Æthelburg van Wessex

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Koningin Æthelburg, (ook Æthelburh of Ethelburga genoemd) (ca. 673-740) was koningin van Wessex door haar huwelijk met koning Ine van Wessex. Zij is misschien wel het meest bekend om haar daad in 722, toen ze de vesting Taunton (die door Ine was gebouwd) verwoestte in een poging de rebel Ealdberht te vinden.[1]

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Æthelburg werd rond 673 geboren. Ze was de vrouw van koning Ine van Wessex.[2] Æthelburg wordt door sommige historici beschouwd als een van de weinige Angelsaksische vrouwelijke krijgers.[3] In 722 brandde Æthelburg de stad Taunton af, een stad gebouwd door Ine.[4] De exacte beweegredenen van Æthelburg om de stad in brand te steken zijn niet duidelijk, maar ze trachtte ofwel de rebel Ealdberht te vinden ofwel te voorkomen dat Taunton door de opstandelingen werd ingenomen.[5] In 726 ging Æthelburg op pelgrimstocht naar Rome met haar echtgenoot koning Ine van Wessex die de troon had opgegeven, hij liet geen duidelijke erfgenaam achter.[6] Zowel Æthelburg als koning Ine stierven in Rome.

Nalatenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Æthelburg is een prominente figuur in Judy Chicago's kunstinstallatie The Dinner Party, als een van de 999 namen op de Heritage Floor. In The Dinner Party is het personage Æthelburg eigenlijk een combinatie van Æthelburg van Wessex en Æthelburg van Kent, waarmee ze vaak wordt verward.[7]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Angelsaksische kroniek 722 ADEG, <722> BC (722).
  2. ↑ Angelsaksische charters S16, S249, S250, S251, Angelsaksische kroniek 722 ADEG, <722> BC.
  3. ↑ T.-A. Cooper, Judith in late Anglo-Saxon England, in K.R. Brine - E. Ciletti - H. Lähnemann (edd.), The Sword of Judith: Judith Studies Across the Disciplines, Cambridge, 2010, p. 172 (voetnoot 8).
  4. ↑ H. Chisholm, art. Ine, in Encyclopædia Britannica 14 (191111), pp. 508-509.
  5. ↑ B. Snook, Women in the Anglo-Saxon Chronicle before A. D. 800, in J. Dresvina - N. Sparks (edd.), Authority and Gender in Medieval and Renaissance Chronicles, Newcastle upon Tyne, 2012, p. 48.
  6. ↑ G.B. Parks, The English traveler to Italy, I, Rome, 1954, p. 31.
  7. ↑ L. Eckenstein, Woman under Monasticism: Chapters on Saint-Lore and Convent Life between 500 and 1500, New York, 1963, p. 84, J. Chicago, The Dinner Party: From Creation to Preservation, Londen, 2007, p. 105; Aethelburg, in E.A. Sackler, Center for Feminist Art: The Dinner Party: Heritage Floor, Brooklyn Museum, 2007.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Æthelburg_of_Wessex op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • J. Chicago, The Dinner Party: From Creation to Preservation, Londen, 2007.
  • H. Chisholm, art. Ine, in Encyclopædia Britannica 14 (191111), pp. 508-509.
  • T.-A. Cooper, Judith in late Anglo-Saxon England, in K.R. Brine - E. Ciletti - H. Lähnemann (edd.), The Sword of Judith: Judith Studies Across the Disciplines, Cambridge, 2010, pp. 169-196.
  • L. Eckenstein, Woman under Monasticism: Chapters on Saint-Lore and Convent Life between 500 and 1500, New York, 1963.
  • G.B. Parks, The English traveler to Italy, I, Rome, 1954.
  • B. Snook, Women in the Anglo-Saxon Chronicle before A. D. 800, in J. Dresvina - N. Sparks (edd.), Authority and Gender in Medieval and Renaissance Chronicles, Newcastle upon Tyne, 2012, pp. 32-60.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Æthelburg_van_Wessex&oldid=57058520"