Wollastoniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wollastoniet
Wollastoniet
Mineraal
Chemische formule CaSiO3
Kleur Wit, geel, grijs, rood of bruin
Streepkleur Wit
Hardheid 4,5 - 5
Gemiddelde dichtheid 2,84 kg/dm3
Glans Glas- tot parel
Opaciteit Doorzichtig of doorschijnend
Breuk Splinterig
Splijting Perfect, [100] ; goed, [102] en [001]
Kristaloptiek
Kristalstelsel monoklien of triklien
Brekingsindices 1,615 - 1,662
Dubbele breking 0,0140 - 0,0160
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3. Het behoort tot de inosilicaten.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het witte, gele, grijze, rode of bruine mineraal heeft een glas- tot parelglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een goede volgens [102] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,84 en de hardheid is 4,5 tot 5. Het kristalstelsel is mono- of triklien en het mineraal is niet radioactief.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

Wollastoniet is genoemd naar de Britse mineraloog en scheikundige William Hyde Wollaston (1766 - 1828) die de elementen palladium (1804) en rodium (1809) ontdekte en de reflecterende goniometer (1809) en de camera lucida (1812) uitvond.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Wollastoniet is een zeer veelvoorkomend mineraal. Het komt voor in verscheidene metamorfe en stollingsgesteenten. Ook wordt het gevormd in metamorfe kalksteen, (zoals Wollastonietmarmer) en dolomiet. Ook is het een algemeen bestanddeel van industrieel geproduceerde silikaatslakken.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Wollastonite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.