Angela Hauck-Stahnke

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Angela Stahnke)
Angela Hauck-Stahnke
Angela Hauck-Stahnke
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 2 augustus 1965
Geboorteplaats Oost-Berlijn
Geboorteland Vlag van Duitsland Duitsland
Sportieve informatie
Specialisatie(s) 500 en 1000 meter
Actieve jaren 1981-1992, 1994
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Angela Hauck-Stahnke (Oost-Berlijn, 2 augustus 1965) is een Duits oud-langebaanschaatsster. Voor de hereniging kwam zij uit voor Oost-Duitsland.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hauck-Stahnke werd in 1990 de laatste Oost-Duitse wereldkampioen bij het schaatsen. Het was voor het eerst sinds haar junioren wereldtitels dat zij bij een internationaal toernooi weer op de hoogste trede stond. Als Oost-Duitse won zij drie junioren wereldtitels (1982, 1983 en 1984) en is daarmee tot op heden recordhoudster.

Haar internationale schaatscarrière bij de senioren begon voorspoedig met een zilveren medaille bij het WK Sprint van 1985 in Heerenveen. De daarop volgende jaren bleef ze bij de top, maar moest telkens haar landgenoten Karin Kania en Christa Rothenburger voor zich dulden. Bij de Olympische Winterspelen van 1988 werd Hauck-Stahnke vierde op de 500 meter en zesde op de 1000 meter. Later dat jaar trouwde ze met handbal-international Stephan Haucke (Zomerspelen 1988 en 1992).

Op het WK Sprint van 1989 deed Hauck-Stahnke weer eens mee om de medailles, maar op de laatste afstand viel zij en ging een mooi positie verloren. Een jaar later in het Noorse Tromsø viel eindelijk alles op zijn plaats. Door onder andere twee afstandsoverwinningen bleef zij de Amerikaanse Bonnie Blair 0,3 punt voor in het eindklassement en werd daardoor wereldkampioen sprint. Later zou blijken dat zij de laatste Oost-Duitse wereldkampioen op de schaats werd. Bij het WK Sprint van 1991 kon ze de prestatie niet herhalen door een blessure en moest ze halverwege het toernooi opgeven.

Door de aanhoudende blessure stopte Hauck-Stahnke in 1993 met haar carrière. Het daaropvolgende seizoen maakte zij echter haar comeback en bereikte ze weer een eindpodium. Bij het WK Sprint van 1994 in Calgary reed ze persoonlijke records en won ze de zilveren medaille achter de onklopbare Bonnie Blair. Later het jaar deed ze ook mee aan de Winterspelen in Lillehammer. Op haar derde Winterspelen schaatsste ze tweemaal naar de twaalfde plaats. Aan het eind van het seizoen nam zij voorgoed afscheid van het schaatsen.

Prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal won Hauck-Stahnke 15 wereldbekerwedstrijden (5 x 500 en 10 x 1000 meter) en driemaal het eindklassement in de wereldbeker (1 x 500 en 2 x 1000 meter). Zij won ook nog vijf nationale titels sprint en afstanden en vestigde twee wereldrecords junioren.

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Tijd Datum Baan
500 meter 39,65 30 januari 1994 Vlag van Canada Calgary
1000 meter 1.19,29 30 januari 1994 Vlag van Canada Calgary
1500 meter 2.06,45 13 januari 1990 Vlag van Zwitserland Davos
3000 meter 4.40,80 10 maart 1985 Vlag van Duitsland Karl-Marx-Stadt

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

jaar Olympische Spelen Wereldbeker WK Sprint WK Junioren
1981 5e
1982 Goud
1983 Goud
1984 Goud
1985 Zilver
1986 11e 500m
14e 1000m
5e
1987 17e 500m
35e 1000m
15e
1988 4e 500m
6e 1000m
6e 500m
13e 1000m
5e
1989 Zilver 500m
Goud 1000m
27e
1990 Goud 500m
Goud 1000m
Goud
1991 9e 500m
5e 1000m
NS3
1992 8e 500m
14e 1000m
Brons 500m
6e 1000m
6e
1994 12e 500m
12e 1000m
6e 500m
Brons 1000m
Zilver

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

kampioenschap goud Goud zilver Zilver brons Brons
Olympische Spelen 0 0 0
Wereldbeker 3 1 2
WK Sprint 1 2 0
WK Junioren 3 0 0

Wereldrecords[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Afstand Tijd Datum Baan
jr1 Sprintvierkamp junioren 168,200 23 januari 1983 Vlag van Zwitserland Davos
jr2 1000 meter junioren 1.23,53 22 januari 1984 Vlag van Zwitserland Davos
Zie de categorie Angela Hauck van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.