Adelgunde van Bragança
Adelgunde van Bragança, hertogin van Guimarǎes (Bronnbach, 10 november 1858 - Gunten (kanton Bern), 15 april 1946) was een Portugese prinses. Zij was van 1920 tot 1928 regentes voor de minderjarige Portugese troonpretendent.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Adelgunde was een dochter van de afgezette koning Michael I van Portugal en Adelheid van Löwenstein-Wertheim-Rosenberg. In 1876 trouwde zij met Hendrik van Bourbon-Parma (1851-1905), zoon van Karel III van Parma en Louisa Maria van Bourbon. Het paar had geen kinderen.[1]
Van 1920 tot 1928 was Adelgunde regentes-in-absentia voor haar minderjarige neef, de Portugese troonpretendent Duarte Nuno, hertog van Bragança. Bij het begin van haar regentschap kreeg ze de titel hertogin van Guimarães. In 1921 publiceerde ze een manifest over het herstel van de monarchie in Portugal door het huis Bragança. Ook sloot ze als regentes een overeenkomst met voormalig koning Emanuel II, waarin deze Duarte Nuno als zijn opvolger erkende.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|