1,2-difenylhydrazine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-difenylhydrazine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,2-difenylhydrazine
Algemeen
Molecuulformule C12H12N2
IUPAC-naam 1,2-difenylhydrazine
Andere namen hydrazobenzeen, difenylhydrazine
Molmassa 184,23708 g/mol
CAS-nummer 122-66-7
EG-nummer 204-563-5
Wikidata Q424993
Beschrijving Witte tot gele kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H350 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P273 - P308+P313 - P501
Carcinogeen mogelijk (IARC-klasse 2)
Opslag Gescheiden van voeding en voedingsmiddelen. Koel, droog en in het donker bewaren. In een goed verluchte ruimte en in een inert gas opslaan.
EG-Index-nummer 007-021-00-4
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit-geel
Dichtheid 1,16 g/cm³
Smeltpunt 125-131 °C
Oplosbaarheid in water < 1,0 g/L
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-difenylhydrazine is een toxische organische verbinding met als brutoformule C12H12N2. De stof komt voor als witte tot gele kristallen.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-difenylhydrazine is een intermediaire stof in de synthese van de geneesmiddelen fenylbutazon (ontstekingsremmer) en sulfinpyrazon (middel tegen jicht). Het is tevens een prestatiebevorderend additief in motorbrandstofmengsels van benzine en alcoholen (methanol en/of ethanol).[1]

De verbinding werd in het verleden gebruikt voor de productie van benzidine, waarmee kleurstoffen werden bereid.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-difenylhydrazine ontleedt bij verhitting of bij verbranding met vorming van giftige dampen, waaronder stikstofoxiden. Het reageert met minerale zuren, waarbij benzidine ontstaat.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]