4 uur van Shanghai 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
8e 4 uur van Shanghai
4 uur van Shanghai 2019
Datum 10 november 2019
Locatie Shanghai International Circuit, China
Winnaars
Klasse   Team   Auto
LMP1   Vlag van Zwitserland #1 Rebellion Racing   Rebellion R13-Gibson
LMP2   Vlag van Verenigd Koninkrijk #38 Jota Sport   Oreca 07-Gibson
LMGTE Pro   Vlag van Italië #51 AF Corse   Ferrari 488 GTE Evo
LMGTE Am   Vlag van Verenigd Koninkrijk #90 TF Sport   Aston Martin Vantage AMR
Edities
2018     Geen →

De 4 uur van Shanghai 2019 was de derde race van het FIA World Endurance Championship-seizoen 2019-2020. De race werd verreden op 10 november 2019 op het Shanghai International Circuit nabij Shanghai, China.

De race werd gewonnen door de Rebellion Racing #1 van Gustavo Menezes, Norman Nato en Bruno Senna. Dit was de eerste race in de geschiedenis van het WEC die door een niet-hybride auto werd gewonnen; het team zegevierde ook al in de 6 uur van Silverstone 2018 nadat de hybride Toyota's waren gediskwalificeerd. De LMP2-klasse werd gewonnen door de Jota Sport #38 van António Félix da Costa, Anthony Davidson en Roberto González. De LMGTE Pro-klasse werd gewonnen door de AF Corse #51 van James Calado en Alessandro Pier Guidi. De LMGTE Am-klasse werd gewonnen door de TF Sport #90 van Jonathan Adam, Charlie Eastwood en Salih Yoluç.

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie FIA World Endurance Championship 2019-2020#Teams en coureurs voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er waren 31 auto's ingeschreven voor de race, bestaande uit vijf in de LMP1-klasse, acht in de LMP2-klasse, zes in de LMGTE Pro-klasse en twaalf in de LMGTE Am-klasse. In de LMP1-klasse werd Luca Ghiotto in de #5 Team LNT vervangen door Jordan King. In de LMP2-klasse keerde Oliver Jarvis terug in de #22 United Autosports in de plaats van Paul di Resta, aangezien hij ten tijde van de vorige race in de DTM actief was. In de LMGTE-klasse was de #78 Proton Competition een eenmalige inschrijving. Ook werd in de #57 Team Project 1 Felipe Fraga vervangen door Larry ten Voorde. Tot slot maakten Satoshi Hoshino en Adrien De Leener in de #88 Dempsey-Proton Racing plaats voor Will Bamber en Angelo Negro.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Tijden vetgedrukt betekent de snelste tijd in die klasse.

Pos. Klasse No. Team Tijd Grid
1 LMP1 1 Vlag van Zwitserland Rebellion Racing 1:45.892 1
2 LMP1 6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Team LNT 1:47.092 2
3 LMP1 5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Team LNT 1:47.109 3
4 LMP1 7 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing 1:47.235 4
5 LMP1 8 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing 1:48.180 5
6 LMP2 42 Vlag van Zwitserland Cool Racing 1:48.649 6
7 LMP2 37 Vlag van China Jackie Chan DC Racing 1:48.775 7
8 LMP2 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports 1:48.972 8
9 LMP2 33 Vlag van Denemarken High Class Racing 1:49.245 9
10 LMP2 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jota Sport 1:49.739 10
11 LMP2 47 Vlag van Italië Cetilar Racing 1:50.496 11
12 LMP2 36 Vlag van Frankrijk Signatech Alpine Elf 1:50.941 12
13 LMGTE Pro 92 Vlag van Duitsland Porsche GT Team 1:59.579 13
14 LMGTE Pro 95 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin Racing 1:59.597 14
15 LMGTE Pro 97 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin Racing 1:59.607 15
16 LMGTE Pro 51 Vlag van Italië AF Corse 1:59.687 16
17 LMGTE Pro 71 Vlag van Italië AF Corse 2:00.067 17
18 LMGTE Pro 91 Vlag van Duitsland Porsche GT Team 2:00.224 18
19 LMGTE Am 56 Vlag van Duitsland Team Project 1 2:00.824 19
20 LMGTE Am 98 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin Racing 2:01.528 20
21 LMGTE Am 77 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing 2:01.655 21
22 LMGTE Am 90 Vlag van Verenigd Koninkrijk TF Sport 2:02.192 22
23 LMGTE Am 57 Vlag van Duitsland Team Project 1 2:02.228 23
24 LMGTE Am 54 Vlag van Italië AF Corse 2:02.404 24
25 LMGTE Am 70 Vlag van Japan MR Racing 2:02.602 25
26 LMGTE Am 88 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing 2:02.714 26
27 LMGTE Am 86 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gulf Racing 2:02.978 27
28 LMGTE Am 83 Vlag van Italië AF Corse 2:03.001 28
29 LMGTE Am 78 Vlag van Duitsland Proton Competition 2:03.086 29
30 LMGTE Am 62 Vlag van Verenigd Koninkrijk Red River Sport 2:03.239 30
31 LMP2 29 Vlag van Nederland Racing Team Nederland 1:48.431[1] 31

