Ugchelen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ugchelen
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Ugchelen (Gelderland)
Ugchelen
Situering
Provincie Vlag Gelderland Gelderland
Gemeente Vlag Apeldoorn Apeldoorn
Coördinaten 52° 11′ NB, 5° 56′ OL
Algemeen
Inwoners
(2021-01-01)
6.275[1]
Overig
Postcode 7339
Netnummer 055
Woonplaatscode 2256
Detailkaart
Kaart van Ugchelen
Locatie in de gemeente Apeldoorn
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Ugchelen is een dorp in de gemeente Apeldoorn in de Nederlandse provincie Gelderland, ten zuidwesten van Apeldoorn op de oostelijke "helling" van het Veluwe massief, met 6.275 inwoners (1 januari 2021). Ugchelen is een officiële woonplaats met woonplaatscode (2256) en eigen postcode (7339). De inwoners worden "Ugchelenaren of Ugchelsen" genoemd. Het dorp kenmerkt zich door het grote aantal vrijstaande woningen en villa's.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Prehistorie[bewerken | brontekst bewerken]

In de tijd dat in Drenthe de hunenbedden werden gebouwd circa 2000 voor Christus, was dit volk ook doorgedrongen tot de Veluwe. Het kende reeds het maken van aardewerk van een soort die gemakkelijk van andere te onderscheiden is. Scherven daarvan zijn aangetroffen onder Elspeet en bij de Huneschans te Uddel, maar ook nog zuidelijker, op de Keienberg, op wat nu Heidehof is in ons Ugchelen, waar fragmenten van drie verschillende potten werden aangetroffen. Daarbij werd ook nog een doorboord steentje gevonden, dat waarschijnlijk als versiersel is gedragen. Uit die periode van de late steentijd zijn ook nog twee stenen hamers uit Ugchelen bekend, een met een gat gevonden op het Hattemseveld en een zelfde geslepen hamer niet ver van Altena.

Uit de bronstijd en de ijzertijd, de laatste de eeuwen direct vóór en direct na het begin van onze jaartelling zijn of waren grafheuvels aanwezig, die men toeschrijft aan Germaanse stammen, met als belangrijkste in de Lage Landen de Chamaven. Zo zijn er vier grote heuvels aan de voet van de Bakenberg, bij Caesarea en in het Engelanderholt. Urnen van een hoog en wijd type, aan de rand vaak met vingerafdrukken gekarteld, zijn voor de dag gekomen bij opnieuw de Bakenberg en aan de Mettaweg.

Eerste vermelding Ugchelen[bewerken | brontekst bewerken]

De naam Ugchelen komt voor in een schattinglijst van circa 1326, waarin tevens de naam voorkomt van een zekere Metta van Ugchelen. Naar deze vrouw, van wie verder niets bekend is, is de Mettaweg genoemd. In de 16de eeuw vindt men Ugchelen ook wel geschreven als Oechelen of Ochelen.

Ontstaan van het dorp[bewerken | brontekst bewerken]

Door het hoogteverschil dat varieert tussen 21 en 90 meter boven de zeespiegel was het mogelijk om sprengen in het dorp aan te leggen. Deze sprengen werden gebruikt voor het creëren van waterkracht. Ugchelen heeft 11 watermolens gekend die hoofdzakelijk werden gebruikt als koren- of papiermolen.

Toen Jacob Jacobs in 1613 als eerste papiermaker in Ugchelen zijn papiermolen stichtte, op de plaats waar tot voor een paar jaar de molen Altena lag, kon hij niet vermoeden dat het aanzien van Ugchelen door de papiermakerij geheel zou veranderen. Later werd er in tien molens op Ugchels grondgebied papier geschept. De molens Hattem, De Bouwhof en Methusalem lagen even buiten de mark op Wormens grondgebied. De molens waren alle gelegen aan gegraven sprengen en opgestuwde beken die in noordoostelijke richting afwateren op de Grift. De bewoning verplaatste zich meer en meer van de oude enk naar de molens zodat er een lintbebouwing ontstond tot aan de Eendracht. Het huidige centrum van Ugchelen ligt dan ook niet meer op de oorspronkelijke plaats.

