TSV 1860 München

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf 1860 München)
TSV 1860 München
TSV 1860 München
TSV 1860 München
Naam Turn- und Sportverein München von 1860 e. V.
Bijnaam Die Löwen (De Leeuwen)
Opgericht 17 mei 1860
Plaats Vlag van Duitsland München
Stadion Grünwalder Stadion
Capaciteit 15.000
Aantal leden 25.354 23-05-2023
Voorzitter Vlag van Duitsland Robert Reisinger
Algemeen directeur Vlag van Duitsland Marc-Nicolai Pfeifer
Trainer Vlag van Duitsland Argirios Giannikis
(Hoofd)sponsor Die Bayerische
Competitie 3. Liga
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2022/23
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Turn- und Sportverein München von 1860 e. V., kortweg TSV 1860 München of 1860 München, vaak ook Münchner Löwen, 1860, Sechzig of Sechzger genoemd, is een Duitse sportclub uit München. Van de sporten is de voetbalsectie het grootst en bekendst. TSV speelde 20 seizoenen in de Bundesliga, waarvan de laatste keer in 2004 was. De club was er zelfs verantwoordelijk voor dat stadsrivaal Bayern niet mocht deelnemen in het eerste seizoen. Buiten de seizoenen 1982 tot 1991 en 1992/93 speelde de club altijd in de twee hoogste reeksen. Door financiële problemen moest de club in 2017 voor het eerst in de geschiedenis van start gaan in de vierde hoogste klasse. Mede hierdoor speelt het vanaf het seizoen 2017/18 niet meer in de Allianz Arena, maar in het Grünwalder Stadion, het op twee na grootste stadion in München.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Zuid-Duitse Bond[bewerken | brontekst bewerken]

De club werd op 15 augustus 1848 als Münchner Turnverein voor het eerst opgericht, maar werd snel verboden wegens republikeinse activiteiten. Op 17 mei 1860 werd de sportclub opnieuw opgericht. In 1889 werd de naam veranderd in Turnverein München von 1860. Op 25 april 1899 werd een voetbalafdeling opgericht. Het team speelde aanvankelijk enkel onderling wedstrijden. De eerste wedstrijd tegen een andere club volgde pas op 27 juli 1902 tegen 1. Münchner FC 1896 en werd verloren met 2:4. De club sloot zich aan bij de Zuid-Duitse voetbalbond en ging in de Beierse competitie spelen. De club eindigde telkens in de lagere middenmoot. In 1911 verschijnt de leeuw op het wapen van de club. In 1912/13 werd de club laatste en degradeerde. Het volgend seizoen in de A-klasse werd de club kampioen en via de eindronde kon de club winnen van MTV Fürth en promoveerde.

Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was er in 1914/15 geen competitie, maar het volgende seizoen wel. De club bereikte de finale om de Ostkreistitel en verloor ze met 4:0 van 1. FC Nürnberg. Na de oorlog werd de voetbalafdeling zelfstandig als SV 1860 München. In 1921 werd de club werd samen met FC Bayern München eerste en won de beslissende wedstrijd om de groepswinst, maar verloor dan de halve finale van FC Wacker München. Het volgend seizoen werd de club nog tweede, maar daarna werd de concurrentie groter doordat de reeksen samen gevoegd werden. De club eindigde enkele seizoenen in de middenmoot tot de club in 1926/27 gedeeld tweede werd. Hierdoor mocht de club naar de Zuid-Duitse eindronde voor vicekampioenen en werd daar groepswinnaar. De club maakte nog kans op de nationale eindronde door te spelen tegen de nummer drie uit de kampioenengroep, FSV Frankfurt. SV won met 2:0 en trad voor het eerst op nationaal niveau in de schijnwerpers. De club versloeg eerst FC Schalke 04, dat ook voor het eerst succes boekte door aan de eindronde deel te nemen. Na nog een overwinning op VfB Leipzig verloor de club in de halve finale van 1. FC Nürnberg.