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaars in hun klasse zijn vetgedrukt; LMP1 is rood, LMP2 is blauw, LMGTE Pro is groen en LMGTE Am is oranje.

Pos. Klasse No. Team Coureurs Chassis Banden Ronden Tijd/Reden
Motor
1 LMP1 1 Vlag van Zwitserland Rebellion Racing Vlag van Verenigde Staten Gustavo Menezes
Vlag van Frankrijk Norman Nato
Vlag van Brazilië Bruno Senna
Rebellion R13 M 125 4:00:59.195
Gibson GL458 4.5 L V8
2 LMP1 8 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi
Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley
Vlag van Japan Kazuki Nakajima
Toyota TS050 Hybrid M 125 +1:06.984
Toyota 2.4 L Turbo V6
3 LMP1 7 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Conway
Vlag van Japan Kamui Kobayashi
Vlag van Argentinië José María López
Toyota TS050 Hybrid M 124 +1 ronde
Toyota 2.4 L Turbo V6
4 LMP1 5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Team LNT Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Hanley
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jordan King
Vlag van Rusland Jegor Oroedzjev
Ginetta G60-LT-P1 M 124 +1 ronde
AER P60C 2.4 L Turbo V6
5 LMP1 6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Team LNT Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Robertson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Simpson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Guy Smith
Ginetta G60-LT-P1 M 123 +2 ronden
AER P60C 2.4 L Turbo V6
6 LMP2 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jota Sport Vlag van Verenigd Koninkrijk Anthony Davidson
Vlag van Portugal António Félix da Costa
Vlag van Mexico Roberto González
Oreca 07 G 121 +4 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
7 LMP2 37 Vlag van China Jackie Chan DC Racing Vlag van Frankrijk Gabriel Aubry
Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Stevens
Vlag van China Ho-Pin Tung
Oreca 07 G 121 +4 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
8 LMP2 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports Vlag van Portugal Filipe Albuquerque
Vlag van Verenigd Koninkrijk Philip Hanson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul di Resta
Oreca 07 M 121 +4 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
9 LMP2 36 Vlag van Frankrijk Signatech Alpine Elf Vlag van Frankrijk Thomas Laurent
Vlag van Brazilië André Negrão
Vlag van Frankrijk Pierre Ragues
Alpine A470 M 120 +5 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
10 LMP2 29 Vlag van Nederland Racing Team Nederland Vlag van Nederland Frits van Eerd
Vlag van Nederland Giedo van der Garde
Vlag van Nederland Nyck de Vries
Oreca 07 M 120 +5 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
11 LMP2 33 Vlag van Denemarken High Class Racing Vlag van Denemarken Anders Fjordbach
Vlag van Verenigde Staten Mark Patterson
Vlag van Japan Kenta Yamashita
Oreca 07 G 120 +5 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
12 LMP2 47 Vlag van Italië Cetliar Racing Vlag van Italië Andrea Belicchi
Vlag van Italië Roberto Lacorte
Vlag van Italië Giorgio Sernagiotto
Dallara P217 M 119 +6 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
13 LMGTE Pro 51 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Verenigd Koninkrijk James Calado
Vlag van Italië Alessandro Pier Guidi
Ferrari 488 GTE Evo M 115 +10 ronden
Ferrari F154CB 4.0 L Turbo V8
14 LMGTE Pro 92 Vlag van Duitsland Porsche GT Team Vlag van Denemarken Michael Christensen
Vlag van Frankrijk Kévin Estre
Porsche 911 RSR-19 M 115 +10 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
15 LMGTE Pro 91 Vlag van Duitsland Porsche GT Team Vlag van Italië Gianmaria Bruni
Vlag van Oostenrijk Richard Lietz
Porsche 911 RSR-19 M 115 +10 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
16 LMGTE Pro 97 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn
Vlag van België Maxime Martin
Aston Martin Vantage AMR G 115 +10 ronden
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
