2-ethylhexaanzuur
2-ethylhexaanzuur | |||||
---|---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | |||||
Structuurformule van 2-ethylhexaanzuur
| |||||
Algemeen | |||||
Molecuulformule | C8H16O2 | ||||
IUPAC-naam | 2-ethylhexaanzuur | ||||
Andere namen | 2-ethylcapronzuur, butylethylazijnzuur, iso-octaanzuur | ||||
Molmassa | 144,24 g/mol | ||||
CAS-nummer | 149-57-5 | ||||
EG-nummer | 205-743-6 | ||||
Wikidata | Q209384 | ||||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |||||
H-zinnen | H312 - H318 - H361 | ||||
EUH-zinnen | geen | ||||
P-zinnen | P201 - P202 - P281 - P308+P313 - P405 - P501 | ||||
EG-Index-nummer | 607-230-00-6 | ||||
Fysische eigenschappen | |||||
Aggregatietoestand | vloeibaar | ||||
Kleur | kleurloos | ||||
Dichtheid | 0,9 g/cm³ | ||||
Smeltpunt | −59 °C | ||||
Kookpunt | 228 °C | ||||
Vlampunt | 118 °C | ||||
Zelfontbrandings- temperatuur | 371 °C | ||||
Dampdruk | (bij 20°C) 4 Pa | ||||
Onoplosbaar in | water | ||||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | |||||
|
2-ethylhexaanzuur, soms ook iso-octaanzuur genoemd, is een kleurloze, olieachtige vloeistof met een karakteristieke geur. Het is een isomeer van octaanzuur en heeft als brutoformule C8H16O2.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
2-ethylhexaanzuur wordt voor uiteenlopende toepassingen gebruikt, vaak in de vorm van metaalzouten of organometaalcomplexen:
- Metaalzouten van 2-ethylhexaanzuur, vooral kobalt- en mangaan-2-ethylhexanoaat worden toegevoegd aan verven, inkten, vernissen en lakken om ze sneller te doen drogen
- het tin(II)zout tin(II)-ethylhexanoaat is een katalysator voor de synthese van polymelkzuur[1]
- bismut- en antimoon-2-ethylhexanoaat zijn precursoren voor supergeleidende materialen[2]
- zinkcomplexen met 2-ethylhexaanzuur in houtconserveringsmiddelen[3]
- metaalcomplexen van 2-ethylhexaanzuur worden veel gebruikt als stabilisator in pvc
- esters van 2-ethylhexaanzuur of vergelijkbare vetzuren kunnen gebruikt worden in smeeroliën voor koelinstallaties met 1,1,1,2-tetrafluorethaan.[4]
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Bij proeven op ratten is 2-ethylhexaanzuur teratogeen gebleken.[5] De stof is daarom ingedeeld als mogelijk schadelijk voor het ongeboren kind. De stof kan in het lichaam terechtkomen via de pvc-weekmaker bis(2-ethylhexyl)ftalaat afkomstig uit de verpakking van voedingsmiddelen. In het lichaam wordt die omgezet in 2-ethylhexanol en vervolgens geoxideerd tot 2-ethylhexaanzuur.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|