Alcetas (diadoch)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Relief van een ruiter op de zgn. "Tombe van Alcetas" in Termessos (in het huidige Turkije)

Alcetas (Oudgrieks: Ἀλκέτας / Alkétas) was een veldheer van Alexander de Grote tijdens diens Indische expeditie.[1]

Hij was een zoon van Orontes van Orestis en broer van Perdiccas. Toen deze was gedood (321 v.Chr.), wist Alcetas de Pisidiërs te bewegen hem in de strijd tegen de vijanden van het koninklijk huis bij te staan. Bij de eerste slag leed hij echter de nederlaag en werd hij door enige burgers van Termessos aan zijn vijanden verraden. Om niet in hun handen te vallen doodde hij zichzelf.[2]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Arrianus, Anabasis IV 27.
  2. Diodorus, XVIII 29, 37, 44-46; Justinus, Epitome XIII 6, 8; Photius, III cod. 92.

Referentie[bewerken | brontekst bewerken]

  • art. Alcetas (1), in J.G. Schlimmer - Z.C. De Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 19203, p. 32.