2-amino-2-methylpropaanzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2-amino-2-methylpropaanzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2-amino-2-methylpropaanzuur
Algemeen
Molecuulformule C4H9NO2
IUPAC-naam 2-amino-2-methylpropaanzuur
Andere namen 2-aminoisoboterzuur, 2-methylalanine, α-aminoisoboterzuur, α-methylalanine
Molmassa 103,12 g/mol
SMILES
O=C(O)C(N)(C)C
CAS-nummer 62-57-7
PubChem 6119
Wikidata Q4596860
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
EG-Index-nummer 200-544-0
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,09 g/cm³
Smeltpunt > 300 °C
Goed oplosbaar in water
Evenwichtsconstante(n) pKa1 = 2,36 (carbonzuur)[1]
pKa2 = 10,21 (aminogroep)
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2-amino-2-methylpropaanzuur, ook bekend als 2-aminoisoboterzuur en daarom afgekort tot AIB, is door de twee geminale methylgroepen op het α-koolstofatoom een aminozuur dat niet chiraal is. Hoewel het aminozuur is aangetroffen in alamethicine, een antibioticum uit een schimmel, en sommige antibiotica, is het geen proteïnogeen aminozuur. In peptiden met AIB treedt de vorming van helices makkelijk op en in oligomeren van AIB zijn moleculen met 3 tot 10 windingen beschreven.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

De laboratoriumsynthese van AIB bestaat uit een aantal klassieke organische reacties. Uitgaande van aceton wordt met natriumcyanide het cyanohydrine gemaakt dat met ammoniak in het overeenkomstige cyanoamine wordt omgezet. Hydrolyse van de cyanidegroep leidt dan tot 2-amino-2-methylpropaanzuur.[2][3]