Albert Ramos Viñolas

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Albert Ramos)
Albert Ramos Viñolas
Albert Ramos Viñolas tijdens Roland Garros 2018
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Spanje Spaanse
Geboorteplaats Barcelona
Geboortedatum 17 januari 1988
Woonplaats Mataró
Lengte 1,88 m
Profdebuut 2007
Slaghand links
Totaal prijzengeld 10.451.903 US dollar
Coach Jose Maria Diaz Perez
Tiago Leivas
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 276–316
Titels 3
Hoogste positie 17e (8 mei 2017)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3de ronde (2018)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3de ronde (2016-2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2012, 2016-2017)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 28–147
Titels 0
Hoogste positie 117 (5 maart 2018)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3de ronde (2018)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2012-2013, 2015-2018, 2020-2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2012-2013, 2015-2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2013, 2019)
Laatst bijgewerkt op: 1 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Albert Ramos Viñolas (Barcelona, 17 januari 1988) is een Spaans tennisser. Hij heeft nog geen grandslamtoernooien gewonnen, evenmin in een finale gestaan. Wel heeft hij drie ATP-titels in het enkelspel. In het dubbelspel stond hij een keer in de finale. Hij heeft zeven challengers in het enkelspel op zijn naam staan.

Jaarverslagen[bewerken | brontekst bewerken]

2004[bewerken | brontekst bewerken]

Op een leeftijd van 16 jaar heeft hij een record van 1-2 op de Spaanse Futures toernooien.

2005[bewerken | brontekst bewerken]

Dit jaar was zijn record op de Spaanse Futures toernooien 4-7.

2006[bewerken | brontekst bewerken]

Een record van 4-7 in de Spaanse Futures, bereikte zijn eerste finale in Santa Cruz de Tenerife (verloor van Adrian Mannarino).

2007[bewerken | brontekst bewerken]

Dit jaar een record van 17-17 in de Spaanse Futures met één halve finale en vier kwartfinales.

2008[bewerken | brontekst bewerken]

Bereikte de kwartfinale of hoger in twaalf Futures, inclusief één titel en één finale.

2009[bewerken | brontekst bewerken]

Bereikte zijn eerste Challenger finale als een gekwalificeerde speler in Sevilla (verloor van Pere Riba). Ook bereikte hij nog één finale in Palermo en twee halve finales. Heeft dit jaar 3 Futures toernooien gewonnen.

2010[bewerken | brontekst bewerken]

Maakte zijn ATP-debuut als een gekwalificeerde speler in Barcelona en bereikte daar de derde ronde (versloeg Michael Russell en Fernando González, maar verloor van Ernests Gulbis). Hij won twee challengers, in San Sebastian (versloeg Benoît Paire) en in Sevilla (versloeg Pere Riba).

2011[bewerken | brontekst bewerken]