17 LMGTE Pro 95 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin Racing Vlag van Denemarken Marco Sørensen
Vlag van Denemarken Nicki Thiim
Aston Martin Vantage AMR M 115 +10 ronden
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
18 LMGTE Pro 71 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Spanje Miguel Molina
Vlag van Italië Davide Rigon
Ferrari 488 GTE Evo M 115 +10 ronden
Ferrari F154CB 4.0 L Turbo V8
19 LMGTE Am 90 Vlag van Verenigd Koninkrijk TF Sport Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Adam
Vlag van Ierland Charlie Eastwood
Vlag van Turkije Salih Yoluç
Aston Martin Vantage AMR M 113 +12 ronden
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
20 LMGTE Am 57 Vlag van Duitsland Team Project 1 Vlag van Nederland Jeroen Bleekemolen
Vlag van Verenigde Staten Ben Keating
Vlag van Nederland Larry ten Voorde
Porsche 911 RSR M 113 +12 ronden
Porsche 4.0 L Flat-6
21 LMGTE Am 98 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin Racing Vlag van Canada Paul Dalla Lana
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Gunn
Vlag van Verenigd Koninkrijk Darren Turner
Aston Martin Vantage AMR G 113 +12 ronden
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
22 LMGTE Am 83 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Frankrijk Emmanuel Collard
Vlag van Denemarken Nicklas Nielsen
Vlag van Frankrijk François Perrodo
Ferrari 488 GTE Evo M 113 +12 ronden
Ferrari F154CB 4.0 L Turbo V8
23 LMGTE Am 56 Vlag van Duitsland Team Project 1 Vlag van Italië Matteo Cairoli
Vlag van Denemarken David Heinemeier Hansson
Vlag van Noorwegen Egidio Perfetti
Porsche 911 RSR M 112 +13 ronden
Porsche 4.0 L Flat-6
24 LMGTE Am 88 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing Vlag van Australië Will Bamber
Vlag van Italië Angelo Negro
Vlag van Oostenrijk Thomas Preining
Porsche 911 RSR M 112 +13 ronden
Porsche 4.0 L Flat-6
25 LMGTE Am 70 Vlag van Japan MR Racing Vlag van Monaco Olivier Beretta
Vlag van Japan Kei Cozzolino
Vlag van Japan Motoaki Ishikawa
Ferrari 488 GTE Evo M 112 +13 ronden
Ferrari F154CB 4.0 L Turbo V8
26 LMGTE Am 54 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Italië Francesco Castellacci
Vlag van Italië Giancarlo Fisichella
Vlag van Zwitserland Thomas Flohr
Ferrari 488 GTE Evo M 112 +13 ronden
Ferrari F154CB 4.0 L Turbo V8
27 LMGTE Am 86 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gulf Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Barker
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Wainwright
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andrew Watson
Porsche 911 RSR M 112 +13 ronden
Porsche 4.0 L Flat-6
28 LMGTE Am 62 Vlag van Verenigd Koninkrijk Red River Sport Vlag van Verenigd Koninkrijk Bonamy Grimes
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Hollings
Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Mowlem
Ferrari 488 GTE Evo M 112 +13 ronden
Ferrari F154CB 4.0 L Turbo V8
29 LMGTE Am 77 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing Vlag van Australië Matt Campbell
Vlag van Italië Riccardo Pera
Vlag van Duitsland Christian Ried
Porsche 911 RSR M 111 +14 ronden[2]
Porsche 4.0 L Flat-6
30 LMGTE Am 78 Vlag van Duitsland Proton Competition Vlag van Frankrijk Vincent Abril
Vlag van Monaco Louis Prette
Vlag van Monaco Philippe Prette
Porsche 911 RSR M 107 +18 ronden
Porsche 4.0 L Flat-6
DNF LMP2 42 Vlag van Zwitserland Cool Racing Vlag van Zwitserland Antonin Borga
Vlag van Zwitserland Alexander Coigny
Vlag van Frankrijk Nicolas Lapierre
Oreca 07 M 30 Niet geklasseerd
Gibson GK428 4.2 L V8

Tussenstanden na wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

GTE (constructeurs)
Pos Constructeur Punten
1 Vlag van Duitsland Porsche 114
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aston Martin 92
3 Vlag van Italië Ferrari 55
Vorige race:
6 uur van Fuji 2019
FIA World Endurance Championship 2019-2020 Volgende race:
8 uur van Bahrein 2019

Vorige race:
6 uur van Shanghai 2018
4 uur van Shanghai Volgende race:
Geen