Na dit seizoen werd de Beierse competitie weer opgesplitst. Bayern werd kampioen, maar door een tweede plaats speelde de club wel de eindronde, waar ze derde werden in hun groep. De volgende jaren eindigde de club telkens op een tweede of derde plaats en kon het in de eindronde niet waarmaken, behalve in 1930/31 toen de club groepswinnaar werd en na FC Phönix 04 Ludwigshafen verslagen te hebben zich opnieuw voor de nationale eindronde plaatste. Nadat Meidericher SpV, Tennis Borussia Berlin en Holstein Kiel opzij gezet werden plaatste de club zich voor de finale om de titel tegen Hertha BSC. De Zuid-Duitse clubs waren over het algemeen de sterkste, de meeste titels van de afgelopen jaren gingen naar Zuid-Duitsland, maar ook Hertha was in topvorm en speelde al zijn zesde finale op rij, al had de club enkel in 1930 aan het langste eind getrokken. Aan de rust leidde SV nog met 1:2, maar in de tweede helft scoorde Hertha nog twee keer waardoor de titel aan de neus van SV voorbij ging. Het volgende seizoen kon de club geen potten breken in de eindronde, maar wel in 1932/33. SV werd groepswinnaar, terwijl rivaal Bayern die in de competitie voor de club eindigde slechts vierde eindigde. In de wedstrijd om de Zuid-Duitse titel verloor SV van FSV Frankfurt, maar mocht wel aantreden in de nationale eindronde. Na overwinningen op VfL Benrath en Beuthener SuSV 09 werd de club door FC Schalke 04 verslagen.

Gauliga[bewerken | brontekst bewerken]

In 1933 kwam de NSDAP aan de macht in Duitsland. De competitie werd hierdoor volledig geherstructureerd en de overkoepelende voetbalbonden werden ontbonden. De vele competities werden vervangen door zestien nieuwe Gauliga's. Voor de clubs in Beieren was de verandering niet zo groot als in sommige andere gebieden. De Noord- en Zuid-Beierse competities werden opnieuw samen gevoegd tot de Gauliga Bayern. In tegenstelling tot de als jodenclub genoemde rivaal Bayern had TSV 1860 reeds voor de machtsovername een sterke sympathie voor het nationaalsocialisme. In het eerste seizoen van de Gauliga werd de club vicekampioen achter 1. FC Nürnberg. Op 13 maart 1934 fuseerde club met TV 1860 en nam zo de huidige naam aan. Na drie kwakkelseizoenen werd de club opnieuw vicekampioen achter Nürnberg en in 1938/39 achter 1. FC Schweinfurt 05. Na nog een zevende plaats werd de club in 1940/41 eindelijk kampioen. De nationale eindronde werd nu in groepsfase gespeeld. Sinds de Anschluss van Oostenrijk in 1938 mocht de Oostenrijkse kampioen ook deelnemen aan de eindronde. SK Rapid Wien werd groepswinnaar voor TSV, Stuttgarter Kickers en VfL Neckarau, Rapid zou zelfs landskampioen worden. In 1942 won de club de Tschammerpokal, voorloper van de DFB-Pokal. Na nog een derde plaats werd de Gauliga om oorlogsredenen opgesplitst in twee reeksen, de vertrouwde noord- en zuidreeks, TSV werd overtuigend kampioen. Ook de eindronde werd om oorlogsredenen geherstructureerd en werd nu in knock-outfase gespeeld. Na overwinningen op VfB Stuttgart en Kickers Offenbach strooide opnieuw een Oostenrijkse club roet in het eten, deze keer First Vienna FC die in de kwartfinale met 2:0 won. Het volgende seizoen werd de club derde. Het laatste seizoen voor het einde van de Tweede Wereldoorlog werd niet beëindigd, al had de club enkele wedstrijden voor het einde een onoverbrugbare achterstand op Bayern.

