Alberto Bettiol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alberto Bettiol
Alberto Bettiol in 2019
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 29 oktober 1993
Geboorteplaats Poggibonsi, Italië
Lengte 180 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg EF Education-EasyPost
Discipline(s) Weg
Ploegen
2014
2015–2017
2018
2019–2020
2021
2022
Cannondale
Cannondale
BMC Racing Team
EF Education First Pro Cycling
EF Education-Nippo
EF Education-EasyPost
Beste prestaties
Milaan-San Remo 5e (2024)
Gent-Wevelgem 4e (2020)
Ronde van Vlaanderen 1e (2019)
Ronde van Italië 1 etappezege
WK op de weg 8e (2022)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Alberto Bettiol (Poggibonsi, 29 oktober 1993) is een Italiaans wielrenner die anno 2022 rijdt voor de Amerikaanse ploeg EF Education-EasyPost.

Wielerloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Alberto Bettiol werd in 2011 Europees kampioen tijdrijden bij de junioren en behaalde nog enkele mooie resultaten als junior. In 2014 werd hij profrenner bij het Italiaanse Cannondale, dat kort daarna met de Amerikaanse Garminploeg fusioneerde.

Als jonge profrenner rijdt Bettiol vooral in dienst van de ploeg. In 2016 won hij het puntenklassement van de Ronde van Polen en werd hij derde in het eindklassement. Ruim een maand later werd hij tweede in de Bretagne Classic, vierde in de Grote Prijs van Quebec en zevende in de Grote Prijs van Montreal, wedstrijden van World Tourniveau. In 2018 maakte hij de overstap naar de BMC-ploeg, wat geen succes werd door blessures, het stopzetten van de ploeg en het feit dat Bettiol niet zo goed in de trainingssfeer van de ploeg paste.

In 2019 keerde Bettiol terug naar de ploeg van manager Jonathan Vaughters : EF Education First Pro Cycling. Hij liet zich meteen opvallen door een tweede plaats in de afsluitende tijdrit van de Tirreno-Adriatico. Hoewel de meeste Italiaanse renners niet goed rijden tijdens de Vlaamse klassiekers, werd hij vierde in de E3 Binckbank Classic. De week erop won hij solo de Ronde van Vlaanderen na een aanval op de Oude Kwaremont. Hij boekte zo zijn eerste profzege.

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2011
Europees kampioen tijdrijden, Junioren
1e en 3e etappe Giro della Lunigiana
Eindklassement Giro della Lunigiana
2016
Puntenklassement Ronde van Polen
2018
1e etappe Tirreno-Adriatico (TTT)
2019
Ronde van Vlaanderen
2020
5e etappe Ster van Bessèges (ITT)
2021
18e etappe Ronde van Italië
2023
Proloog Tour Down Under
2024
Milaan-Turijn

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2014
2015
2016 86e  
2017 90e  
2018
2019 69e  
2020 62e  
2021 30e (1) 
2022 41e  
2023 48e   83e  
2024

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Clásica San Sebastián Strade Bianche E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
2014 opgave opgave 97e
2015 opgave 89e opgave
2016 opgave opgave 37e opgave 20e (UWT)
2017 37e 32e 24e opgave opgave 6e opgave 10e 28e 106e (UWT)
2018 95e 121e opgave opgave opgave opgave opgave 339e (UWT)
2019 36e opgave Goud ↑ 71e opgave 78e 4e 25e 52e (UWR)
2020 18e 4e 16e opgave opgave 4e 18e
2021 109e opgave 28e 23e 44e
2022 131e opgave opgave 69e opgave opgave 8e
2023 54e opgave 12e opgave 15e 10e
2024 5e 9e opgave 24e opgave

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Californië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Eneco Tour Ronde van Peking
2014 104e opgave 47e
2015 108e opgave opgave
2016 74e Brons Puntenklassement opgave
2017 56e 43e 56e
2018 89e 45e
2019 76e 11e opgave
2020 44e
2021 84e
2022 opgave
2023 37e (1)
2024

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]