Ethyloxiraan
| Ethyloxiraan | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |||||
| |||||
Structuurformule van ethyloxiraan
| |||||
| Algemeen | |||||
| Molecuulformule | C4H8O | ||||
| IUPAC-naam | ethyloxiraan | ||||
| Andere namen | butyleenoxide, 1-buteenoxide, 1,2-butyleenoxide, epoxybutaan | ||||
| Molmassa | 72,10572 g/mol | ||||
| SMILES | CCC1CO1
| ||||
| InChI | 1S/C4H8O/c1-2-4-3-5-4/h4H,2-3H2,1H3
| ||||
| CAS-nummer | 106-88-7 | ||||
| EG-nummer | 203-438-2 | ||||
| PubChem | 7834 | ||||
| Wikidata | Q2539029 | ||||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |||||
| |||||
| H-zinnen | H225 - H302 - H312 - H315 - H319 - H332 - H335 - H351 - H412 | ||||
| EUH-zinnen | geen | ||||
| P-zinnen | P210 - P261 - P273 - P280 - P305+P351+P338 | ||||
| Carcinogeen | ja (IARC-klasse 2) | ||||
| Opslag | Gescheiden van zuren, basen, tin, aluminium en ijzerchloriden. Brandveilig, luchtdicht en koel opslaan. Alleen opslaan indien gestabiliseerd. | ||||
| EG-Index-nummer | 603-102-00-9 | ||||
| VN-nummer | 3022 | ||||
| ADR-klasse | Gevarenklasse 3 | ||||
| LD50 (ratten) | (oraal) 500 mg/kg | ||||
| LD50 (konijnen) | (dermaal) 2100 mg/kg | ||||
| Fysische eigenschappen | |||||
| Aggregatietoestand | vloeibaar | ||||
| Kleur | kleurloos | ||||
| Dichtheid | 0,83 g/cm³ | ||||
| Smeltpunt | −130 °C | ||||
| Kookpunt | 63,3 °C | ||||
| Vlampunt | −22 °C | ||||
| Zelfontbrandings- temperatuur | 439 °C | ||||
| Dampdruk | (bij 20°C) 18.800 Pa | ||||
| Oplosbaarheid in water | 95 g/L | ||||
| Goed oplosbaar in | water | ||||
| log(Pow) | 0,416 | ||||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | |||||
| |||||
Ethyloxiraan is een zeer licht ontvlambare organische verbinding met als brutoformule C4H8O. De stof komt voor als een kleurloze vloeistof met een kenmerkende geur, die goed oplosbaar is in water. 2-ethyloxiraan is afgeleid van oxiraan, een organische molecule met een hoge ringspanning.
Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]
Ethyloxiraan kan polymeriseren bij contact met (anorganische) zuren, basen, metaalhalogenides, aminoverbindingen, alcoholen, carbonzuren, tin, aluminium en ijzer(II)- en ijzer(III)chloride met brand- of ontploffingsgevaar als gevolg. De stof reageert met sterk oxiderende stoffen waardoor kans op brand ontstaat.
De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Blootstelling aan hoge concentraties kan het bewustzijn verminderen. 2-ethyloxiraan is een carcinogene stof en is ingedeeld in IARC-klasse 2.