Oberliga[bewerken | brontekst bewerken]

Na de oorlog werd de Gauliga ontbonden en kwam de Oberliga in de plaats. TSV ging in de Oberliga Süd spelen. In 1947/48 werd de club vicekampioen achter Nürnberg en mocht naar de eerste naoorlogse eindronde, waar ze meteen met 5:1 verloren van 1. FC Kaiserslautern. Hierna ging het langzaam bergaf tot degradatie volgde in 1952/53. Na twee seizoenen keerde de club terug maar kon het behoud niet verzekeren. Na een nieuwe promotie in 1957 werd de club wel weer een vaste waarde in de Oberliga. In 1959/60 werd de club vierde, met één punt voorsprong op rivaal Bayern. Na twee plaatsen in de betere middenmoot werd de club kampioen in 1962/63. In de eindronde werd de club ingedeeld in een groep met Borussia Dortmund, Borussia VfB Neunkirchen en Hamburger SV en werd tweede in de groep.

Na dit seizoen werd de Bundesliga ingevoerd als nieuwe hoogste klasse voor het hele land. Uit de Oberliga Süd mochten vijf clubs aantreden, maar de DFB wilde slechts één club per stad waardoor Bayern, dat derde geworden was in de competitie, geen startticket kreeg voor de Bundesliga, Bayern was in deze tijd wel een gewone subtopper en groeide pas later uit tot de Rekordmeister die het nu is.

Bundesliga en 2. Bundesliga[bewerken | brontekst bewerken]

In het eerste seizoen werd de club zevende en won de DFB-Pokal tegen Eintracht Frankfurt. Hierdoor mocht de club voor het eerst Europa in en schakelde ronkende namen als AC Torino en FC Porto uit alvorens in de finale te sneuvelen tegen West Ham United. In het Wembley Stadium daagden toen bijna 98.000 toeschouwers op. Het volgend seizoen eindigde de club als vierde. Seizoen 1965/66 werd een succesverhaal. In de Jaarbeursstedenbeker werd Göztepe Izmir met 9:1 verslagen, maar in de kwartfinale botste de club opnieuw op een Londense club, nu Chelsea FC. In de competitie stond de club van de 8ste tot 22ste speeldag aan de leiding, maar werd dan door Borussia Dortmund en later promovendus Bayern München voorbijgestoken. Op de voorlaatste speeldag kon TSV na een overwinning op Dortmund opnieuw de leiding overnemen en een gelijkspel op de laatste speeldag tegen HSV volstond om de eerste en tot dusver enige landstitel te pakken. In de Europacup I trof de club al in de tweede ronde Real Madrid en werd vroegtijdig uitgeschakeld. In de competitie werden ze wel nog vicekampioen achter Eintracht Braunschweig. Hierna ging het bergaf met de club. In de competitie werd de club twaalfde en in de Jaarbeursstedenbeker kreeg de club een pak slaag van Liverpool FC (8:0). Twee seizoenen later volgde een degradatie naar de Regionalliga.

Na een vierde plaats eindigde de club drie keer op rij derde. Op 15 augustus 1973 werd een toeschouwersrecord opgemeten in het Olympiastadion bij een wedstrijd tegen FC Augsburg. Nadat 1860 in de derde minuut al scoorde stormden fans die nog buiten het stadion waren het stadion binnen. 136 mensen werden hierbij verwond. Het geschatte aantal toeschouwers loopt van 80.000 tot 90.000 en zelfs 100.000, een record voor het stadion en ook een wereldrecord voor een wedstrijd in de tweede klasse. In 1974 plaatste de club zich moeiteloos voor de nieuwe 2. Bundesliga. In 1976/77 werd de club vicekampioen in de groep Zuid achter VfB Stuttgart en speelde tegen DSC Arminia Bielefeld voor het derde ticket naar de Bundesliga. Arminia won met 4:0 en stond met één been in de Bundesliga, maar in de terugwedstrijd deed 1860 hetzelfde waardoor er een derde, beslissende wedstrijd kwam die 1860 met 2:0 won. Echter kon de club slechts één seizoen standhouden in de Bundesliga, maar werd het jaar erop meteen kampioen en keerde terug. Na een zestiende plaats degradeerde de club opnieuw in 1980/81.