Omstreeks 1795 was de helft van de 54 mannelijke bewoners van Ugchelen werkzaam in de papierfabricage. In totaal woonden er toen 146 mensen in het dorp. De jeugd ging ook in Beekbergen naar school. In 1844 kwam daar verandering in toen een aantal ingezetenen een verzoek indiende om een eigen school te mogen stichten. Op 10 december 1844 werd het contract getekend "tot daarstelling van een school in de buurtschap" door de gemeente Apeldoorn en de papiermaker Johannes van Delden Mzn. van de papierfabriek Steenbeek. Een bij de fabriek behorend huis werd als school ingericht totdat "een meer geschikt en doelmatig ingerigt gebouw daartoe zal zijn daargesteld". Na een vergelijkend examen werd Evert Roelofsen tot onderwijzer benoemd. Naar hem is in Ugchelen een straat genoemd.

Recente geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1897 werd in Ugchelen de papierfabriek van Gerrit Uyt den Boogaard als eerste omgezet in een wasserij. In een advertentie van 8 maart in de Apeldoornsche Courant beveelt hij zich minzaam aan "om zijne begunstigers solide te bedienen voor alle wasschen". Na Uyt den Boogaard volgden meer fabrikanten die hun papierfabriek omzetten in een wasbedrijf, een vorm van innovatie, die te verklaren is door de manier van werken in beide bedrijfstakken. Water, nodig voor drijfkracht en voor het productieproces was aanwezig, evenals persen en droogzolders om papier of wasgoed te drogen. Menig Ugchelenaar heeft in deze bedrijven de kost verdiend. Omstreeks 1900 woonden er zo’n 630 mensen in het dorp. Er was inmiddels een eigen brandweerkorps en in 1912 werd de vereniging Ugchelens Belang (UB) opgericht.

In 1924 werd de huidige Nederlands Hervormde Kerk gebouwd. Jarenlang was er door de bevolking geld bijeengebracht onder andere door bazars. Het kerkgebouw diende ter vervanging van het zogenaamde "lokaal" dat in 1891 als zondagsschoolgebouwtje was gesticht. De bouw van de kerk ging niet zonder tegenslag. Zo viel een timmerman bij het panleggen van het dak. Gelukkig zonder ernstig letsel. Ook bleek het dak bij de aanbouw niet tegen stormwind bestand, hetgeen de president-kerkvoogd de opmerking ontlokte: “het dak van ’s Heeren woning is eraf gewaaid".

Een ander markant gebouw in Ugchelen kwam in dezelfde tijd gereed. Het is het Rooms-katholieke Kinder- en Herstellingsoord Caesarea aan de Hoenderloseweg. Rond 1910 liet dhr. G.E. Caesar het huis "Geerlingshofstede" in Ugchelen herbouwen, om daar ook zelf te kunnen wonen. Hijzelf maakte een ontwerp en was toen het huis klaar was vaak in Ugchelen te vinden. Hij ontwikkelde toen plannen om op zijn grond een vakantiekolonie met een kapel te gaan bouwen voor kinderen uit de grote steden. Hij kende ook de aartsbisschop van Utrecht, aan wie hij zijn plannen voorlegde. Deze zag er wel wat in en keurde de plannen goed.

Huize Caesarea

Op 5 maart 1934 vestigde zich de huisarts Gilles Pieter Duuring in Ugchelen. Tot die tijd moest een patiënt voor het spreekuur naar Apeldoorn of Beekbergen. Sinds 1921 konden de mensen de dokter ook bellen vanuit het postkantoortje. Dokter Duuring nam in 1934 tevens het initiatief om een wijkverpleegster naar Ugchelen te halen. Het werd de diacones zuster Pietje Klijnstra. Helaas werd de dokter tijdens de Tweede Wereldoorlog opgepakt en gefusilleerd. Naast de dokter, overleefden Cor Brouwer, Jan Huygen en Antoon van Velsen ook niet de oorlog. Ter nagedachtenis aan de vier inwoners van Ugchelen die in de strijd tegen de Duitse bezetters hun leven hebben verloren is er op 28 maart 1947 een bronzen plaat met hun namen op de Ugchelse Kei aangebracht.

Dorpskenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het oude dorp van Ugchelen is net als dat van Apeldoorn groter geworden door de papierindustrie. Het had 11 watermolens, waaronder de Bouwhofmolen en De Hamermolen.

In september 2007 is gestart met een renovatie van de hoofdstraat, de Ugchelseweg. De nieuwe inrichting voorziet onder meer in een nieuwe 30 kilometerzone en in verkeerstechnische maatregelen die zijn gericht op de verbetering van de veiligheid voor (winkelende) voetgangers en fietsers.

