16e sessie van het Werelderfgoedcomité

De 16e sessie van het Werelderfgoedcomité van UNESCO vond plaats van 7 tot 14 december 1992 in Santa Fe in de Verenigde Staten. Er werden 20 nieuwe omschrijvingen aan de werelderfgoedlijst toegevoegd. Hiervan waren 16 dossiers met betrekking tot cultureel erfgoed en 4 met betrekking tot natuursites. Het totale aantal inschrijvingen komt hiermee op 378 (276 cultureel erfgoed, 15 gemengde omschrijvingen en 87 natuurlijk erfgoed). Op de lijst van bedreigd werelderfgoed of rode lijst werden zeven locaties toegevoegd.^[1]

Wijzigingen in 1992

In 1992 zijn de volgende locaties toegevoegd:

Cultureel erfgoed

Albanië: Butrint (uitgebreid in 1999 en 2007)
Algerije: Kasba van Algiers
Cambodja: Angkor (eveneens toevoeging op rode lijst)
Duitsland: Rammelsbergmijnen, historisch centrum van Goslar en hydraulisch watersysteem van de Opper-Harz (uitgebreid in 2008 en 2010)
Frankrijk: Kathedraal van Bourges
Griekenland: Pythagoreion en Heraion van Samos
Mexico: Precolumbiaanse stad El Tajín
Polen: Oude stad Zamość
Rusland: Historische monumenten van Novgorod en omgeving
Rusland: Cultureel en historisch ensemble van de Solovetski-eilanden
Rusland: Witte monumenten van Vladimir en Soezdal
Thailand: Archeologisch Ban Chiang
Tsjechië: Historisch centrum van Praag
Tsjechië: Historisch centrum van Český Krumlov
Tsjechië: Historisch centrum van Telč
Verenigde Staten van Amerika: Pueblo de Taos

Natuurerfgoed

Australië: Frasereiland
China: Jiuzhaigou-vallei
China: Berglandschap van Huanglong
China: Berglandschap van Wulingyuan

Uitbreidingen

In 1992 werden volgende locaties uitgebreid:

Polen / Wit-Rusland: Woud van Białowieża (initieel erkend als natuurerfgoed in 1979, toevoeging deel Wit-Rusland)
Peru: Nationaal park Rio Abiseo (initieel als natuurerfgoed erkend in 1990, nu uitgebreid en erkend als gemengd erfgoed)
Canada / Verenigde Staten: Kluane / Wrangell-St. Elias / Glacier Bay National Park and Preserve (initieel erkend als natuurerfgoed in 1979, toevoeging van Glacier Bay)
Duitsland: Paleizen en parken van Potsdam en Berlijn (initieel als cultureel erfgoed erkend in 1990, uitgebreid met onder meer de site van Slot Sacrow en de Verlosserkerk)
Malta: Megalithische tempels van Malta (initieel als cultureel erfgoed erkend in 1980)
Australië: Nationaal park Kakadu (initieel erkend als gemengd erfgoed in 1981, een eerste maal reeds uitgebreid in 1987, nu nog verder uitgebreid)

Verwijderd van de rode lijst

In 1992 werd een locatie verwijderd van de rode lijst.

Nationaal park Garamba in de Democratische Republiek Congo (op rode lijst van 1984 tot 1992, op 1996 terug op rode lijst en nog niet terug van de lijst)

Toegevoegd aan de rode lijst

In 1992 werden zeven locaties toegevoegd aan de lijst van bedreigd werelderfgoed of rode lijst.

Guinee / Ivoorkust: Natuurreservaat Mount Nimba (nog steeds op rode lijst)
Niger: Natuurreservaten Aïr en Ténéré (nog steeds op rode lijst)
Nationaal Park Plitvicemeren in Kroatië (tot 1997 op de rode lijst)
Natuurreservaat Srebarna, Bulgarije (tot 2003 op de rode lijst)
Angkor, Cambodja (tot 2004 op de rode lijst)
Nationaal park Sangay in Ecuador (tot 2005 op de rode lijst)
Wildpark Manas in India (tot 2011 op de rode lijst)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Convention concerning the protection of the world cultural and natural heritage - World Heritage Committee - Sixteenth Session - Report. Gearchiveerd op 26 maart 2023.

[1] (en) Convention concerning the protection of the world cultural and natural heritage - World Heritage Committee - Sixteenth Session - Report. Gearchiveerd op 26 maart 2023.

[1]