Magere jaren[bewerken | brontekst bewerken]

Het volgende seizoen werd de club vierde en miste de promotie op één punt. Echter verzeilde de club in financiële problemen en de DFB trok de licentie van de club in. Sterspeler Rudi Völler verliet de club voor Werder Bremen en TSV moest in de Bayernliga gaan spelen. Veertien spelers verlieten de club wat zijn sporen naliet. De club werd slechts zesde. In 1984 werd de club wel kampioen, maar kon in de eindronde om promotie maar een van de zes wedstrijden winnen. Het jaar erna werd de club slechts elfde en had maar enkele punten over op de degradatieplaatsen. Tot 1990 eindigde de club dan steevast in de top vijf en in 1991 werd een nieuwe titel behaald en deze keer kon de club via de eindronde wel promoveren. Door de instroom van de Oost-Duitse teams in de West-Duitse competities was de concurrentie zwaar in seizoen 1991/92 en de club haalde het niet. Deze keer kon TSV wel na één seizoen terugkeren en het jaar erop zelfs furore maakte door een tweede keer op rij te promoveren en terug te keren naar de Bundesliga. Het was de eerste club uit Beieren die erin slaagde om meteen na promotie naar de 2. Bundesliga ook door te stoten naar de Bundesliga.

Terugkeer naar de Bundesliga[bewerken | brontekst bewerken]

Door de promotie kon de club niet meer in het geliefde Grünwalder Stadion spelen omdat de club dit niet meer wilde renoveren. Hierdoor werden thuiswedstrijden gespeeld in het door de fans niet geliefde Olympiastadion. De volgende jaren eindigde de club wisselend in de betere en minder goede middenmoot en stelde sterspelers als Martin Max en Thomas Häßler op. Na een zevende plaats in 1996/97 kon de club nog eens Europa in, maar raakte in de UEFA Cup niet verder dan een tweede ronde. In 1999/00 werd de club zowaar zelfs vierde en won beide stadsderby's tegen Bayern. In de derde voorronde van de Champions League verloor de club van Leeds United en werd opgevist voor de UEFA Cup, waar ze de derde ronde bereikten. De volgende jaren eindigde de club in de middenmoot tot een degradatie volgde in 2003/04.

Terug in de 2. Bundesliga[bewerken | brontekst bewerken]

Allianz Arena met blauwe verlichting

In het eerste seizoen werd de club nog vierde. Seizoen 2005/06 begon goed en stond in de heenronde op een bepaald moment zelfs aan de leiding. Toen de club in de terugronde meteen gelijkspeelde tegen laatste plaats LR Ahlen werd trainer Reiner Maurer ontslagen. In 2005 nam de club samen met Bayern München intrek in de nieuwe Allianz Arena. Dit stadion is ook gebruikt voor het WK voetbal in 2006. Tijdens thuiswedstrijden van Bayern wordt het stadion rood verlicht en bij TSV blauw. Het nieuwe stadion was niet goedkoop en de club verzeilde in financiële problemen. Grote broer Bayern kwam echter te hulp en kocht aandelen in het stadion over van de club voor 11 miljoen euro en liet ook de optie open om deze terug te laten kopen. De club verzeilde dat seizoen nog in degradatiegevaar en kon pas op de voorlaatste speeldag het behoud verzekeren en eindigde uiteindelijk dertiende.

De jeugdwerking van de club deed het daarentegen een stuk beter en de U-17 ploeg werd zelfs landskampioen. Het volgende seizoen werd de club achtste en voer ook op financieel vlak weer in rustig water. In 2007/08 speelde TSV een goede heenronde, maar zakte dan weg en kon pas op de voorlaatste speeldag het behoud verzekeren tegen VfL Osnabrück, in de terugronde was de club zelfs laatste geworden. Seizoen 2009/10 begon slecht voor de club en een degradatie wenkte, maar door een goede terugronde werd de club nog achtste.

