Roland Garros (tennistoernooi)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roland Garros
Centre court, het Philippe Chatrier stadion
Officiële naam Les Internationaux de France de Roland-Garros
Stad, land ParijsFrankrijk
Locatie Stade Roland-Garros
Centercourt Court Philippe-Chatrier
(14.840 zitplaatsen)
Auspiciën ITF
Categorie Grand slam
Deelnemers 128 enkel / 64 dubbel
Ondergrond gravel, buiten
Periode mei, juni
Jaargangen vanaf 1891
Website www.rolandgarros.com
Grandslamtoernooien
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Plattegrond van het tenniscomplex

Roland Garros (ook wel de Open Franse Tenniskampioenschappen, oftewel French Open) is een jaarlijks terugkerend grandslamtennistoernooi, dat eind mei gehouden wordt in het Stade Roland-Garros, vlak bij de Porte d'Auteuil te Parijs.

Het toernooi staat onder auspiciën van de FFT (de Franse Tennisfederatie) en de ITF (de Internationale Tennisfederatie). De trofee voor het winnen van het vrouwentoernooi in het enkelspel is de Coupe Suzanne-Lenglen. De mannen kunnen de Coupe des Mousquetaires veroveren als ze de finale van het enkelspel winnen.

In 1891 werd het eerste Franse nationale tenniskampioenschap gehouden. In 1928 werd het nieuw gebouwde stadion postuum vernoemd naar de Franse vliegenier en oorlogsheld Eugène Roland Garros (1888-1918). De Franse spellingregels schrijven voor dat een koppelteken tussen de voor- en achternaam wordt gevoegd in plaats- of evenementsnamen die naar een persoon genoemd zijn.[1] Daarom worden de naam van het stadion en het toernooi, anders dan de naam van de vliegenier zelf, gespeld als Roland-Garros.

Gewoonlijk is vrijwel de hele mondiale tennistop op dit toernooi vertegenwoordigd. Het programma omvat mannen- en vrouwenenkelspel, mannen- en vrouwendubbelspel, gemengd dubbelspel en een juniorentoernooi. Ook zijn er toernooien voor mannen- en vrouwen rolstoelenkel- en dubbelspel en voor de quads.[2] Er wordt gespeeld op gravel. De accommodatie biedt plaats aan ongeveer 38.000 toeschouwers. De drie grootste speelvelden zijn Court Philippe-Chatrier (Centre Court), Court Suzanne-Lenglen en Court Simonne-Mathieu.

Belgische en Nederlandse zeges[bewerken | brontekst bewerken]

De Belgische Justine Henin won het toernooi vier keer, in 2003, 2005, 2006 en 2007. In 1927 won de Nederlandse Kea Bouman het toernooi. De Nederlandse Esther Vergeer won het rolstoel-enkelspel in totaal zes keer. Diede de Groot won viermaal de titel, Marjolein Buis en Jiske Griffioen wonnen het toernooi ieder eenmaal. Bij de heren in het rolstoel-enkelspel won Maikel Scheffers de editie van 2011 – bij de quads[2] won Niels Vink tweemaal het toernooi.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1925
Meeste titels (enkel+dubbel)
Mannen 14: Vlag van Spanje Rafael Nadal (14 enkel)
Vrouwen 13: Vlag van Australië Margaret Smith-Court (5 enkel, 4 dubbel, 4 gemengd)
11: Vlag van Tsjecho-Slowakije/Vlag van Verenigde Staten Martina Navratilova (2 enkel, 7 dubbel, 2 gemengd)
Meeste titels: enkelspel
Mannen 14: Vlag van Spanje Rafael Nadal
Vrouwen 7: Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Jongste titelwinnaars
Mannen 17 jaar en 3 maanden: Vlag van Verenigde Staten Michael Chang (1989)
Vrouwen 16 jaar en 6 maanden: Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Monica Seles (1990)

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Roland Garroswinnaars voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Mannen

Novak ĐokovićRafael NadalStanislas WawrinkaRoger FedererGaston GaudioJuan Carlos FerreroAlbert CostaGustavo KuertenAndre AgassiCarlos MoyàJevgeni KafelnikovThomas MusterSergi BrugueraJim CourierAndrés GómezMichael ChangMats WilanderIvan LendlYannick NoahBjörn BorgGuillermo VilasAdriano PanattaIlie NăstaseAndrés GimenoJan KodešRod LaverKen Rosewall

Vrouwen

Iga ŚwiątekBarbora KrejčíkováAshleigh BartySimona HalepJeļena OstapenkoGarbiñe MuguruzaSerena WilliamsMaria SjarapovaLi Na (tennisster)Francesca SchiavoneSvetlana KoeznetsovaAna IvanovićJustine HeninAnastasia MyskinaJennifer CapriatiMary PierceSteffi GrafArantxa Sánchez VicarioIva MajoliMonica SelesChris EvertMartina NavrátilováHana MandlíkováVirginia RuziciMima JaušovecSue BarkerMargaret Smith-CourtBillie Jean KingEvonne GoolagongNancy Richey

Toernooi-informatie[bewerken | brontekst bewerken]

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

Ronald Garros wordt vanaf 1928 gehouden op het tenniscomplex Stade Roland-Garros.

