1,2-propaandiamine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-propaandiamine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,2-propaandiamine
Algemeen
Molecuulformule C3H10N2
IUPAC-naam 1,2-propaandiamine
Andere namen propyleendiamine, 1,2-diaminopropaan, 1,2-PDA
Molmassa 74,1249 g/mol
SMILES
CC(CN)N
InChI
1S/C3H10N2/c1-3(5)2-4/h3H,2,4-5H2,1H3
CAS-nummer 78-90-0
EG-nummer 201-155-9
PubChem 6567
Wikidata Q161461
Beschrijving Kleurloze vloeistof met scherpe geur
Vergelijkbaar met 1,3-propaandiamine
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarCorrosiefMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H226 - H302 - H312 - H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
Hygroscopisch? ja
Opslag Gescheiden van voeding, voedingsmiddelen, sterk oxiderende stoffen, zuren, anhydriden en acylchloriden. Brandveilig en goed gesloten opslaan.
EG-Index-nummer 612-100-00-7
VN-nummer 2258
ADR-klasse Gevarenklasse 8
LD50 (ratten) (oraal) 1300 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,87 g/cm³
Smeltpunt −37 °C
Kookpunt 119 °C
Vlampunt (open vat) 33 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 416 °C
Dampdruk (bij 20°C) 359 Pa
Matig oplosbaar in water
log(Pow) −1,8
Viscositeit (bij 20°C) 0,017 Pa·s
Brekingsindex 1,445 - 1,447
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-propaandiamine is een organische verbinding met als brutoformule C3H10N2. De stof komt voor als een kleurloze, hygroscopische vloeistof met een scherpe, ammoniakachtige geur, die mengbaar is met water.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-propaandiamine wordt gebruikt bij de bereiding van verschillende stoffen:

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-propaandiamine ontleedt bij verhitting of bij verbranding, met vorming van giftige dampen van stikstofoxiden. De stof is een sterke base, ze reageert hevig met zuren en is corrosief. Ze reageert met sterk oxiderende stoffen, anhydriden en acylchloriden. 1,2-propaandiamine reageert ook met kwik, waarbij schokgevoelige stoffen worden gevormd en waardoor brand- en ontploffingsgevaar ontstaat.

De stof is corrosief voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Inademing van de damp of inslikking van de vloeistof kan longoedeem veroorzaken.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]