Abu Dhabi Golfkampioenschap 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Abu Dhabi Golfkampioenschap
Officiële naam Abu Dhabi Golf Championship
Jaar 2006
Plaats Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Abu Dhabi
Golfbaan Abu Dhabi Golf Club
Par 72
Lengte 6900 m
Tour(s) Europese PGA Tour
Datum 19-22 januari
Prijzengeld $ 2.500.000
Winnaar Vlag van Verenigde Staten Chris DiMarco
    Volgende: 2007
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Abu Dhabi Golf Championship is een golftoernooi dat sinds 2006 deel uitmaakt van de Europese PGA Tour. Het toernooi vond plaats van 19 januari tot en met 22 januari op de Abu Dhabi Golf Club in Abu Dhabi in de Verenigde Arabische Emiraten.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De baan heeft een par van 72.

Na de eerste dag van het allereerste kampioenschap in Abu Dhabi ooit ging rookie Keith Horne verrassend aan de leiding. Op de eerste vier holes speelde de Zuid-Afrikaan nog op par, maar daarna volgde de ene birdie na de andere. Met een ronde van 66 slagen (6 onder par) stond hij twee slagen voor op Vijay Singh, Ricardo González en Thongchai Jaidee. Maarten Lafeber deed 71 slagen over de eerste dag, terwijl Robert-Jan Derksen het een stuk minder deed met 77 slagen.

Hornes landgenoot Charl Schwartzel had eveneens 66 slagen nodig op de tweede dag, en greep daarmee de leiding in het klassement. Ondanks dat hij een bogey maakte, liep hij toch 6 onder par voor de ronde, dankzij een eagle en vijf birdies. Slechts op 1 slag achterstand volgden Søren Hansen en Ricardo González. Leider na dag 1, Keith Horne zakte weg naar een plaats buiten de top 15. Maarten Lafeber kwam met een ronde van 70 slagen op een totaal van 141, wat ruim genoeg was om het finaleweekend te bereiken. Robert-Jan Derksen deed het met 69 slagen beter dan Lafeber, maar dankzij een slechte eerste dag kwam hij 2 slagen tekort voor de cut.

Uit het niets schoof op de derde dag de Zweed Henrik Stenson naar voren. Middels een baanrecord van 62 slagen schoof hij zelfs op naar de eerste plaats. Hij profiteerde van het kalme weer, maar daarmee was hij niet de enige. Vijf golfers kwamen onder de 66 slagen, het baanrecord dat Keith Horne twee dagen eerder had gevestigd. Chris DiMarco had 63 slagen nodig en klom daarmee naar een verdienstelijke tweede plaats op de ranglijst. Maarten Lafeber kon niet aan de hoge scores tippen en kwam na een ronde van 72 slagen uit op een 36e plaats in het tussenklassement.

Stenson liep in de laatste ronde opnieuw een ronde van 69 slagen, wat hij ook in de eerste twee rondes deed en zag daarmee Chris DiMarco (die 67 slagen nodig had) langs zich heen komen en de titel wegkapen. Voor DiMarco was het de eerste toernooizege in vier jaar tijd. Maarten Lafeber had op de slotdag 77 slagen nodig en zakte naar de 66e plaats in het klassement. Op de 13e hole had hij negen slagen nodig op de par-4 baan. Zijn score van 77 was daarmee de hoogste van de dag.

Top-10[bewerken | brontekst bewerken]

Nr Speler R1 R2 R3 R4 Totaal
1
Vlag van Verenigde Staten Chris DiMarco 71 67 63 67 268 -20
2
Vlag van Zweden Henrik Stenson 69 69 62 69 269 -19
3
Vlag van Spanje Sergio Garcia 70 69 65 66 270 -18
4
Vlag van Argentinië Ricardo González 68 68 67 68 271 -17
5
Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez 70 68 64 71 273 -15
T6
Vlag van Schotland Colin Montgomerie 72 68 65 70 275 -13
T6
Vlag van India Jyoti Randhawa 71 70 69 65 275 -13
T8
Vlag van Zuid-Afrika Charl Schwartzel 69 66 68 74 277 -11
T8
Vlag van Fiji Vijay Singh 68 70 69 70 277 -11
T10 Vlag van Engeland David Lynn 69 69 70 70 278 -10
T10 Vlag van Engeland Ian Poulter 72 69 68 69 278 -10
Baanrecord