Argonauta hians

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Argonauta boettgeri)
Argonauta hians
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2014)
Vrouwelijke soort
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Cephalopoda (Inktvissen)
Orde:Octopoda
Familie:Argonautidae
Geslacht:Argonauta
Soort
Argonauta hians
Solander in Dillwyn, 1817
Synoniemen
  • Argonauta boettgeri Maltzan, 1881
  • Argonauta crassicosta Blainville, 1826
  • Argonauta kochianus Dunker, 1852
  • Argonauta nitidus Lamarck, 1822
  • Argonauta owenii A. Adams & Reeve, 1848
  • Argonauta politus Conrad, 1854
  • Argonauta raricosta Blainville, 1826
  • Ocythoe cranchii Leach, 1817
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De gevleugelde papiernautilus (Argonauta hians) is een soort in de taxonomische indeling van de inktvissen, een klasse dieren die tot de stam der weekdieren (Mollusca) behoort. De inktvis komt uit het geslacht Argonauta en behoort tot de familie Argonautidae. Argonauta hians werd in 1817 beschreven door Solander in Dillwyn. Hoewel de Nederlandse naam hint op een relatie met de Nautiloidae, behoren papiernautilussen tot de octopussen. Aristoteles suggereerde in 300 BC dat de papiernautilus haar schelp als bootje gebruikte an haar verbrede armen als zeil gebruikte.[2][3] De dunne schelpen spoelden soms aan, maar de dieren werend weinig gezien. Dit leidde tot dergelijke verhalen.[3]

Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]

De inktvis komt enkel in zout water voor en is in staat om van kleur te veranderen. Hij beweegt zich voort door water in zijn mantel te pompen en het er via de sifon weer krachtig uit te persen. De inktvis is een carnivoor en zijn voedsel bestaat voornamelijk uit vis, krabben, kreeften en weekdieren die ze met de zuignappen op hun grijparmen vangen.

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen de vrouwtjes van de papiernautilussen maken schelpen aan. Deze maakt ze van calciet magnesium-carbonaat met haar twee armen waarin ze haar eieren afzet.[3][2] Dit proces verschilt sterk van de manier waarop nautilussen aan hun schelp komen. Deze inktvissen worden met een schelp geboren die met het dier vergroeid is. De mannetjes zijn minstens zijn tien keer zo klein als de vrouwtjes.[3][2]