ATP-toernooi van Rosmalen 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rosmalen 2019
Officiële naam Libéma Open
Editie 2019 (30e editie)
Stad, land RosmalenNederland
(formeel: 's-Hertogenbosch)
Locatie Autotron
Datum 10 - 16 juni
Auspiciën ATP
Categorie ATP Tour 250
Prijzengeld 635.750
Deelnemers 28 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Gras, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Rosmalen
Winnaar enkel Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino
Winnaars dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
Vorige: 2018     Volgende: 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Rosmalen 2019 (met de officiële naam Libéma Open 2019) werd gespeeld van 10 tot en met 16 juni 2019 op de grasbanen van Autotron in de Nederlandse plaats Rosmalen. Internationaal stond het toernooi bekend als het toernooi van 's-Hertogenbosch.

Zie Tennistoernooi van Rosmalen 2019 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 6 Tweede ronde Vlag van Chili Nicolás Jarry
2/WC. Vlag van Kroatië Borna Ćorić 15 Halve finale Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino
3. Vlag van Australië Alex de Minaur 25 Kwartfinale Vlag van Australië Jordan Thompson
4. Vlag van Spanje Fernando Verdasco 27 Tweede ronde Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino
5. Vlag van België David Goffin 29 Kwartfinale Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino
6. Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 34 Tweede ronde Vlag van Australië Jordan Thompson
7. Vlag van Chili Christian Garín 37 Kwartfinale Vlag van Kroatië Borna Ćorić
8. Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 39 Halve finale Vlag van Australië Jordan Thompson

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 109.590 250
Runner-up € 59.255 150
Halve finale € 32.730 90
Kwartfinale € 18.590 45
Tweede ronde € 10.695 20
Eerste ronde € 6.405 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
 Vlag van Australië Jordan Thompson 67 3  
 Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 7 6  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 4 6 4  
Q  Vlag van Italië Jannik Sinner 64 3        Vlag van Chili Nicolás Jarry 6 3 6  
 Vlag van Chili Nicolás Jarry 7 6        Vlag van Chili Nicolás Jarry 68 4  
 Vlag van Italië Lorenzo Sonego 7 4 4       8  Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 7 6  
 Vlag van Kazachstan Michail Koekoesjkin 5 6 6      Vlag van Kazachstan Michail Koekoesjkin 4 3
 Vlag van Slovenië Aljaž Bedene 7 65 4     8  Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 6 6  
8  Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 63 7 6       8  Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 5 3
       Vlag van Australië Jordan Thompson 7 6
    3  Vlag van Australië Alex de Minaur 7 6    
LL  Vlag van Italië Thomas Fabbiano 610 5      Vlag van Italië Andreas Seppi 5 3    
 Vlag van Italië Andreas Seppi 7 7       3  Vlag van Australië Alex de Minaur 6 2 3
 Vlag van Australië Jordan Thompson 3 6 6        Vlag van Australië Jordan Thompson 4 6 6  
Q  Vlag van Verenigde Staten Tommy Paul 6 1 4      Vlag van Australië Jordan Thompson 6 6
 Vlag van Portugal João Sousa 2 60     6  Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 3 2  
6  Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 6 7  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
5  Vlag van België David Goffin 6 6  
Q  Vlag van Spanje Alejandro Davidovich Fokina 0 2     5  Vlag van België David Goffin 6 7    
 Vlag van Australië Matthew Ebden 4 5        Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert 3 5    
 Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert 6 7         5  Vlag van België David Goffin 6 5 3  
WC  Vlag van Nederland Thiemo de Bakker 2 1        Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 4 7 6  
 Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 6 6        Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 1 6 6
    4  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6 3 4  
       Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 4 6 7
7  Vlag van Chili Christian Garín 6 6       2/WC  Vlag van Kroatië Borna Ćorić 6 3 64
Q  Vlag van Italië Salvatore Caruso 1 4     7  Vlag van Chili Christian Garín 7 7  
 Vlag van Nederland Robin Haase 5 7 7      Vlag van Nederland Robin Haase 5 5  
 Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 7 62 64       7  Vlag van Chili Christian Garín 7 3 66
WC  Vlag van Oostenrijk Jurij Rodionov 62 4       2/WC  Vlag van Kroatië Borna Ćorić 64 6 7  
 Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 7 6      Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 6 3 3
    2/WC  Vlag van Kroatië Borna Ćorić 4 6 6  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 35.960 250
Runners-up € 18.430 150
Halve finale € 9.990 90
Kwartfinale € 5.720 45
Eerste ronde € 3.340 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
7 6    
 Vlag van Monaco Romain Arneodo
 Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
5 2       1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
7 3 [3]  
WC  Vlag van Nederland Thiemo de Bakker
 Vlag van Nederland David Pel
5 2      Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
5 6 [10]  
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
7 6        Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
7 6  
4  Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
5 7 [10]        Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Spanje David Vega Hernández
65 3  
   Vlag van Nederland Sander Arends
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
7 64 [5]     4  Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
3 6 [8]
WC  Vlag van Australië Lleyton Hewitt
 Vlag van Australië Jordan Thompson
6 64 [8]    Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Spanje David Vega Hernández
6 4 [10]  
   Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Spanje David Vega Hernández
4 7 [10]        Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
6 4 [10]
 Vlag van El Salvador Marcelo Arévalo
 Vlag van Mexico Miguel Ángel Reyes-Varela
3 4        Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
4 6 [4]
   Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
6 6        Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
7 6  
   Vlag van Chili Christian Garín
 Vlag van Chili Nicolás Jarry
5 6 [7]   3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
5 3  
3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
7 3 [10]        Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
3 6 [5]
   Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
6 6        Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
6 4 [10]  
Alt  Vlag van Italië Andreas Seppi
 Vlag van Portugal João Sousa
1 4        Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
6 7
 Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
 Vlag van Slowakije Igor Zelenay
6 5 [7]   2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
4 63  
2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
4 7 [10]  

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De gemeente 's-Hertogenbosch stelde een financiële bijdrage ter beschikking van € 25.000,-.[1][2]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]