Financiële problemen staken weer de kop op en enkele dure spelers werden verkocht. In april 2011 kocht de Jordaanse zakenman Hasan Ismaik zich in de club in. Zijn bedrijf HAM International Limited kocht 60 procent van de aandelen. Omdat in het Duitse profvoetbal de 50+1 Regel geldt (club mag niet voor meer dan 50% in buitenlandse handen vallen), kreeg Ismaik wel maar voor 49 procent stemrecht. In seizoen 2011/12 had de club voor het eerst sinds degradatie uit de Bundesliga een hoger gemiddeld aantal toeschouwers dan het jaar ervoor. De club werd zesde dat jaar en door de promotie van SpVgg Greuther Fürth werd TSV de club die al het langst onafgebroken in de huidige 2. Bundesliga speelt. In 2015 was degradatie nabij door een zestiende plaats en moest de club het behoud verzekeren via de eindronde. Voor 60.000 toeschouwers kon de club thuis Holstein Kiel verslaan en het behoud verzekeren.

In het seizoen 2016/17 degradeerde de club alsnog, maar kreeg geen licentie voor de 3. Bundesliga en was daardoor gedwongen om in de amateurs te gaan spelen. Reden was dat geldschieter Ismaik de benodigde 10 miljoen voor de licentie niet op tafel kon leggen.[1]

In 2017 was door financiële problemen en degradatie naar de amateurliga het leasingcontract tussen 1860 München en de Allianz Arena met onmiddellijke ingang stopgezet. Hierdoor werd stadsrivaal Bayern München de enige eigenaar van het stadion en keerde 1860 München terug naar het Grünwalder Stadion voor heropbouw.[2] Na één seizoen promoveerde de club naar de 3. Liga.[3]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

1966
1942, 1964
1941, 1943 (Zuid)
1996
  • Regionalliga Bayern
2018
  • Bayerischer Toto-Pokal
2020

Eindklasseringen vanaf 1964 (grafisch)[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1964 7e
    Bundesliga
  • 1965 4e
    Bundesliga
  • 1966 1e
    Bundesliga
  • 1967 2e
    Bundesliga
  • 1968 12e
    Bundesliga
  • 1969 10e
    Bundesliga
  • 1970 17e
    Bundesliga
  • 1971 4e
    Regionalliga
  • 1972 3e
    Regionalliga
  • 1973 3e
    Regionalliga
  • 1974 3e
    Regionalliga
  • 1975 5e
    2. Bundesliga
  • 1976 4e
    2. Bundesliga
  • 1977 2e
    2. Bundesliga
  • 1978 16e
    Bundesliga
  • 1979 1e
    2. Bundesliga
  • 1980 13e
    Bundesliga
  • 1981 16e
    Bundesliga
  • 1982 4e
    2. Bundesliga
  • 1983 6e
    Oberliga
  • 1984 1e
    Oberliga
  • 1985 11e
    Oberliga
  • 1986 2e
    Oberliga
  • 1987 3e
    Oberliga
  • 1988 3e
    Oberliga
  • 1989 5e
    Oberliga
  • 1990 2e
    Oberliga
  • 1991 1e
    Oberliga
  • 1992 10e
    2. Bundesliga
  • 1993 1e
    Oberliga
  • 1994 3e
    2. Bundesliga
  • 1995 14e
    Bundesliga
  • 1996 8e
    Bundesliga
  • 1997 7e
    Bundesliga
  • 1998 13e
    Bundesliga
  • 1999 9e
    Bundesliga
  • 2000 4e
    Bundesliga
  • 2001 11e
    Bundesliga
  • 2002 8e
    Bundesliga
  • 2003 10e
    Bundesliga
  • 2004 17e
    Bundesliga
  • 2005 5e
    2. Bundesliga
  • 2006 8e
    2. Bundesliga
  • 2007 8e
    2. Bundesliga
  • 2008 11e
    2. Bundesliga
  • 2009 13e
    2. Bundesliga
  • 2010 8e
    2. Bundesliga
  • 2011 9e
    2. Bundesliga
  • 2012 6e
    2. Bundesliga
  • 2013 6e
    2. Bundesliga
  • 2014 7e
    2. Bundesliga
  • 2015 16e
    2. Bundesliga
  • 2016 15e
    2. Bundesliga
  • 2017 16e
    2. Bundesliga
  • 2018 1e
    Regionalliga
  • 2019 12e
    3. Liga
  • 2020 8e
    3. Liga
  • 2021 4e
    3. Liga
  • 2022 4e
    3. Liga
  • 2023 8e
    3. Liga
  • Niveau 1
  • Niveau 2
  • Niveau 3
  • Niveau 4
Legenda niveautijdlijn
Liga Seizoen 1963/64 t/m 1973/74 Seizoen 1974/75 t/m 1993/94 Seizoen 1994/95 t/m 2007/08 Seizoen 2008/09 tot heden Opmerking
Bundesliga Niveau I Niveau I Niveau I Niveau I
2. Bundesliga -- Niveau II Niveau II Niveau II
3. Liga -- -- -- Niveau III
Regionalliga Niveau II -- Niveau III Niveau IV
Oberliga -- Niveau III * Niveau IV Niveau V * vanaf 1978/79

