2,3,5,6-tetrachloorfenol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2,3,5,6-tetrachloorfenol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2,3,5,6-tetrachloorfenol
Algemeen
Molecuulformule C6H2Cl4O
IUPAC-naam 2,3,5,6-tetrachloorfenol
Andere namen 2,3,5,6-tetrachloorhydroxybenzeen, 2,3,5,6-TCF
Molmassa 231,89148 g/mol
SMILES
C1(=C(C(=CC(=C1Cl)Cl)Cl)Cl)O[H]
InChI
1/C6H2Cl4O/c7-2-1-3(8)5(10) 6(11)4(2)9/h1,11H
CAS-nummer 935-95-5
PubChem 13636
Wikidata Q2224522
Beschrijving Bruine kristallen met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefToxisch
Gevaar
H-zinnen H301 - H315 - H318 - H335 - H413
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, voeding en voedingsmiddelen.
VN-nummer 2020
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur bruin
Dichtheid (bij 60°C) 1,6 g/cm³
Smeltpunt 115 °C
Kookpunt 288 °C
Vlampunt (open vat) °C
Dampdruk (bij 100°C) 130 Pa
Slecht oplosbaar in water
log(Pow) 3,9
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2,3,5,6-tetrachloorfenol is een organische verbinding met als brutoformule C6H2Cl4O. De stof komt voor als bruine kristallen met een kenmerkende geur. De stof is slecht oplosbaar in water.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting en bij contact met sterk oxiderende stoffen, met vorming van giftige en corrosieve dampen van waterstofchloride. De stof is een zwak zuur en reageert met basen.

Sommige technische producten kunnen zeer giftige onzuiverheden bevatten, waaronder veelvuldig gechloreerde dibenzo-p-dioxines en -furanen.

De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Herhaald of langdurig huidcontact kan een huidontsteking veroorzaken.

2,3,5,6-tetrachloorfenol kan acute effecten hebben op de stofwisseling, waardoor beschadiging van het centraal zenuwstelsel en van verscheidene organen kan optreden.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]