in 1893 ontdekt in de Santa Cruz-mijn nabij Poopó (provincie Poopó, Bolivia).

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijze tot zwarte cylindriet heeft een triklien kristalstelsel. Het komt voor als massieve eenheden, die bestaan uit schijnbaar aan elkaar gegroeide cilinders. Dit is een unicum onder de mineralen. Soms zijn de cilinders bijna aciculair (naaldvormig) en waaieren ze uit als een rozet. Het mineraal zal niet snel breken, het zal eerder vervormen. De hardheid is 2,5 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt 5,43 tot 5,49 g/cm³.

Cylindriet wordt gerekend tot de sulfozouten. Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Vindplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal wordt op enkele plaatsen ter wereld gevonden:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]