A Christmas Carol (1938)
| A Christmas Carol Een kerstlied in proza | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Edwin L. Marin | |||
| Producent | Joseph L. Mankiewicz | |||
| Scenario | Hugo Butler Charles Dickens (roman) | |||
| Hoofdrollen | Reginald Owen Gene Lockhart | |||
| Muziek | Franz Waxman | |||
| Montage | George Boemler | |||
| Cinematografie | Sidney Wagner | |||
| Distributie | Metro-Goldwyn-Mayer | |||
| Première |  16 december 1938 22 januari 1940[1]
| |||
| Genre | Kerst | |||
| Speelduur | 69 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land | Verenigde Staten
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
A Christmas Carol is een kerstfilm uit 1938 onder regie van Edwin L. Marin. Het is gebaseerd op het gelijknamige boek van Charles Dickens. Destijds werd de film in Nederland uitgebracht onder de titel Een kerstlied in proza.[2]
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
De film speelt zich af in Londen tijdens Kerstmis in het midden van de negentiende eeuw. De oude en bittere Ebenezer Scrooge wordt door zijn neef Fred uitgenodigd om te dineren bij hem en zijn verloofde Bess. Scrooge slaat dit aanbod nors af, omdat hij niet in Kerstmis gelooft en liever werkt zodat hij meer geld verdient. Hij heeft dan ook liever dat zijn medewerkers blijven werken op kerstavond, maar hij realiseert dat ze een dag vrij verdienen en laat Bob Cratchit naar huis gaan.
Bob Cratchit denkt voor een klein moment dat Scrooge een klein hart heeft, totdat hij hem ontslaat als hij per ongeluk een sneeuwbal naar zijn hoofd gooit. Bob durft zijn gezin niet te vertellen dat hij geen baan meer heeft en koopt ze veel kerstcadeaus. Hoewel hun zoon Tiny Tim ernstig ziek en kreupel is, beleeft de familie Cratchit een gelukkig kerstfeest. Ondertussen vertrekt Scrooge eenzaam naar zijn enorme landhuis, waar hij wordt bezocht door de geest van Jacob Marley, een voormalige werkpartner.
Marley waarschuwt Scrooge dat hij zijn houding moet veranderen en vertelt hem dat hij bezocht zal worden door drie geesten. Scrooge weet niet wat hem overkomt en gelooft Marley niet, totdat de Geest van Voorbije Kerstmis voor zijn voeten staat. Deze laat hem zijn eenzame jeugd zien. Later krijgt hij een bezoek van de Geest van Huidig Kerstmis, die hem laat zien hoe arme mensen ook gelukkig kunnen zijn door aardig te zijn voor anderen. Om dit standpunt helder te maken, brengt hij hem mee naar het kerstmaal van Fred en van de familie Cratchit. Scrooge krijgt ten slotte een bezoek van de Geest van Toekomstig Kerstmis, die hem mee naar de toekomst brengt. Eenmaal beland in de tijd dat Scrooge al overleden is, ontdekt hij dat niemand rouwt om zijn overlijden. Ook komt hij tot de ontdekking dat Tiny Tim ook is heengegaan.
Scrooge realiseert zich dat hij moet veranderen. Eenmaal terug in zijn slaapkamer, besluit Scrooge een kalkoen en cadeaus te kopen en geeft deze aan de arme mensen. Hij brengt een bezoek aan Fred en biedt hem aan zijn werkpartner te worden. Ten slotte gaat hij naar de familie Cratchit. Hij geeft Bob zijn baan terug en belooft hem een salarisverhoging, zodat Tiny Tim spoedig kan genezen.
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Reginald Owen | Ebenezer Scrooge |
| Gene Lockhart | Bob Cratchit |
| Kathleen Lockhart | Mevrouw Cratchit |
| Terry Kilburn | Tiny Tim |
| Barry MacKay | Fred |
| Lynne Carver | Bess |
| Leo G. Carroll | Geest van Jacob Marley |
| Ann Rutherford | Geest van Voorbije Kerstmis |
| Lionel Braham | Geest van Huidig Kerstmis |
| D'Arcy Corrigan | Geest van Toekomstig Kerstmis |
| Ronald Sinclair | Jonge Scrooge |
Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]
In eerste instantie zou acteur Lionel Barrymore de rol van Scrooge spelen. Hij sprak ook de stem in voor de radioversie. Toen de film al voor het grote gedeelte opgenomen was, brak hij zijn heup en moest hij zich terugtrekken. Er stonden nog maar zes weken aan opnamen op het schema, maar er werd besloten dat de film opnieuw gemaakt moest worden.[3] Barrymore mocht zelf een vervanger aanwijzen en koos voor Owen. Om het resultaat van de film zonder hem niet te beïnvloeden, besloot hij voor een lange periode niet mee te werken aan de radioversie.[4]
De film werd een groot succes. De filmstudio verkocht 375 kopieën, zodat het in zo veel mogelijk bioscopen vertoond kon worden. Er wordt gedacht dat het personage van Dagobert Duck is geïnspireerd op Scrooge, zoals hij in deze film is afgebeeld.
Bronnen, noten en/of referenties
|