Albert De Smaele (politicus)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Alberto (Albert) Ippolito Giuseppe Maria De Smaele (Turijn, 9 maart 1901 - Ukkel, 14 september 1995) was een Belgisch minister, zetelend als onafhankelijk technicus.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Albert De Smaele (niet te verwarren met Albert De Smaele, zijn naamgenoot, eigenaar en bestuurder van de groep De Standaard), studeerde en promoveerde tot burgerlijk bouwkundig ingenieur in Rome en tot elektrotechnisch ingenieur in Luik. Hij was tevens doctor in de filosofie (Cornell University, Verenigde Staten).

In de periode vlak voor de bevrijding slaagde hij er in de Waalse socialisten, en André Renard in het bijzonder, af te houden van het plan de elektriciteitscentrales op te blazen.

Hij was als extraparlementair politicus en technicus:

In 1947 was hij commissaris-generaal van de Belgische afdeling van de Internationale Tentoonstelling 'Urbanisme et Habitation' in Luik.

In 1956 werd hij voorzitter van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven. Aangenomen werd dat hij liberale sympathieën had.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Problèmes actuels. Conférences, Brussel, mei 1945.
  • Vingt ans d'expérience de démocratie économique en Belgique, 1967.
  • Les nouvelles voies de la démocratie européenne, in: Res Publica, 1965.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jean REDENT, Albert De Smaele, ministre des affaires économiques, in: Le Face à main, 28 april 1945.
  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-12972, Brussel, 1972.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Jules Delruelle
Minister van Economische Zaken
1945-1946
Opvolger:
Léon-Eli Troclet
Voorganger:
Paul Kronacker
Minister van Buitenlandse Handel
1946
Opvolger:
Paul Kronacker
Voorganger:
nieuw
Minister van Nationale Wederuitrusting
1946
Opvolger:
Paul De Groote