Eindklasseringen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1996–1997 7 18 Bundesliga 34 13 10 11 56–56 49 38.794
1997–1998 13 18 Bundesliga 34 11 8 15 43–54 41 31.541
1998–1999 9 18 Bundesliga 34 11 8 15 49–56 41 31.194
1999–2000 4 18 Bundesliga 34 14 11 9 55–48 53 32.653
2000–2001 11 18 Bundesliga 34 12 8 14 43–55 44 26.971
2001–2002 9 18 Bundesliga 34 15 5 14 59–59 50 24.953
2002–2003 10 18 Bundesliga 34 12 9 13 44–52 45 25.724
2003–2004 17 18 Bundesliga 34 8 8 18 32–55 32 28.200
2004–2005 4 18 2. Bundesliga 34 15 12 7 52–39 57 19.588
2005–2006 13 18 2. Bundesliga 34 11 9 14 41–44 42 41.932
2006–2007 8 18 2. Bundesliga 34 14 6 14 47–49 48 35.965
2007–2008 11 18 2. Bundesliga 34 9 14 11 42–45 41 35.071
2008–2009 12 18 2. Bundesliga 34 9 12 13 44–46 39 28.112
2009–2010 8 18 2. Bundesliga 34 14 6 14 43–45 48 21.632
2010–2011 9 18 2. Bundesliga 34 14 10 10 50–36 52 19.762
2011–2012 6 18 2. Bundesliga 34 17 6 11 62–46 57 22.898
2012–2013 6 18 2. Bundesliga 34 12 13 9 39–31 49 22.682
2013–2014 7 18 2. Bundesliga 34 13 9 12 38–41 48 19.312
2014–2015 16 18 2. Bundesliga 34 9 9 16 41–51 36 21.918
2015–2016 15 18 2. Bundesliga 34 8 10 16 32–46 34 23.359
2016–2017 16 18 2. Bundesliga 34 10 6 18 37–47 36 25.900
2017–2018 1 19 Regionalliga Bayern 36 26 5 5 87–27 83 11.778
2018–2019 12 20 3. Liga 38 12 11 15 48–52 47 14.953
2019–2020 8 20 3. Liga 38 16 10 12 63–54 58 10.211
2020–2021 4 20 3. Liga 38 18 12 8 69–35 66 --
2021–2022 4 20 3. Liga 38 17 10 9 67–50 61
2022–2023 8 20 3. Liga 38 16 9 13 61–52 57

In Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Europese wedstrijden van TSV 1860 München voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

TSV 1860 München speelt sinds 1964 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

2000/01
1966/67
1964/65
1997/98, 2000/01
1996, 2001, 2002
1965/66, 1967/68, 1968/69, 1969/70

Spelers records[bewerken | brontekst bewerken]

Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr. Land Naam Positie Periode Aantal
1. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Harald Cerny Middenvelder 1996-2007 307
2. Vlag van Servië Servië Petar Radenković Doelman 1962-1970 298
3. Vlag van Duitsland Duitsland Hans Reich Verdediger 1960-1969 / 1974-1976 282
4. Vlag van Duitsland Duitsland Manfred Wagner Verdediger 1958-1971 272
5. Vlag van Duitsland Duitsland Benjamin Lauth Aanvaller 2001-2001 / 2008-2014 271
Top-5 doelpuntenmakers
Nr. Land Naam Periode Aantal
1. Vlag van Duitsland Duitsland Rudolf Brunnenmeier 1960-1968 140
2. Vlag van Duitsland Duitsland Benjamin Lauth 2001-2001 / 2008-2014 93
3. Vlag van Duitsland Duitsland Bernhard Winkler 1993-2002 92
4. Vlag van Duitsland Duitsland Sascha Mölders 2016-2021 82
5. Vlag van Duitsland Duitsland Hans Küppers 1961-1968 73

Stand: 08-08-2022

Bekende (oud-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de lijst van spelers van TSV 1860 München voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.

Trainer-coaches[bewerken | brontekst bewerken]

In onderstaande tabel is de trainershistorie weergegeven.[4]

