Abdulwahid van Bommel
| Abdulwahid van Bommel | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 16 april 1944 Amsterdam | |||
| Nationaliteit |  Nederlands
| |||
| Religie | Islam | |||
| Beroep | Imam | |||
| Website | http://www.abdulwahid.nl/ | |||
| ||||
Abdulwahid van Bommel, oorspronkelijke naam Wouter van Bommel (Amsterdam, 16 april 1944), is buitengewoon hoogleraar Islamitische geestelijke verzorging en docent geestelijke verzorging in zorginstellingen aan de Islamitische Universiteit Rotterdam.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Van Bommel was de zoon van een katholieke vader en een hervormde moeder. Na zijn bekering tot de Islam nam hij de naam Abdulwahid aan. Van Bommel was geestelijke verzorger voor moslims bij het Medisch Centrum Haaglanden, tot 1992 imam van het Moslim Informatie Centrum in Den Haag en directeur van de Nederlandse Moslim Omroep.[1]
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Yunus Emre: laten we liefhebben en onszelf geliefd maken (vertaling van Turkse mystieke poëzie) (1991)
- Islam en Ethiek in de gezondheidszorg (1993)
- Islam, liefde en seksualiteit (2003)
- Wankele Waarden (2003)
- Islam en de rechten van vrouwen (2005)
- Valt er nog wat te lachen met die moslims (2007)
- Vertaling van de Masnawî van Rumi (2011)
- Konya Criteria: de zeven adviezen van Rumi; Evliya Çelebi, wereldreiziger, verhalenverteller en wereldburger
- Herleving van het ethisch zakendoen in de 21e eeuw.
- Adviezen aan jongeren, vertaling van O mijn zoon Ayyuhal Walad van Al-Ghazalî (2012)[2]
- De Koran: Uitleg voor kinderen (2017)
- De Koran: Uitleg voor kinderen 2 (2020)
| Bronnen, noten en/of referenties |