Naar inhoud springen

Agrippa Menenius Lanatus (consul in 503 v.Chr.)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Agrippa Menenius Lanatus
Agrippa Menenius Lanatus
Geboortedatum ?
Sterfdatum 493 v.Chr.
Periode Romeinse Republiek
Cursus Honorum
Consul in 503 v.Chr.
Medeconsul Publius Postumius Tubertus
Persoonlijke gegevens
Familie Menenii
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk

Agrippa Menenius Lanatus (Latijn: Agrippa Menenius C. f. - n. Lanatus;) was een Romeins politicus uit de 6e- 5e eeuw v.Chr.

Hij was consul in 503 v.Chr. samen met Publius Postumius Tubertus.[1] Hij zou zijn collega hebben gered in de oorlog tegen de Sabijnen, volgens Livius daarentegen[2] zou het een oorlog met de Aurunci zijn geweest, waarvoor hij een triomftocht mocht houden en Postumius slechts een ovatio.[3]

In 494 v.Chr. legde hij - als vermoedelijk het hoofd van een door de senaat afgevaardigde commissie - de twist bij van de naar de heilige berg (Aventijn) uitgeweken plebs (secessio plebis),[4] welke hij door de bekende fabel van de opstand van de ledematen tegen de maag en door een geschikte toepassing op de toestand van het volk tot terugkeer overhaalde. Hij zou hen ook zeggen een gezantschap van drie man naar de senaat te sturen om de bereikte overeenkomst (waardoor onder andere het ambt van tribunus plebis in het leven werd geroepen) te doen bekrachtigen.[5]

Hij stierf in 493 v.Chr. in armoede en werd op staatskosten begraven.[6]

  1. Livius, II 16.7, Dionysius van Halicarnassus, Antiquitates HistoriaeV 44.1, VI 69.1, Chronograaf van 354 (Tuberto II et Lanato), Fasti Hydatius (Menenio Agrippa et Postumio), Chronicon Paschale (Μενενίου καὶ Ποστουμιάνου), Cassiodorus, A. Degrassi, Fasti Consulares et Triumphales, in Inscriptiones Italiae XIII.1, Rome, 1947, pp. 88, 348f.
  2. Ab Urbe condita II 16.8-9.
  3. Dionysius van Hallicarnassus, Antiquitates Historiae V 44.1-48.4, VI 96.1, Plinius maior, Naturalis Historia XV 125; Anonymus, De viris illustribus 18.1, Zonaras, VII 13. Vgl. Acta Triumphalia, A. Degrassi, Fasti Consulares et Triumphales, in Inscriptiones Italiae XIII.1, Rome, 1947, pp. 64f., 536.
  4. Livius, Ab Urbe condita II 32.8, 33.10-11, nog meer opgesmukt door Dionysius van Halicarnassus, Antiquitates Romanae VI 49-94 (in het bijzonder 69.3, 81.1-82.1).
  5. Dionysius van Halicarnassus, Antiquitates Romanae VI 88.4.
  6. Livius, Ab Urbe condita II 33.11.
  • T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, I, New York, 1951, pp. 8, 15, 16 (n. 2).
  • art. Menenii (1), in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 602.