Naar inhoud springen

Aragorn II

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aragorn II
Tolkien-personage
Aragorn II
Andere namen Telcontar (Quenya voor Stapper), Estel, Thorongil , Elessar
Titel Hoofd van de Dúnedain, Koning van het Herenigd Koninkrijk
Geslacht Man
Afkomst Mens, Numenor
Geboortejaar 1 maart III 2931
Overlijdensjaar IV 120
Familie
Vader Arathorn II
Moeder Gilraen
Echtgenote Arwen
Nageslacht Eldarion, meerdere dochters

Aragorn II is een personage uit de epische fantasyserie In de ban van de ring van de Britse schrijver J.R.R. Tolkien. Hij is ook wel bekend als Estel, Telcontar, Stapper, Thorongil en Elessar. Hij speelt een belangrijke rol in In de ban van de ring, omdat hij deel uitmaakt van het door de Elfenheer Elrond in Rivendel gevormde Reisgenootschap van de Ring, dat als doel heeft de hobbit Frodo Balings te begeleiden op zijn queeste.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Afkomst en geboorte

[bewerken | brontekst bewerken]

Aragorn II werd geboren in 2931 van de Derde Era. Hij was de zoon van Gilraen de Schone en Arathorn II. Hij werd genoemd naar zijn voorvader Aragorn I, het vijfde Hoofd van de Dúnedain. Aragorn was een directe afstammeling van Isildur, de oudste zoon van Elendil, en had als zodanig recht op de troon van de koninkrijken Gondor en Arnor.

Toen Aragorn twee jaar was, sneuvelde zijn vader. Toen deze met de zonen van Elrond ten strijde trok tegen de Orks werd zijn oog doorboord door een pijl. Aragorn volgde zijn vader op en werd zo het zestiende Hoofd van de Dúnedain. Hij werd door zijn moeder naar Rivendel gebracht waar hij, net als veel van zijn voorvaderen, werd opgevoed door Elrond, die hem de naam Estel gaf, Sindarijns voor 'Hoop'. Zijn ware naam en afkomst werden voor zijn veiligheid diep geheimgehouden en zelfs aan Aragorn zelf niet verteld.

Op zijn twintigste vernam Aragorn zijn ware naam en afkomst en kreeg enkele erfstukken van zijn familielijn: de Ring van Barahir en de stukken van Narsil, het zwaard van Elendil dat brak toen Isildur de hand van Sauron, die de ring om zijn vinger had, afsneed en de ring in zijn bezit kwam.

Daden voor de Oorlog om de Ring

[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat hij kennis had gekregen van zijn ware afkomst, nam hij zijn taken als zestiende Hoofd van de Dúnedain op zich en zwierf hij door de wildernis om de restanten van zijn volk te leiden. Het was ook rond deze tijd dat hij in het bos voor het eerst Arwen Undómiel ontmoette toen zij op de terugreis was van een lang verblijf in Lothlórien.

In 2956 ontmoette hij Gandalf de Grijze, met wie hij goede vrienden werd. Op diens advies gingen Aragorn en enkele van zijn volgelingen de grenzen van de Gouw beschermen. Tussen 2957 en 2980 maakte hij grote reizen naar alle uithoeken van Midden-aarde en diende hij als ridder bij Koning Thengel van Rohan en Stadhouder Ecthelion II van Gondor onder de schuilnaam "Thorongil", wat Adelaar van de Ster betekent. Hij werd door vele mensen in Gondor geprezen en verwierf roem onder vele namen. Gandalf noemde hem 'de grootste reiziger en jager in dit tijdperk'.

Toen Aragorn 39 jaar oud was, wilde hij na zijn lange reizen terug naar Rivendel om te rusten. Op zijn reis naar Rivendel kwam hij door Lothlórien, waar hij tijdelijk mocht verblijven. Daar ontmoette hij na een lange tijd Arwen weer. Zij brachten het hele seizoen door in Lothlórien en Arwen besloot haar onsterfelijkheid op te geven voor de liefde van Aragorn. Elrond stemde niet in met dit besluit en zei Aragorn dat zijn dochter niet zou trouwen met een Mens minder dan de koning van Gondor en Arnor.

Aragorns rol in het Reisgenootschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Frodo en zijn vrienden Sam, Merijn en Pepijn maakten voor het eerst kennis met Aragorn in Breeg, waar zij verwachtten de tovenaar Gandalf de grijze te ontmoeten. Gandalf had echter Aragorn als plaatsvervanger gestuurd. Aragorn stond bij de plaatselijke bevolking bekend als 'Stapper', een zogeheten 'Doler', want zijn taak was nog altijd het verdedigen van de grenzen van de Gouw. Aragorn wist het vertrouwen van de Hobbits te winnen, onder andere door hen te behoeden tegen een aanval van de Nazgûl, en samen met hem ondernamen zij de gevaarlijke tocht naar Rivendel.

In Rivendel werd door de Raad van Elrond besloten dat de Ring moest worden vernietigd in de Doemberg. Aragorn is een van de negen personen van het reisgenootschap die als taak hadden Frodo, de Ringdrager, op deze queeste te helpen en te beschermen.

Voor meer informatie over Aragorns rol in de Oorlog om de Ring, zie In de ban van de ring.

Koning van Gondor en Arnor

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de oorlog en de vernietiging van de Ring werd Aragorn erkend als rechtmatige erfgenaam van de troon van Gondor en Arnor. Hij werd in het najaar van 3019 gekroond als Koning Elessar, wat Elfensteen betekent, een naam die hem was gegeven door Galadriel. Nu hij koning van Gondor en Arnor was nam hij de hand van Arwen. Zij kregen een zoon, Eldarion, en nog enkele dochters.

Aragorn regeerde het Herenigd Koninkrijk van Gondor en Arnor tot zijn dood in het jaar 120 van de Vierde Era op de leeftijd van 210 jaar. Zijn tijd als heerser was een tijd van voorspoed. Zijn zoon Eldarion volgde hem op. Arwen stierf in 121 door haar verdriet om de dood van haar man.

Afstamming van de koningen van het Herenigd Koninkrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

De Hoge Koningen van de Noldor zijn aangegeven met ① tot en met ⑥.

Míriel
 
 
Finwë
 
 
Indis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Olwë
 
Elu Thingol
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mahtan
 
 
Findis
 
Fingolfin
 
Anairë
 
Irimë
 
Finarfin
 
Eärwen
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fingon
 
 
Turgon
 
Elenwë
 
Aredhel
 
Eöl
 
Argon
 
 
Beren
 
Lúthien
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fëanor
 
Nerdanel
 
Idril
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tuor
 
 
 
 
Dior Eluchíl
 
Nimloth
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Finrod
 
 
Amarië
 
Angrod
 
Eldalôtë
 
Maeglin
 
 
Aegnor
 
Galadriel
 
 
 
 
Celeborn
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maedhros
 
Maglor
 
Celegorm
 
 
Caranthir
 
Curufin
 
 
Amrod
 
Amras
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Orodreth
 
Celebrimbor
 
Eärendil
 
 
 
 
 
 
 
 
Elwing
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gil-galad
 
Finduilas
 
 
 
Elros
 
Elrond
 
Celebrían
 
 
huis van Fëanor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aragorn II
 
Arwen
 
Elladan en Elrohir
 
 
huis van Finarfin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eldarion
 
dochters
huis van Fingolfin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Koningen van
Herenigde
Koninkrijk
Zie de categorie Aragorn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.