George Stigler

George Stigler
17 januari 1911 – 1 december 1991
Geboorteland	Verenigde Staten
Geboorteplaats	Seattle
Plaats van overlijden	Chicago
Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie
In	1982
Voorgangers	James Tobin
Opvolgers	Gerard Debreu

George Joseph Stigler (Seattle, 17 januari 1911 – Chicago, 1 december 1991) was een Amerikaans econoom. In 1982 won hij de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie. Hij was een sleutelfiguur aan de Chicago school of economics, samen met zijn vriend Milton Friedman.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Stigler studeerde aan de Universiteit van Washington en de Northwestern-universiteit. In 1938 haalde hij zijn Ph.D. aan de Universiteit van Chicago. Stigler bracht het grootste gedeelte van de Tweede Wereldoorlog door aan de Columbia-universiteit, waar hij wiskundige berekeningen en statistisch onderzoek deed voor het Manhattanproject. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog trok hij naar de Brown-universiteit, om vervolgens aan de Columbia-universiteit te dienen van 1947 tot 1958.^[1]

Terwijl hij in Chicago werkte, werd Stigler sterk beïnvloed door zijn supervisor Frank Knight. Ook Jacob Viner en Henry Simons hadden grote invloed op hem.

Stigler is vooral bekend voor het ontwikkelen van de Economische Theorie van Regulatie. Deze houdt in dat geïnteresseerde partijen en andere politieke deelnemers de macht van de overheid gebruiken om wetten en regels zo op te stellen dat ze er zelf voordeel bij hebben. Deze theorie is een belangrijk onderdeel bij het publieke keuze-veld van de economie.

In 1962 ontwikkelde hij in zijn artikel "Information in the Labor Market" de theorie van “gezochte werkloosheid”.

Stigler was een van de oprichters van de Mont Pelerin Society, en diende van 1976 tot 1978 als voorzitter van deze organisatie.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

(1941) Production and Distribution Theories: 1870-1895. New York: Macmillan.
(1961). “The Economics of Information,” Journal of Political Economy, June. (JSTOR)
(1962). The Intellectual and the Marketplace. Selected Papers, no. 3. Chicago: University of Chicago Graduate School of Business.
(1963). (With Paul Samuelson) "A Dialogue on the Proper Economic Role of the State." Selected Papers, no.7. Chicago: University of Chicago Graduate School of Business.
(1963). Capital and Rates of Return in Manufacturing Industries. National Bureau of Economic Research, Princeton, N.J.: Princeton University Press.
(1965). Essays in the History of Economics. Chicago: University of Chicago Press.
(1970). (With J.K. Kindahl) The Behavior of Industrial Prices. National Bureau of Economic Research, New York: Columbia University Press.
(1971). "The Theory of Economic Regulation." Bell Journal of Economics and Management Science, no. 3,pp. 3-18.
(1975). Citizen and the State: Essays on Regulation.
(1982). "The Process and Progress of Economics," Nobel Memorial Lecture, 8 december (with bibliography).
(1982). The Economist as Preacher, and Other Essays. Chicago: University of Chicago Press.
(1983). The Organization of Industry.
(1985). Memoirs of an Unregulated Economist, autobiography.
(1986). The Essence of Stigler (ISBN 0-8179-8462-3) essays edited by Kurt R. Leube.
(1987). The Theory of Price, Fourth Edition. New York: Macmillan.
(1988), ed. Chicago Studies in Political Economy.

Bronnen en referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel George Stigler op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Diamond, Arthur M., Jr. (2005). "Measurement, Incentives, and Constraints in Stigler's Economics of Science." The European Journal of the History of Economic Thought 12, no. 4637-63.
Friedman, Milton (1993). George Stigler: A Personal Reminiscence, Journal of Political Economy Vol. 101, No. 5 (Oct.), pp. 768-773 JSTOR.
(1998). George J. Stigler, 1911-1991: Biographical Memoir, (National Academy of Sciences), online,with bibliography.
Hammond, J. Daniel, and Claire H. Hammond, ed. (2006). Making Chicago Price Theory: Friedman-Stigler Correspondence, 1945-1957. Routledge. 165 pp. ISBN 0-415-70078-7.
Newman, Peter (1987). "Stigler, George Joseph," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 4, p. 498.
Schmalensee, Richard ((1987). "Stigler's contribution to microeconomics and industrial organization," The New Palgrave: A Dictionary of Economics], v. 4, pp. 499-500.
Sowell, Thomas ((1987). "Stigler as an historian of economic thought," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 4, pp. 498-99.

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

↑ (en) The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 1982. NobelPrize.org. Gearchiveerd op 27 april 2021. Geraadpleegd op 27 april 2021.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

[1] (en) The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 1982. NobelPrize.org. Gearchiveerd op 27 april 2021. Geraadpleegd op 27 april 2021.

[1]