Hij eindigde dit jaar voor het eerst in de top 100, met succesvolle resultaten op gravel (verloor in de kwartfinale van Oleksandr Dolgopolov in Umag en verloor ook nog in de kwartfinale van Boekarest van Florian Mayer, Oleksandr Dolgopolov en Florian Mayer werden allebei de winnaar van die toernooien). Heeft zich ook zes keer kunnen kwalificeren voor een hoofdtabel. Zijn overwinning over de hoogst geplaatste speler is de overwinning op Marin Čilić in de eerste in de ATP toernooi van Shanghai (deze bereikte hij door zich te kwalificeren). Gekwalificeerd voor zijn eerste Grand Slam toernooi (Roland Garros), daar versloeg hij in de eerste ronde Javier Martí, maar verloor in de tweede ronde van Robin Söderling. In challengertoernooien bereikte hij een record van 25-8 met twee titels (in Milaan en San Sebastian) en een finale (in Turijn, verloor van Carlos Berlocq). Hij bereikte een record van 11-10 op gravel en 2-6 op hardcourt. Zijn prijzengeld dit jaar was US$ 280.181.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 17 juli 2016 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6-3, 6-4 details
2. 28 juli 2019 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Duitsland Cedrik-Marcel Stebe 6-3, 6-2 details
3. 2 mei 2021 Vlag van Portugal ATP Estoril Gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 4-6, 6-3, 7-6(3) details
4. 6 februari 2022 Vlag van Argentinië ATP Córdoba Gravel Vlag van Chili Alejandro Tabilo 4–6, 6–3, 6–4 details
verloren finales
1. 15 april 2012 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Spanje Pablo Andújar 1-6, 6-7(5) details
2. 2 oktober 2016 Vlag van China ATP Chengdu Hardcourt Vlag van Rusland Karen Chatsjanov 7-6(4), 6-7(3), 3-6 details
3. 28 februari 2017 Vlag van Brazilië ATP São Paulo Gravel Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 7-6(3), 4-6, 4-6 details
4. 23 april 2017 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Spanje Rafael Nadal 1-6, 3-6 details
5. 11 februari 2018 Vlag van Ecuador ATP Quito Gravel Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena 3-6, 6-4, 4-6 details
6. 3 augustus 2019 Vlag van Oostenrijk ATP Kitzbühel Gravel Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 6-7(0), 1-6 details
7. 28 februari 2021 Vlag van Argentinië ATP Córdoba Gravel Vlag van Argentinië Juan Manuel Cerúndolo 0-6, 6-2, 2-6 details
8. 23 juli 2023 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Argentinië Pedro Cachin 6-3, 0-6, 7-5 details
Gewonnen challengers
1. 16 augustus 2010 Vlag van Spanje San Sebastian Gravel Vlag van Frankrijk Benoît Paire 6-4, 6-2
2. 6 september 2010 Vlag van Spanje Sevilla Gravel Vlag van Spanje Pere Riba 6-3, 3-6, 7-5
3. 13 juni 2011 Vlag van Italië Milaan Gravel Vlag van Kazachstan Evgeny Korolev 6-3, 4-0, opgave
4. 15 augustus 2011 Vlag van Spanje San Sebastian Gravel Vlag van Spanje Pere Riba 6-1, 6-2
5. 16 juni 2014 Vlag van Italië Milaan Gravel Vlag van Spanje Pere Riba 6-3, 7-5
6. 2 september 2014 Vlag van Italië Genua Gravel Vlag van Kroatië Mate Delić 6-1, 7-5
7. 19 juli 2015 Vlag van Italië San Benedetto Gravel Vlag van Italië Alessandro Giannessi 6-2, 6-4

Palmares dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
verloren finales herendubbel
1. 8 juli 2013 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Argentinië Carlos Berlocq Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
Vlag van Duitsland Simon Stadler
2-6, 6-3, [3-10] details

Landencompetities[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders in finale Score Details
verloren finales
1. 1-9 januari 2022 Vlag van Australië ATP Cup Hardcourt Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut
Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta
Vlag van Spanje Alejandro Davidovich Fokina
Vlag van Spanje Pedro Martínez
Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
Vlag van Canada Denis Shapovalov
Vlag van Canada Brayden Schnur
Vlag van Canada Steven Diez
0-2 (2 wedstrijden) Details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R
Roland Garros 2R 1R 1R 1R 1R KF 4R 3R 1R 2R 1R 2R 1R
Wimbledon 1R 1R 2R 3R 3R 1R 1R g.t. 1R 1R 1R
US Open 1R 2R 1R 1R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 2R 2R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 3R 2R 3R 3R 3R 2R 3R g.t. 3R 1R
Miami 3R 4R 2R 2R 2R 3R g.t. 2R 1R
Monte Carlo 1R 2R 2R 2R 1R F 2R g.t. 1R 3R 1R
Madrid 1R 2R 2R 2R 1R 2R 1R g.t. 2R 1R 2R
Rome 1R 2R 2R 1R 3R 2R 1R 1R 2R
Montreal/Toronto 1R 1R g.t. 1R 3R
Cincinnati 1R 1R 3R 1R 2R 1R
Shanghai 2R 1R 3R 1R KF 1R 2R g.t.
Parijs 2R 2R 2R 1R 1R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. 1R g.t. g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 1 0 0 1 0 1 1 0 0
eindejaarsranking 66 51 82 63 54 27 23 65 41 46 45 39 89

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R
Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 1R g.t. 1R 1R
US Open 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R 1R g.t.
Miami 1R g.t. 1R
Monte Carlo 1R g.t.
Madrid 1R 2R g.t.
Rome 2R
Montreal/Toronto 1R g.t.
Cincinnati 1R 1R
Shanghai 1R 1R 1R g.t.
Parijs 1R 1R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t. g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 544 354 207 605 583 149 277 291 503 330 567

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Albert Ramos.