Het 'dorpsgevoel' komt terug in een aantal elementen. Zo zijn er diverse dorpsverenigingen, zoals in het dorpshuis Ugchelens Belang. De Bronkerk neemt een centrale plaats in binnen de gemeenschap. Dit komt onder andere tot uiting in het kerkblad van de Bronkerk, "De Bron" genaamd, dat kosteloos huis aan huis verspreid wordt binnen Ugchelen. In dit blad staan kerkelijke berichten, evenementen, aankondigingen en berichten en advertenties van de plaatselijke middenstand.

De rol van Arnhem[bewerken | brontekst bewerken]

In feite was Ugchelen vroeger een Arnhemse aangelegenheid. In die zin is het begrijpelijk dat de Ugchelenaren hun buurt niet zien als een stadswijk van Apeldoorn. De stad Arnhem was al in 1484 "overrichter" van de Ugcheler Mark, mogelijk als gevolg van het bezit van een erf en aandeel in deze mark. Het "armengoed te Arnhem" onder Ugchelen komt voor in een register van 1488, dat de namen van een 50-tal erven bevat, ook onder Beekbergen en Loenen, waaruit het zgn. "vicarie- of gakoren" opgebracht moest worden als een vorm van belasting in natura aan de pastoor van Beekbergen, waar Ugchelen kerkelijk toe behoorde. In dat jaar was Henric Minniken pastoor van Beekbergen; de koster kreeg 1/3 deel van de opbrengst. Later verschijnen de Arnhemse burgemeesters regelmatig op de holtspraken of markevergadering van de Bruggelermark in hun kwaliteit van huismeesters van het Burgerweeshuis, dat na de hervorming werd gesticht. Tot die tijd bestonden er drie R.K. weeshuizen.

Het Burgerweeshuis bezat in Ugchelen een erf, de Weezenhof, met een vol aandeel in de vijf delen van de marke. In 1629 is een burgemeester van Arnhem holtrichter, die de naam draagt van de buurtschap, namelijk Dibbet van Ugchelen.

Legende van de Gouden Kloosterklok[bewerken | brontekst bewerken]

De heer Hoogland uit Apeldoorn nam alle vertellingen die hij over de klok had gehoord en zette de legende op papier. Het verhaal werd in 1985 gepubliceerd in het kwartaalblad van de stichting Regiocontact.

Het verhaal speelt zich af in augustus van het jaar 809. Als de inwoners van Ugchelen die warme middag het nieuws bereikt dat plunderende Noormannen onderweg zijn en het gemunt hebben op de gouden torenklok van het Ugchelse klooster slaan ze op de vlucht. De kloosterlingen halen de gouden klok uit de toren, vertrekken richting het Salamandergat, maar worden vertraagd door het gewicht van de klok. Met de Noormannen op hun hielen besluiten ze de gouden klok in het moeras te laten zakken.

Dat is ook meteen het laatste wat de monniken doen, vlak daarna worden ze door de vijand ingehaald en vermoord. Maar met de monniken verdwijnt ook de locatie van de klok. De klok zou nog altijd begraven zijn in de buurt van het Salamandergat en is nog altijd niet gevonden.

Geboren in Ugchelen[bewerken | brontekst bewerken]

Overleden in Ugchelen[bewerken | brontekst bewerken]

Begraafplaats en Crematorium Heidehof[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de Engelanderholt is de Begraafplaats Heidehof gevestigd. Hockeyer Remco Vogelzang is er begraven, net als de fotograaf Sanne Sannes, de beeldhouwers Johannes Cornelis Wienecke en Pieter Puijpe en de bankier en jurist Dirk Egbert Witteveen.

Indeling[bewerken | brontekst bewerken]

Ugchelen is vanuit het CBS verdeeld in 3 buurten: Ugchelen, Ugchelen-Zuid en De Bouwhof. Naast de officiële CBS-buurten zullen de Ugchelenaren zelf het eerder hebben over buurten die binnen het dorp bekend zijn, zoals "De drie laantjes", "De burgen", "De Sokkenbuurt", "De Cloese", "De Steinen", "De Veldekster".

Het bebouwde gebied van Ugchelen is door groei tegen Apeldoorn aan komen te liggen. Het dorp had geen eigen bebouwde kom meer. Ugchelen wordt door de gemeente Apeldoorn gezien als een wijk in Apeldoorn.[2][3] De tabel woonplaatsen zoals officieel is vastgesteld, en door het CBS wordt gehanteerd, kent 12 woonplaatsen binnen de gemeente Apeldoorn waaronder Ugchelen.[4] Volgens Op 9 november 2016 kenden B en W van de gemeente Apeldoorn het echter, op verzoek van Ugchelen, een eigen bebouwde kom toe.[5]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Ugchelen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.