ATP-toernooi van Estoril 2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Estoril 2018
Officiële naam The Millennium Estoril Open
Editie 2018 (29e editie)
Stad, land EstorilPortugal
Locatie Clube de Ténis do Estoril
Datum 30 april - 6 mei
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld 501.345
Deelnemers 28 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van Portugal João Sousa
Winnaars dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
Vorige: 2017     Volgende: 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Estoril 2018 (met de officiële naam The Millennium Estoril Open) werd gespeeld van 30 april tot en met 6 mei 2018. Er werd gespeeld op de outdoor gravelbanen van Clube de Ténis do Estoril in de Portugese stad Estoril.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1 Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 8 Tweede ronde Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás
2 Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 11 Halve finale Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund 23 Kwartfinale Vlag van Portugal João Sousa
4 Vlag van Luxemburg Gilles Müller 28 Tweede ronde Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe
5 Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 40 Eerste ronde Vlag van Argentinië Federico Delbonis
6 Vlag van Nederland Robin Haase 44 Eerste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
7 Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 45 Eerste ronde Vlag van Chili Nicolás Jarry
8 Vlag van Rusland Daniil Medvedev 48 Eerste ronde Vlag van Portugal João Sousa

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 89.435 250
Runner-up € 47.105 150
Halve finale € 25.515 90
Kwartfinale € 14.535 45
Tweede ronde € 8.565 20
Eerste ronde € 5.075 0

Afmeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het toernooi

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
 Vlag van Portugal João Sousa 6 6
 Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 4 4

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 7 3 3  
PR  Vlag van Spanje Pablo Andújar 62 3        Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 63 6 6  
   Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 7 6          Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 62 6 7  
   Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena 7 6        Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena 7 2 63  
 Vlag van Verenigde Staten Bjorn Fratangelo 61 3        Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena 5 6 7
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 6 3 6      Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 7 2 61  
6  Vlag van Nederland Robin Haase 4 6 3        Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 4 6 64
       Vlag van Portugal João Sousa 6 1 7
    3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund 6 7  
 Vlag van Portugal Gastão Elias 3 1       WC  Vlag van Australië Alex de Minaur 2 5  
WC  Vlag van Australië Alex de Minaur 6 6         3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund 3 6 0
   Vlag van Frankrijk Gilles Simon 3 6 64        Vlag van Portugal João Sousa 6 1 6  
WC  Vlag van Portugal Pedro Sousa 6 4 7     WC  Vlag van Portugal Pedro Sousa 6 61 5
   Vlag van Portugal João Sousa 7 7        Vlag van Portugal João Sousa 4 7 7  
8  Vlag van Rusland Daniil Medvedev 61 5    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
5  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 2 4    
 Vlag van Argentinië Federico Delbonis 6 6        Vlag van Argentinië Federico Delbonis 6 5 2  
Q  Vlag van Portugal João Domingues 3 2     Q  Vlag van Italië Simone Bolelli 3 7 6  
Q  Vlag van Italië Simone Bolelli 6 6       Q  Vlag van Italië Simone Bolelli 5 2  
 Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren 6 65 64        Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 7 6  
 Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 3 7 7      Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 6 7
    4  Vlag van Luxemburg Gilles Müller 4 5  
       Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 6 6  
7  Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 6 67 4       2  Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 2 3  
 Vlag van Chili Nicolás Jarry 3 7 6      Vlag van Chili Nicolás Jarry 6 7  
Q  Vlag van Spanje Ricardo Ojeda Lara 6 7       Q  Vlag van Spanje Ricardo Ojeda Lara 3 66  
WC  Vlag van Portugal Frederico Ferreira Silva 4 5          Vlag van Chili Nicolás Jarry 2 6 1
Q  Vlag van Verenigde Staten Tim Smyczek 2 2         2  Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 6 2 6  
 Vlag van Argentinië Nicolás Kicker 6 6          Vlag van Argentinië Nicolás Kicker 1 5  
    2  Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 6 7    
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 27.170 250
Runners-up € 14.280 150
Halve finale € 7.740 90
Kwartfinale € 4.430 45
Eerste ronde € 2.590 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Australië John Peers
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
6 7  
   Vlag van Argentinië Guillermo Durán
 Vlag van Argentinië Andrés Molteni
2 62     1  Vlag van Australië John Peers
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
4 64  
   Vlag van Frankrijk Jonathan Eysseric
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
6 3 [10]      Vlag van Frankrijk Jonathan Eysseric
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
6 7  
   Vlag van Nederland Sander Arends
 Vlag van Canada Adil Shamasdin
3 6 [6]        Vlag van Frankrijk Jonathan Eysseric
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
5 3  
3  Vlag van Spanje Marc López
 Vlag van Spanje David Marrero
7 4 [3]          Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
7 6  
   Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
65 6 [10]      Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
7 4 [10]
 Vlag van Israël Jonathan Erlich
 Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky
6 2 [9]   WC  Vlag van Portugal Gastão Elias
 Vlag van Portugal Pedro Sousa
62 6 [8]  
WC  Vlag van Portugal Gastão Elias
 Vlag van Portugal Pedro Sousa
2 6 [11]        Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
4 2
 Vlag van Argentinië Leonardo Mayer
 Vlag van Portugal João Sousa
6 7        Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
6 6
   Vlag van Uruguay Ariel Behar
 Vlag van Mexico Miguel Ángel Reyes-Varela
4 64        Vlag van Argentinië Leonardo Mayer
 Vlag van Portugal João Sousa
6 6  
 Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
6 6    Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
2 4  
4  Vlag van Brazilië Marcelo Demoliner
 Vlag van Mexico Santiago González
4 4        Vlag van Argentinië Leonardo Mayer
 Vlag van Portugal João Sousa
2 64
 Vlag van Argentinië Federico Delbonis
 Vlag van Argentinië Nicolás Kicker
4 0        Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
6 7  
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
6 6      Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
6 7
WC  Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Australië Lleyton Hewitt
6 6   WC  Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Australië Lleyton Hewitt
4 64  
2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
4 4  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]