Van Tot Naam Duels W G V
09.11.2019 heden Vlag van Duitsland Michael Köllner 116 60 29 27
06.11.2019 11.11.2019 Vlag van Duitsland Oliver Beer 1 1 0 0
01.07.2017 05.11.2019 Vlag van Duitsland Daniel Bierofka 105 55 19 31
03.01.2017 31.05.2017 Vlag van Portugal Vítor Pereira 20 6 3 11
16.12.2016 02.01.2017 Vlag van Rusland Denis Bushuev (interim) 1 0 1 0
22.11.2016 15.12.2016 Vlag van Duitsland Daniel Bierofka 3 1 0 2
01.07.2016 21.11.2016 Vlag van Duitsland Kosta Runjaic 15 5 3 7
10.05.2016 30.06.2016 Vlag van Rusland Denis Bushuev (interim) 1 0 0 1
19.04.2016 09.05.2016 Vlag van Duitsland Daniel Bierofka 3 3 0 0
06.10.2015 18.04.2016 Vlag van Duitsland Benno Möhlmann 21 6 4 11
18.02.2015 05.10.2015 Vlag van Duitsland Torsten Fröhling 26 7 10 9
24.09.2014 17.02.2015 Vlag van Duitsland Markus von Ahlen 15 3 3 9
20.06.2014 23.09.2014 Vlag van Nederland Ricardo Moniz 8 2 3 3
07.04.2014 19.06.2014 Vlag van Duitsland Markus von Ahlen 5 3 1 1
07.09.2013 06.04.2014 Vlag van Duitsland Friedhelm Funkel 24 7 8 9
18.11.2012 30.08.2013 Vlag van Duitsland Alexander Schmidt 28 11 8 9
01.07.2010 17.11.2012 Vlag van Duitsland Reiner Maurer 88 40 21 27
13.05.2009 30.06.2010 Vlag van Duitsland Ewald Lienen
24.02.2009 12.05.2009 Vlag van Duitsland Uwe Wolf
18.03.2007 23.02.2009 Vlag van Duitsland Marco Kurz
24.01.2006 17.03.2007 Vlag van Oostenrijk Walter Schachner
04.12.2004 22.01.2006 Vlag van Duitsland Reiner Maurer
01.07.2004 04.12.2004 Vlag van Duitsland Rudi Bommer
18.04.2004 30.06.2004 Vlag van Nederland Gerald Vanenburg
12.03.2003 17.04.2004 Vlag van Duitsland Falko Götz
19.10.2001 11.03.2003 Vlag van Oostenrijk Peter Pacult
01.07.1992 18.10.2001 Vlag van Duitsland Werner Lorant
01.06.1992 30.06.1992 Vlag van Duitsland Edi Stöhr
21.02.1990 31.05.1992 Vlag van Duitsland Karsten Wettberg
01.07.1988 20.02.1990 Vlag van Duitsland Willi Bierofka
01.11.1987 10.05.1988 Vlag van Duitsland Uwe Klimaschefski
19.04.1987 31.10.1987 Vlag van Duitsland Thomas Zander
01.07.1986 18.04.1987 Vlag van Servië Fahrudin Jusufi
01.06.1986 30.06.1986 Vlag van Duitsland Dieter Kurz
01.02.1985 31.05.1986 Vlag van Tsjechië Václav Halama
01.01.1985 31.01.1985 Vlag van Duitsland Erich Beer
01.10.1984 15.12.1984 Vlag van Roemenië Octavian Popescu
21.09.1983 30.09.1984 Vlag van Duitsland Bernd Patzke
01.01.1983 20.09.1983 Vlag van Duitsland Erich Beer
01.07.1982 31.12.1982 Vlag van Duitsland Bernd Schumm
01.07.1982 31.12.1982 Vlag van Duitsland Kurt Schwarzhuber
15.04.1982 30.06.1982 Vlag van Duitsland Willibert Kremer
01.07.1981 14.04.1982 Vlag van Tsjechië Václav Halama
28.10.1979 30.06.1981 Vlag van Duitsland Carl-Heinz Rühl
21.09.1979 27.10.1979 Vlag van Duitsland Alfred Baumann
26.12.1978 20.09.1979 Vlag van Duitsland Eckhard Krautzun
20.04.1975 23.12.1978 Vlag van Duitsland Heinz Lucas
01.07.1974 19.04.1975 Vlag van Oostenrijk Max Merkel
01.07.1973 30.06.1974 Vlag van Duitsland Rudi Gutendorf
01.09.1972 30.06.1973 Vlag van Roemenië Elek Schwartz
01.07.1970 31.08.1972 Vlag van Duitsland Hans Tilkowski
13.11.1969 30.06.1970 Vlag van Oostenrijk Franz Binder
01.07.1969 12.11.1969 Vlag van Duitsland Fritz Langner
01.11.1968 30.06.1969 Vlag van Duitsland Hans Pilz
01.07.1967 31.10.1968 Vlag van Duitsland Albert Sing
15.02.1967 30.06.1967 Vlag van Duitsland Gunther Baumann
17.12.1966 14.02.1967 Vlag van Duitsland Hans-Wolfgang Weber
01.07.1961 10.12.1966 Vlag van Oostenrijk Max Merkel
01.07.1956 30.06.1961 Vlag van Duitsland Hans Hipp
01.07.1953 30.06.1956 Vlag van Duitsland Max Schäfer
01.07.1952 30.06.1953 Vlag van Duitsland Fred Harthaus
01.07.1951 30.06.1952 Vlag van Oostenrijk Josef Molzer
01.07.1947 30.06.1951 Vlag van Duitsland Max Schäfer
01.07.1946 30.06.1947 Vlag van Duitsland Georg Ertl
01.07.1945 30.06.1946 Vlag van Duitsland Ludwig Goldbrunner
01.07.1941 30.06.1945 Vlag van Duitsland Max Schäfer
01.07.1940 30.06.1941 Vlag van Duitsland Franz Schmeifler
01.07.1939 30.06.1940 Vlag van Duitsland Otto Eckhardt
01.07.1938 30.06.1939 Vlag van Duitsland Dietrich Tillmann
01.07.1937 30.06.1938 Vlag van Duitsland Max Schäfer
01.06.1936 30.06.1937 Vlag van Duitsland Josef Braumüller
01.07.1935 31.05.1936 Vlag van Duitsland Rudolf Prokoph
01.07.1934 30.06.1935 Vlag van Duitsland Josef Rechenmacher
01.07.1930 30.06.1934 Vlag van Duitsland Max Breunig
01.01.1930 30.06.1930 Vlag van Duitsland Josef Vogl
01.07.1928 31.12.1929 Vlag van Oostenrijk Richard Kohn
01.07.1925 30.06.1928 Vlag van Duitsland Max Breunig
01.07.1919 30.06.1925 Vlag van Duitsland Josef Braumüller
01.01.1913 30.06.1913 Vlag van Engeland Fred Spiksley

Stand: 21-08-2022

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]