Tennisbal[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 2020 is het Amerikaanse merk Wilson de officiële leverancier van de tennisballen op Roland Garros. Het huidige vijfjarige contract loopt tot en met 2025.[3][4] Van 2011 tot en met 2019 was Babolat de officiële ballenleverancier.[5] Tot en met 2010 was Dunlop de officiële leverancier van ballen op Roland Garros.[6]

Programmering[bewerken | brontekst bewerken]

Tot en met de editie van 2019 bestond het toernooi alleen uit 'dagsessies', welke in de regel om 11:00 uur begonnen en eindigde bij de invallende duisternis rond ca. 21:30 uur. Tot en met 2019 was de wedstrijd met de laatste eindtijd vanwege de invallende duisternis, de partij Monfils-Fognini in 2010, die destijds werd gestaakt om 21:56 uur.[7]

In 2020 werden voor het eerst twaalf tennisbanen voorzien van verlichting, waardoor de wedstrijden niet meer gestaakt hoefden te worden door de invallende duisternis. Waar voorheen bij regenonderbrekingen het aanvankelijke dagprogramma niet geheel kon worden afgewerkt, kon dit vanaf 2020 overwegend wel. Op dinsdag 29 september 2020 werd gelijk ook het record van de laatste eindtijd verbroken in de partij tussen Clara Burel en Arantxa Rus, die na middernacht eindigde om 00:10 uur. Op woensdag 7 oktober 2020 werd het record van de laatste eindtijd weer verbroken in de partij tussen Rafael Nadal en Jannik Sinner. Deze partij eindigde na middernacht om 01:26 uur.[8] Er vonden tijdens deze editie van 2020 nog geen officiële avondsessies plaats.

Tijdens de 2021-editie van Roland Garros werden voor het eerst officiële avondsessies geïntroduceerd. Van de eerste maandag tot en met de tweede woensdag van het toernooi werd elke avond om 21:00 uur één wedstrijd geprogrammeerd op de hoofdbaan Court Philippe-Chatrier.[9][10] Er kwam kritiek op de late aanvangstijd van de avondsessies. In 2022 werden de avondsessies daarom vervroegd naar 20:45 uur en vanaf 2023 werden ze vervroegd naar 20:15 uur. In 2024 werd ook voor de eerste keer een avondsessie georganiseerd op de eerste zondag van het toernooi. De organisatie probeert de 'wedstrijd van de dag' als avondsessie te programmeren. Dikwijls programmeert de organisatie een mannenwedstijd in de avond, in 2022 bestonden 9 van de 10 avondsessies uit mannenwedstrijden. Dit stuitte op kritiek, maar heeft niet tot een ander beleid gezorgd bij de organisatie. Aangezien er voor de avondsessies separate tickets worden verkocht, is het voor de organisatie een 'risico' om een vrouwenwedstrijd te programmeren, die in 2 snelle sets voorbij zou kunnen zijn. De mannen spelen nu eenmaal best-of-five sets en de vrouwen best-of-three sets.[11]

Media[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland

Roland Garros is in Nederland exclusief te zien op Eurosport. Eurosport zendt Roland Garros uit via de lineaire sportkanalen Eurosport 1 en Eurosport 2 en via de online streamingdienst, discovery+. Voorheen werd het toernooi ook door de NOS uitgezonden.

In artikel 5.1 van de Mediawet 2008 is geregeld dat evenementen van aanzienlijk belang voor de samenleving op een open televisieprogrammakanaal moeten worden verspreid. De finales van het mannen- en vrouwenenkelspel zijn in deze lijst opgenomen en moeten dus op een open televisiekanaal worden uitgezonden.[12] Voor 1 januari 2016 stonden ook de wedstrijden enkelspel met Nederlandse deelname van de halve finales van Roland Garros op de evene­menten­lijst. Deze zijn echter van de lijst verdwenen omdat enkele partijen zwaarwegende bezwaren hiertegen hadden. Zij gaven aan dat bij de verkoop van de uitzendrechten nog niet duidelijk is of er sprake zal zijn van Nederlandse deelname. Hierdoor ontstaat onzekerheid over de waarde van deze uitzendrechten.[13][14]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (fr) (en) (es) Officiële website
Zie de categorie French Open van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.